Państwo Karolingów

Zjednoczywszy pod swoją władzą znaczną część zachodnich ziem dawnego Imperium Romanum, Karol Wielki zapragnął odnowienia Cesarstwa. W Boże Narodzenie roku 800 papież koronował Karola na cesarza.

W 496 roku, Chlodwig, król Franków z dynastii Merowingów przyjął chrzest.

W 843 roku trzech wnuków Karola Wielkiego podzieliło państwo między siebie - to tzw. traktat z Verdun

Renesans Karoliński - okres rozwoju kultury w czasie panowania Karola Wielkiego.

• W tym czasie król Franków sprowadził wykształconych mnichów z Irlandii, a następnie nakazał budowę szkół przyklasztornych i przypałacowych. Uczono tam języka łacińskiego (retoryka, gramatyka) a także sztuk wyzwolonych: muzyki (to jest teorię harmonii dźwięków), arytmetyki, geometrii i astrologii (w znaczeniu przyrody).
• Ponadto Karol wprowadził nową, bardziej czytelną czcionkę - Minuskułę karolińską.
• Wybrał też jedno miasto - Akwizgran, w którym zbudował swój pałac, tworząc nowy styl architektoniczny.

Najwybitniejszym przedstawicielem dynastii Karolingów był Karol Wielki.

• Wzmocnił on armię.
• Rozszerzył znacznie granice państwa - od zachodniej Hiszpanii na zachodnie po rzekę Łabę na wschodzie. Na południu pokonał Longobardów w północnej Italii.
• Usprawnił administrację dzieląc państwo na hrabstwa i przygraniczne marchie.
• Zaczął wystawiać pisane dokumenty, których przygotowywaniem zajmowała się kancelaria.
• Przeprowadził reformę monetarną wprowadzając funta karolińskiego i zwiększając kontrolę nad biciem monety.

Monarchia patrymonialna - ustrój, w którym władca jest właścicielem ziemi kraju, którym włada i może nią dowolnie dysponować

Z czasem dynastia Merowingów zaczęła słabnąć. Majordomus Karol Młot pokonał Arabów w bitwie pod Poitiers w 732 roku czym zyskał wielki szacunek i chwałę. Jego syn - Pepin Krótki, który wspomógł papieża w walce z Longobardami, przejął władzę w państwie Franków. Od tego czasu rozpoczyna się historia dynastii Karolingów (od Karola Młota).

Majordomus - najważniejszy urzędnika w państwie Franków.