Want to make creations as awesome as this one?

More creations to inspire you

A2 - ABENTEUER AUTOBAHN

Horizontal infographics

STEVE JOBS

Horizontal infographics

OSCAR WILDE

Horizontal infographics

TEN WAYS TO SAVE WATER

Horizontal infographics

NORMANDY 1944

Horizontal infographics

LIZZO

Horizontal infographics

BEYONCÉ

Horizontal infographics

Transcript

ZENTRAL GUZTIEN FUNTZIONAMENDUA

ZENTRAL ELEKTRIKOAK

Energia elektrikoa sortzeko prozesua nahiko konplexua da eta erabiltzen den zentral elektriko motaren araberakoa da. Oro har, elektrizitatea sortzeko instalazio guztiek energia mota bat (termikoa, eguzki-energia, eolikoa...) energia elektriko bihurtzen dute. Elektrizitatea sortzeko erabiltzen duten energia iturriaren arabera, hainbat zentral elektriko mota daude.

ZENTRAL HIDROELEKTRIKOA

Energia hidraulikoa energia berriztagarriaren modu bat da, eta ur fluxua erabiltzen du elektrizitatea sortzeko. Munduan gehien erabiltzen den energia iturririk zaharrenetako bat da, eta milaka urteko historia du. Energia hidraulikoak modu garbi eta iraunkorrean sortzen du elektrizitatea, ura iturri berriztagarria eta ia agortezina baita. Gainera, ez du berotegi efektuko gasik isurtzen, ez eta atmosferako kutsatzailerik ere.

BIBLIOGRAFIA

https://www.audinforsystem.es/todo-energia/tipos-de-centrales-electricas/ https://voltioenergia.es/centrales-electricas-existen/#:~:text=En%20Espa%C3%B1a%20los%20principales%20tipos,trav%C3%A9s%20de%20las%20centrales%20el%C3%A9ctricas. https://www.fundacionendesa.org/es/educacion/endesa-educa/recursos/centrales-renovables/central-hidroelectrica

ZENTRAL HIDROELEKTRIKOA by A.Z.P. is licensed under CC BY-NC-SA 4.0

Ikatza erregai fosil gisa erabiltzen duten zentral termikoek CO2 emisio handiak sortzen dituzte, eta oso kutsagarriak dira. Urte gutxi barru itxi egin beharko dira, Europako ingurumen arauak betetzen ez dituztelako. Hori dela eta, beharrezkoa da energia berriztagarrietan oinarritutako beste zentral batzuk irekitzea, Parisko Akordioaren helburu klimatikoak betetzen dituztenak.

Zentral hidroelektrikoen ingurumen-inpaktuaJatorri hidraulikoko elektrizitatea beti hartu izan da energia aukera garbia. Hala ere, zentral hidroelektrikoen eraikuntzak eta azpiegiturak hainbat ingurumen ondorio dituzte. Horien artean aipa dezakegu lurraldea aldatzen duela, faunaren bizi zikloa aldatzen duela, ibaiko nabigazioa eta uretan behera dauden materialen garraioa zailtzen dituela (elikagaiak eta sedimentuak, hala nola lohiak eta buztinak). Gainera, ibaien emaria murrizten du, geruza freatikoen maila, bildutako uraren konposizioa eta mikroklima aldatzen ditu. Horrelako zentralen ingurumen eta gizarte kostuak saihestu edo murriztu egin daitezke, kontu handiz ebaluatzen badira eta neurri zuzentzaileak ezartzen badira.

Erabiltzen duen energia-iturri primarioaren jasangarritasuna. Energia sortzeko metodo hori berriztagarria eta garbia da, uraren zikloa bere horretan mantentzen baita eta ez baita agortzen. Hala ere, uraren jasangarritasuna energia-iturri gisa bermatzeko, ezinbestekoa da baliabide hidrikoen kudeaketa integralerako neurriak ezartzea, hala nola, arro hidrografikoak babestea, uraren erabileran eraginkortasuna sustatzea eta ingurumen inpaktuak gutxitzeko teknologiak hartzea. Gainera, teknologia hidroelektriko berritzaileen etengabeko ikerketak eta garapenak are gehiago hobetu dezake energia-iturri berriztagarri garrantzitsu horren ingurumen eraginkortasuna eta bateragarritasuna.

Zentral hidraulikoen errendimendua Zentral hidroelektriko baten errendimendua, hots, uraren energia potentziala elektrizitate bihurtzeko erabiltzen den eraginkortasuna, oso handia izan daiteke, eskuarki %80 eta %90 bitartekoa. Horrek esan nahi du turbinatik igarotzen den uraren energia potentzialaren ehuneko esanguratsu bat energia elektriko bihurtzen dela. Eraginkortasun-maila handi horri esker, hidroelektrizitatea energia-iturri berriztagarri eraginkorrenetako bat da. Hala ere, errendimendu espezifikoa zenbait faktoreren arabera alda daiteke, hala nola zentralaren diseinua, erabilitako turbina mota eta baldintza operatiboak.

