8.35 wyd. Jedność e

Ludzie, którzy nie radzą sobie w życiu

01

Szukam tego, co ważne

(R. Follereau)

„Panie, naucz nas nie kochać już jedynie samych siebie i nie zadowalać się tylko tym, że kochamy naszych bliskich.Panie, naucz nas myśleć wyłącznie o bliźnich i kochać przede wszystkim tych, którzy nie są kochani. Panie, spraw, aby bolało nas cierpienie innych. Daj nam łaskę zrozumienia, że w każdej minucie naszego życia, naszego szczęśliwego życia, nad którym Ty sam czuwasz, tysiące istot ludzkich, Twoich dzieci, umiera z głodu i zimna, chociaż na to nie zasłużyły… (…) I wybacz nam, że na zbyt długi czas zostawiliśmy ich samym sobie, powodowani haniebnym strachem… Panie, nie pozwól, abyśmy potrafi li być szczęśliwi sami. Spraw, aby dotykała nas nędza panująca na świecie i uwolnij nas od nas samych… jeśli taka jest Twoja wola”.

Modlitwa

Wśród nas żyją ludzie, którzy na pierwszy rzut oka znajdują się na marginesie społeczeństwa. Czasem słyszymy o nich w telewizji przy okazji różnych akcji, manifestacji czy zbliżającej się zimy. Część z nich przebywa w miejscach, do których nigdy nie chcielibyśmy trafić. Są jednak wrażliwi ludzie o dobrych sercach, którzy pragną tym osobom pomóc.

Przyczyny wykluczenia społecznego

Przyczyny wykluczenia społecznego

Przyczyny wykluczenia społecznego:

• bezrobocie
• alkoholizm
• brak miłości bliskich
• narkomania
• ubóstwo
• opuszczenie
• choroby
• starość
• skrzywdzenie przez innych
• przestępczość
• samotność

02

ROZWAŻAMI ZDOBYWAM

Odpowiedzcie na pytania: – Kto został odrzucony przez społeczeństwo? – Jaka była postawa ludzi wobec tej osoby? – Jaką postawę przyjął Jezus wobec czynów, które zepchnęły tę osobę na margines życia? – W jaki sposób Jezus rozwiązał ten problem? – Na czym polega rozróżnienie Jezusa między osobą a tym, co ona robi?

grupa 2

grupa 3

grupa 4

grupa 1

Postawa Jezusa wobec odrzuconych

Drogę do drugiego człowieka pokazał nam Jezus Chrystus. Zapoznamy się z tekstami Ewangelii mówiącymi o postawie Jezusa wobec ludzi odrzuconych. Pracując w grupach przeczytajcie fragmenty Pisma Świętego i odpowiedzcie na pytania.

Postawa Jezusa wobec odrzuconych

ćwiczenia, zad. 3. str. 72.

W poszukiwaniu człowieczeństwa

W poszukiwaniu człowieczeństwa

Z naszych uczuć powstał symboliczny mur, który oddziela nas od ludzi nieradzących sobie z własnymi problemami. Niektórzy z nich znaleźli się za tym murem z własnej winy. Możemy powiedzieć – zasłużyli, „zapracowali” na oddzielenie od społeczności. Ale dla wielu z nich jest to bardzo trudne, bolesne doświadczenie. Wszyscy oni przeżywają uczucia odrzucenia, braku miłości i akceptacji. Zadajmy sobie pytania: – Kto mieszka za tym murem? – Dlaczego często uważamy, że są to ludzie przegrani? – Dlaczego nie powinniśmy się odgradzać się od nich? – Jaki panuje stereotyp w myśleniu na temat osób wykluczonych społecznie?

Przeczytamy z podziałem na role fragment wywiadu przeprowadzonego na czacie z s. Małgorzatą Chmielewską 13.06.2003 r.

Siostra Małgorzata Chmielewska jest przełożoną Wspólnoty „Chleb Życia”. Najpierw pracowała z niewidomymi dziećmi w Laskach i organizowała pomoc dla kobiet z więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Od 13 lat jest we Wspólnocie „Chleb Życia”.

link do materiału poza prezentacją

Pomoc osobom wykluczonym

03

Zostaję ubogacony i działam

ćwiczenia, zad. 4. str. 73.

Drobny gest zmienia czyjś świat…

Pomyślcie, jak możecie realizować postawę Jezusa w swoim życiu. Co możecie zrobić, aby zacząć myśleć o osobach z problemami życiowymi jako o potrzebujących naszej pomocy. Jako chrześcijanie jesteśmy zobowiązani w sumieniu wspierać takie osoby. Jezus powiedział: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” (Mt 25,40).Pracując w grupach, wybierzcie jeden z problemów przedstawionych dzisiaj osób i opracujcie program pomocy konkretnej grupie ludzi lub konkretnemu człowiekowi. Zastanówcie się, co możecie zrobić i do jakich miejsc skierować te osoby. Pamiętajcie, że pierwszą pomocą jest dostrzeżenie w nich człowieka. Co powinniście zrobić, by postanowili się zmienić, tak jak to się działo po spotkaniu osób wykluczonych z Jezusem? Jedną z form pomocy powinna być modlitwa, dlatego na koniec ułożonego programu napiszcie modlitwę prośby za te osoby.

Zasady postępowania wobec osób wykluczonych

Będziecie nadal pracować w grupach. Waszym zadaniem jest napisać dużymi literami na kartkach trzy normy postępowania względem osób odrzuconych.

ćwiczenia, zad. 5. str. 73.

Piszę, żeby nie zapomnieć

04

Ćwiczenia

podpowiedź

ćwiczenia zad. 1. str. 72.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 2. str. 72.

