Interactive image

Z Chaosu na Olimp

Mitologia grecka

Królestwo bogów

Jak Grecy oswajali świat ?

Z tych nieznanych dróg wróć, bo mnie samej tuTak bardzo smutno, pomóż mi, wróć odmień ten zły czasWróć, tak czekam wróć, z tych przeklętych dróg,wróć, wracaj czekam ..pomóż mi, wróć, proszę wróć ... Marek Dagnan

Bohaterstwo niejedno ma imię

Niedoskonała doskonałość olimpijskich bogów

Bogowie greccy byli nieśmiertelni, nie byli jednak wieczni, gdyż każdy z nich kiedyś się narodził.Żyjąc długo, mieli rozległą wiedzę i niemal nieograniczone możliwości, lecz nie byli wszechmocni, bo ograniczały ich Mojry – boginie przeznaczania.Mieszkańcy Olimpu odznaczali się wielką potęgą i siłą. Za przykład może służyć Dzeus, który dowiódł swej niezwykłej odwagi, gdy stanął samotnie do walki z przerażającym Tyfonem.Choć bogowie mieli wiele wad, nie brakowało im również zalet. Wśród pięknych i szlachetnychcech Prometeusza można wymienić gotowość do poświęcenia oraz wrażliwość na ludzką niedolę.Z kolei Demeter, szukając wytrwale córki, dała przykład miłości macierzyńskiej i oddania.Goszcząc na Olimpie ludzi, bogowie okazywali im swoją serdeczność i przychylność. Zdarzałosię też, iż długo tolerowali ich wady – na przykład plotkarstwo Syzyfa. Świadczy to o cierpliwości,a także pobłażliwości mieszkańców Olimpu. Nieśmiertelni potrafili też okazywać litość. Przykłademwspółczucia ze strony Hadesa było spełnienie prośby Orfeusza i zgoda na wypuszczeniez podziemia Eurydyki.

Historia Prometeusza dawała starożytnym Grekom odpowiedzi na wiele pytań dotyczących życia ludzkiego i świata: Jak powstał człowiek? Co wyróżnia go spośród innych stworzeń? Skąd się biorą nieszczęścia? Dlaczego zło dotyka ludzi? Czemu tylko człowiek potrafi zapanować nad światem przyrody? W jaki sposób ludzie nauczyli się korzystać z ognia? Opowieść o tym najszlachetniejszym bogów, który cierpiał z powodu miłości do ludzi, pokazuje, że mity wyjaśniały odwieczne zagadnienia dotyczące bytu ludzkiego.

Na skrzydłach marzeń

Co przenika do nas?

Historia Odyseusza, prawdziwa historia Odyseusza - zwanego również Ulissesem -Kończy się definitywnie na jednej z pomniejszych wysp Morza Śródziemnego.Olśniony niezwykłością urody mieszkanek tego skalistego lądu,Zniewolony ich śpiewem, który skłonni jesteśmy rozumiećJako wewnętrzny głos budzącej się w nim miłości własnej,Odyseusz pozostał na Wyspie Syren,Nigdy nie wrócił do kraju, do domu, do czekających go kłopotów.Ostatnia notatka w jego dzienniku pokładowym,Oprócz zwykłych treści związanych z nawigacją,Zawiera kilka zdań bardzo osobistych i przejmująco szczerych.Otóż, zmęczony zwycięstwami, oszołomiony sławą,Odczuł nagle paniczny lek przed zbliżającym się koszmarem codzienności.Postanowił nie wracać.Postanowił nie wracać, na pewno ze szkoda dla mitu,Ale być może - z korzyścią dla siebie. Autor: Marek DagnanKompozytor: Henryk AlberWykonanie oryginalne: Edyta Geppert

Dziękuję

Barbara Mendyk