ZENTRAL ELEKTRIKO TERMIKOAK

Zentral termikoak erregai fosilen errekuntzatik (ikatza, petrolioa edo gas naturala) edo fisio nuklearretik energia elektrikoa sortzen duten instalazioak dira. Oinarrizko prozesuak ura berotzea eskatzen du lurruna sortzeko, eta gero sorgailu elektrikoetara konektatutako turbinak bultzatzen ditu. Hainbat zentral termiko mota daude.

EGUZKI-ZENTRALAK

ZENTRAL EOLIKOAK

MAREA-ENERGIAKO ZENTRALAK

ZENTRAL HIDROELEKTRIKOA by A. Z.P. is licensed under CC BY-NC-SA 4.0

Gasezko zentral termikoak: erregai nagusi gisa gas naturala erabiltzen dute. Ikatz-zentralek baino eraginkorragoak dira eta emisio gutxiago egiten dituzte. Petrolioaren zentral termikoak: petroliotik eratorritako produktuak erregai gisa erabiltzen dituzte. Ez dira hain arruntak, kostuak eta ingurumen inpaktua direla eta.

Zentral nuklearrak: Fisio nuklearrak askatutako energia erabiltzen dute ura berotzeko eta lurruna sortzeko, eta turbina batek elektrizitatea sortzen du. Abantaila bat dute: energia kantitate handiak sortzen dituzte berotegi efektuko gasik gabe eta eguraldiaren menpe egon gabe, baina kezka sortzen dute hondakin nuklearren segurtasunaz eta erabileraz.

Ikatzezko zentral termikoak: ikatza erabiltzen dute erregai nagusi gisa. Ikatza erretzen dute ura berotzeko eta lurruna sortzeko; lurrun horrek turbinak bultzatzen ditu. Hala ere, berotegi-efektuko gas asko isurtzen dituzte. Izan ere, horrelako zentralak desegiten ari dira egungo ingurumen-arauak bete ahal izateko.

Ziklo konbinatuko zentral termikoak: Gas naturaleko instalazio bat lurrun instalazio batekin konbinatzen du. Gas instalazioko hondar-beroa erabiltzen dute lurrun gehigarria sortzeko, eta eraginkortasuna handitzen dute.

Eguzki-zentralek eguzkiaren energia aprobetxatzen dute elektrizitatea sortzeko. Bi mota nagusi daude: zentral fotovoltaikoak, eguzki panelen bidez eguzki argia elektrizitate bihurtzen dutenak, eta zentral termosolarrak, ispiluak edo lenteak erabiltzen dituzte eguzki argia erdiko hargailu batean kontzentratzeko, non beroa sortzen baita lurruna sortzeko eta, aldi berean, sorgailu elektrikoetara konektatutako turbinak bultzatzeko. Zentral horien abantaila nagusiak hauek dira: Eguzkia energia iturri agortezina da, mantentze lan gutxi behar du, eta ez du isurtzen ez berotegi efektua eragiten duen gasik ez kutsatzailerik haren funtzionamenduan. Hala ere, desabantaila batzuk ere badituzte, hala nola, elektrizitatea eguzki argiari mugatua izatea eta energia metatzeko sistemak behar izatea eguzki argirik ez dagoenean hornidura konstantea bermatzeko.

Marea-energiako zentralak hainbat motatakoak izan daitezke:1. Mareen energia elektrizitatea sortzeko erabiltzen dutenak. Itsasgoraren eta itsasbeheraren arteko altuera-diferentziak turbina bat mugitzea eta elektrizitatea sortzea ahalbidetzen du. 2. Turbinak mugitzeko olatuen mugimendua erabiltzen dutenak. 3. Itsaslasterrek erabiltzen dituztenak, itsaslasterren edo ozeanoen energia zinetikoa erabiltzen dutenak. Abantaila nagusiak hauek dira: energia berriztagarria eta aurresateko modukoa sortzeko gaitasuna eta berotegi efektua eragiten duten gasen igorpen txikia. Hala ere, desabantaila batzuk hauek dira: ingurumen eragina kostako ekosistemetan, eraikuntza eta mantentze kostu handiak.

Zentral eolikoek haizearen energia erabiltzen dute elektrizitatea sortzeko. Horretarako, dorre bat jarri da, goialdean errotore bat duena, haizearen norabidean orientatzen diren beso askorekin. Elektrizitate sorgailu bati eragiten dion ardatz horizontal baten inguruan biratzen dira. Aerosorgailuek haizearen energia zinetikoa energia mekaniko bihurtzen dute, eta gero energia elektriko bihurtzen da sorgailu bati esker. Haizea energia iturri berriztagarri eta ugaria da munduko leku askotan, ez du berotegi efektua eragiten duen gasik isurtzen, ez eta beste kutsatzaile atmosferiko batzuk ere, funtzionatzen ari denean. Hala ere, kontuan hartu behar da haizearen abiadurara mugatuta dagoela eta lur eremu handiak behar dituztela, parke eolikoek paisaiari kalte egin diezaioketela eta zarata sor dezaketela. Turbina eolikoak arriskutsuak izan daitezke hegaztientzat eta saguzarrentzat, behar bezala kokatzen ez badira.