vocbulario de termos artistícos

vocbulario de termos artistícos

Empezar

arquitrabe

Parte inferior do entaboamento nas ordes arquitectónicas clásicas, sobre a que se constrúe o friso e que repousa sobre o capitel da columna.

base

Parte inferior da columna sobre a que repousa o fuste, composta xeralmente por molduras como o toro (convexa) e a escocia (cóncava). Un exemplo o temos na basa ática, composta de dous toros separados por unha escocia.

capitel corintio

Elemento arquitectónico situado sobre o fuste da columna e que sostén a arquitrabe na orde corintia. Composto dun núcleo central do que saen follas de acanto superpostas e caulículos (pequenas volutas) nos ángulos superiores. Únese ao fuste mediante o astrágalo e é coroado por un ábaco de liñas cóncavas. É o máis tardío da Grecia Clásica (aparece no s. IV a.C.).

capitel dórico

Elemento arquitectónico situado sobre o fuste da columna e que sostén a arquitrabe na orde dórica. Composto por unha peza convexa, o equino; unha rectangular, o ábaco; e un collarino que cingue a parte superior do fuste á columna. É o máis antigo da Grecia Clásica (aparece no século VII a.C.).

capitel xónico

Elemento arquitectónico situado sobre o fuste da columna e que sostén a arquitrabe na orde xónica. Composto volutas (forma en espiral) nos extremos e ovas, e rematando nun estreito ábaco rectangular. Aparece cara mediados do século VI a.C.

cornixa

Parte que sobresae no alto do entaboamento da arquitectura clásica. En xeral, aplícase ás molduras saíntes que serven de remate superior dunha estrutura arquitectónica.

entaboamento

Conxunto de pezas que se sitúan sobre as columnas dunha arquitectura arquitrabada. En sentido ascendente consta de arquitrabe, friso e cornixa.

éntase

Engrosamento do fuste dunha columna, xeralmente cara o centro da mesma, de modo que, por efecto da perspectiva, pareza recta no canto de cóncava. É unha das correccións ópticas comúns na orde dórica.

friso

Contextualiza tu temaFaixa decorativa de desenvolvemento horizontal. Forma parte do entaboamento das ordes arquitectónicas clásicas, situándose entre a arquitrabe e a cornixa.

fuste

Parte central e vertical da columna, situada entre a base e o capitel. Pode presentar diferentes deseños: estrías, acanaladuras, etc.

métopa

Espazo xeralmente cadrado situado entre dous tríglifos no friso da orde dórica. Adoitan decorarse con relevos, salientando as esculpidas en altorrelevo por Fidias no Partenón de Atenas. Tamén fai referencia a toda ornamentación situada nun espazo rectangular enmarcado.

piar

Elemento de soporte vertical e exento, normalmente de sección poligonal ou cuadrangular.

pilastra

Elemento vertical de sección rectangular adherido a un muro, as veces composto por base, acanaladuras e capitel. Pode desempeñar función estrutural de soporte ou ser un elemento meramente ornamental.

tríglifo

Elemento ornamental que forma parte do friso da orde dórica. Ten forma rectangular e aparece sucado por tres glifos ou bandas verticais paralelas.