Miłość, która scala - WDŻ, kl. 4
Agata Wons-Wiecha
Created on February 21, 2021
Over 30 million people create interactive content in Genially
Check out what others have designed:
GROWTH MINDSET
Presentation
VISUAL COMMUNICATION AND STORYTELLING
Presentation
ASTL
Presentation
TOM DOLAN
Presentation
BASIL RESTAURANT PRESENTATION
Presentation
AC/DC
Presentation
ENGLISH IRREGULAR VERBS
Presentation
Transcript
Funkcje psychiczno-uczuciowa i kontrolna rodziny
Miłość, która scala-
START
Na tej lekcji dowiecie się:
- że rodzina jest miejscem, gdzie możemy podzielić się radościami i smutkami
- że kontrola zachowań dzieci jest jednym z obowiązków rodziców
Posłuchaj
Posłuchaj
Tato, mam piątkę z matmy- funkcja psychiczno-uczuciowa
Scenka I
Scenka II
W takich sytuacjach dostrzegacie, że rodzina pełni także funkcję psychiczno-uczuciową. To w domu mówicie o tym, jakie są wasze uczuciowe potrzeby. To tam panuje dobra atmosfera do zwierzeń, wyrażania swoich obaw i szukania pomocy. To razem z domownikami przeżywasz chwile radości, jak i chwile smutku.
Rodzice i rodzeństwo są najlepszym wsparciem. Dzielicie się z nimi swoimi sukcesami, ale też nie wstydzicie się prosić ich o pomoc. Pamiętajcie, że wasi rodzice też kiedyś byli nastolatkami i -tak jak wy teraz - przeżywali różne rozterki, mieli podobne do waszych problemy.
Jeśli z różnych powodów wasz kontakt z rodzicami jest utrudniony i nie macie rodzeństwa, zastanówcie się, z kim możecie porozmawiać na ważne dla was tematy. Z babcią, dziadkiem, wujkiem, kuzynką, przyjacielem, przyjaciółką?
To nie monitoring- funkcja kontrolna
Czy czujecie się czasem w domu jak w supermarkecie pełnym kamer, które rejestrują każdy wasz krok?
Fakt, że rodzina spełnia również funkcję kontrolną, bywa w domu nastolatków przyczyną wielu konfliktów między rodzicami a dziećmi. Choć nie jest to dla was łatwe, spróbujcie zrozumieć, że potrzeba kontrolowania waszych zachowań nie jest ani obsesją ani wścibstwem rodziców, ale najzwyklejszą troską, która jest podyktowana miłością.
Jeśli rodzice zadają dziesiątki pytań ("O której wrócisz?", "Z kim wychodzisz?") chcą się upewnić, że nic nie zagraża waszemu bezpieczeństwu. Są przecież za was odpowiedzialni. Kiedy następnym razem znów zdenerwujecie się pytaniami rodziców, zastanówcie się, czy naprawdę wolelibyście, aby niegdy nie interesowali się waszymi planami. Czy wtedy czulibyście się tak samo mocno kochani?