Piórnikowy świat

Niebieskie oczy, czerwony nosek, śliczne odstające uszy, ubrany na krasnoludka ... "Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoiku, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się "myszka". A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem, jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik"

Mały ludzik z plasteliny towarzyszy Tosi w jej szkolnym życiu. Aż trudno uwierzyć, że ma ponad 80 lat. Ulepiony przez pierwszoklasistkę Tosię stał się ulubieńcem wielu polskich pierwszaków i nawet trochę starszych dzieci. Daj się zaprosić do barwnego piórnikowego świata!

Maria KownackaPlastusiowy pamietnik

Posłuchaj

Plastuś matematyczny, czyli przeliczanie jednostek

Obejrzyj

Ilustracje Artur Piątek

Przeczytaj fragment

Całość dostępna w wersji elektronicznej