Sprawdź swoją wiedzę!

Sprawdź swoją wiedzę!

zadanie modlitwa

05

1. Poszukaj informacji, na czym polega pomaganie osobom z problemami życiowymi we wspólnocie „Betlejem” w Jaworznie, a następnie zapisz je w zeszycie. 2. Napisz, dlaczego szacunek należy się również osobom, które są na marginesie życia społecznego. 3. Dziś wieczorem pomódl się w intencji osób bezdomnych.

Zadanie

Na zakończenie katechezy pomódlmy modlitwami ułożonymi przez was podczas pracy w grupach.

Modlitwa końcowa

ekatecheta.pl

Użyte grafiki zastrzeżone są prawem autorskim.Kopiowanie i rozpowszechnianie za zgodą autora lub właściciela .

Canva

2025

przygotowanie prezentacji

grafika wygenerowana przez AI

bank zdjęć własnych wydawnictwa

Źródło grafiki:

Ludzie widzieli w odrzuconych osobach tylko to, co złe. Nie dostrzegali uczuć tych osób, ich cierpienia i nieszczęścia. Jezus zwraca uwagę, że najważniejszy jest człowiek. Niezależnie od tego, co inni o nim mówili i myśleli, każdy z tych ludzi był dla Jezusa ważny. Dzięki Jego miłości każdy poznał swoją wartość, odczuł, jak wiele dla Niego znaczy, i postanowił się zmienić.

Według ks. Mirosława Toszy, założyciela Wspólnoty „Betlejem” w Jaworznie, podstawowe problemy człowieka nie biorą się z niezaspokojenia potrzeb socjalnych, ale z braku sensu życia, z poczucia własnej zbędności. W „Betlejem” każdy jest traktowany jak osoba, a nie bezdomny. Każdy ma imię, swoją historię, mniej lub bardziej trudną przeszłość, talenty i marzenia.

– Z jakimi problemami spotykają się ci ludzie? – Co mogło być przyczyną, że znaleźli się w takiej sytuacji?

Grupa 3Gdy Jezus wraz z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak, Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. A słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Jezus przystanął i rzekł: „Zawołajcie go!” I przywołali niewidomego, mówiąc mu: „Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię”. On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się na nogi i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: „Co chcesz, abym ci uczynił?” Powiedział Mu niewidomy: „Rabbuni, żebym przejrzał”. Jezus mu rzekł: „Idź, twoja wiara cię uzdrowiła”. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą. (Mk 10,46-52)

Mur między nami a osobami z problemami życiowymi może być gruby, mocny i wysoki. My również go budujemy. Możemy jednak wybudować w nim bramę, która pomoże nam odkryć drugiego człowieka, pomoże zobaczyć jego wewnętrzne bogactwo, piękno i człowieczeństwo. Tą bramą jest współczucie, które prowadzi do działania. Są ludzie, dla których drugi człowiek jest źródłem bogactwa i piękna. Do takich ludzi należeli św. brat Albert Chmielowski, św. matka Teresa z Kalkuty, Marek Kotański. Wśród nich na pewno są: s. Małgorzata Chmielewska, ks. Guy Gilbert – duchowny francuski, ks. Mirosław Tosza. Oni dostrzegli bogactwo i piękno człowieczeństwa w tych, którzy znaleźli się po drugiej stronie muru. Wy również możecie w podobny sposób patrzeć na ludzi wykluczonych społecznie.

W życiu wielu z nas zaistniała kiedyś sytuacja, w której przypadkowa osoba prosiła nas o pomoc. Takich sytuacji możemy się spodziewać coraz częściej. Wciąż dowiadujemy się z telewizji, radia, gazet czy Internetu o dramatach, które rozgrywają się wokół nas. Tyle złych informacji dociera do naszych oczu i uszu, że w pewnym momencie przestajemy widzieć w tym konkretną, ludzką tragedię. Staje się to czymś powszednim, wręcz „normalnym”. Od czasu do czasu jakaś straszna wiadomość podana w mediach wytrąci nas z równowagi i skłoni do chwili refleksji, ale zaraz wraca proza życia… Pojawiają się zdania i myśli typu: „nie mam czasu, to nie mój problem”, „nie mam pieniędzy, żeby pomagać”. Tak, to prawda… ale nie cała. Na wiele rzeczy nie mamy wpływu, z czasem bywa krucho, z pieniędzmi również, jednak chwila rozmowy z kimś starszym i samotnym czy przygotowanie ulotki propagującej akcję charytatywną może nas kosztować niewiele, a jednocześnie uczyni świat lepszym. Drobne rzeczy mają sens… Każdy gest, nawet najdrobniejszy… zmienia świat… czyjś świat.

Grupa 2Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: „Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?” Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem”. I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: „Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?” A ona odrzekła: „Nikt, Panie!” Rzekł do niej Jezus: „I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz”. (J 8,1-11)

Sytuacja życiowa ludzi, których widzimy na zdjęciach, i to, co do niej doprowadziło, nazywamy wykluczeniem społecznym. Jest to pojęcie przeciwstawne do życia społecznego. Oznacza dobrowolną bądź wymuszoną izolację osób. Wśród przyczyn wykluczenia jest np. bieda, bezrobocie, niepełnosprawność, zachowanie nieakceptowane przez środowisko. Osoby te często funkcjonują poza nawiasem praw i przywilejów społeczeństwa.

Grupa 4Zmierzając do Jeruzalem, Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!” Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom!” A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”. Do niego zaś rzekł: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”. (Łk 17,11-19)

Grupa 1Potem Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: „Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu”. Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: „Do grzesznika poszedł w gościnę”. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: „Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie”. Na to Jezus rzekł do niego: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło”. (Łk 19,1-10)