Παιχνίδια της Προσφυγιάς "Αναμνήσεις και παραδόσεις"

E Twinning programm

Τα μονοπάτια και οι μνήμες που μας ενώνουν"

"Παιχνίδια της Προσφυγιάς: Αναμνήσεις και Παραδόσεις"

Τα προσφυγικά παιχνίδια που έφεραν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, ήταν απλές αλλά γεμάτες φαντασία δραστηριότητες, που βασίζονταν σε αυτοσχέδια υλικά και τη συλλογική διασκέδαση. Πολλά από αυτά τα παιχνίδια είχαν ρίζες στη Μικρά Ασία, στον Πόντο και την Ανατολική Θράκη, και συνέχισαν να παίζονται στις νέες πατρίδες των προσφύγων. Τα παιχνίδια αυτά, πέρα από διασκέδαση, είχαν και κοινωνικό χαρακτήρα, βοηθώντας τα παιδιά να ενσωματωθούν στις νέες κοινότητες, διατηρώντας παράλληλα τις παραδόσεις του τόπου καταγωγής τους.

Νηπιαγωγείο Χρυσαυγής (Άρτεμις)

Περιγραφή παιχνιδιου

ονομα παιχνιδιου

«Το παιχνίδι αυτό παίζονταν με δύο ομάδες. Σε απόσταση τοποθετούσαμε ένα συγκεκριμένο σημάδι. Έτρεχαν δύο παίκτες, ένας από κάθε ομάδα, προς το σημείο του σημαδιού και όποιος πρώτος το ακουμπούσε, δεν καίγονταν».

Νηπιαγωγείο Χρυσαυγής (Θεσσαλία)

Περιγραφή παιχνιδιου

Τσερκι

Το Τσέρκι ή κρικηλασία . Τα παιδιά προσπαθούν να κυλήσουν έναν τροχό, ένα στεφάνι από ξύλο ή μέταλλο με τα χέρια ή χτυπώντας τον με ένα ξύλο. Περνούσαν μέσα το στεφάνι και σπρώχνοντάς το με αυτή το έκαναν να κυλάει. Κερδίζει το παιδί που θα φτάσει πρώτο στο προκαθορισμένο σημείο.

Νηπιαγωγείο Χρυσαυγής (Μάχη)

Περιγραφή παιχνιδιού

αγαλματακια

Ένα παιδί "τα φυλάει" και κλείνει τα μάτια με την πλάτη γυρισμένη στα άλλα παιδιά. Ταυτόχρονα λέει "αγαλματάκια ακούνητα αγέλαστα μέρα ή νύχτα; Όσο λέει αυτή τη φράση τα παιδιά κινούνται. Φωνάζουν "νύχτα" όταν δεν είναι έτοιμα και "μέρα" όταν πάρουν μια συγκεκριμένη πόζα. Τότε ανοίγει τα μάτια του το παιδί που τα φυλάει κι όλοι πρέπει να μείνουν ακίνητοι. Αν κάποιο κινηθεί τότε "τα φυλάει" εκείνο.

2ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά (Καλλιρόη)

Περιγραφή παιχνιδιου

Τζαμι ή κεραμιδακια

Το «Τζαμί» παίζεται από τέσσερα παιδιά και πάνω. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Για να αρχίσουν το παιχνίδι χρειάζονται έξι κεραμίδια ή πλατιές πέτρες και μια μπάλα. Τα κεραμίδια τα βάζουν το ένα πάνω στο άλλο, ώστε να σχηματιστεί ένας πύργος. Η πρώτη ομάδα στέκεται πίσω από τα κεραμίδια. Η δεύτερη ομάδα πηγαίνει εφτά οχτώ μέτρα μπροστά από τα κεραμίδια. Τα παιδιά της δεύτερης ομάδας προσπαθούν με τη μπάλα να ρίξουν τον πύργο με τα κεραμίδια. Κάθε παιδί έχει μία ευκαιρία. Αν κάποιο παιδί ρίξει τα κεραμίδια χτυπώντας τα με τη μπάλα, τότε διασκορπίζονται στο γύρω χώρο οι δυο ομάδες. Η μεν πρώτη ομάδα επιδιώκει να «κάψει» τους παίκτες της δεύτερης χτυπώντας τους με τη μπάλα, η δε δεύτερη προσπαθεί να ξαναβάλει τα κεραμίδια στη θέση τους, έτσι ώστε να ξανασχηματιστεί ο πύργος, δηλαδή το «Τζαμί». Εάν προλάβει η δεύτερη ομάδα και φτιάξει το «Τζαμί» πριν καούν όλοι οι παίκτες της, κερδίζει ένα σετ παιχνιδιού. Ο παίκτης που θα τοποθετήσει το τελευταίο κεραμίδι του πύργου φωνάζει «Τζαμί» και τελειώνει το σετ. Αν η πρώτη ομάδα κάψει όλους τους παίκτες της δεύτερης πριν προλάβουν να φτιάξουν το «Τζαμί» τότε το παιχνίδι ξαναρχίζει και αντιστρέφονται οι ρόλοι. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα κερδίσει τα πιο πολλά σετ.

2ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά (Ροδιά)

Περιγραφή παιχνιδιου

ονομα παιχνιδιου

Χαράζουμε ένα τριγωνάκι στο χώμα και μέσα σ’ αυτό κάθε παίκτης βάζει δύο από τους βόλους του. Σε μια απόσταση περίπου 5 μέτρων, τα παιδιά ρίχνουν τους βόλους και όποιος φτάσει πιο κοντά ρίχνει πρώτος. Ο παίκτης ρίχνει με τον αντίχειρα τον βόλο του στο τριγωνάκι, με σκοπό να χτυπήσει έναν από αυτούς που ήταν μέσα και να τον βγάλει έξω, οπότε και τον κερδίζει. Εάν κάποια στιγμή χάσει και ο βόλος του είναι μέσα στο τρίγωνο, ο αμέσως επόμενος παίκτης χτυπώντας το βόλο του κερδίζει όλους όσους έχει μαζέψει ο προηγούμενος ως τώρα.

27ο Νηπιαγωγείο Καλαμαριάς

Περιγραφή παιχνιδιου

ντικ

Το ντικ στα τουρκικά σημαίνει όρθιος και στο παιχνίδι αυτό, που παίζεται σε ζευγάρια ένα παιδί στέκεται όρθιο, κρατώντας ένα καρύδι στο ύψος του ματιού του. Το παιδί πρέπει να αφήσει το καρύδι να πέσει και να χτυπήσει το καρύδι του αντιπάλου που βρίσκεται στο χώμα.

3ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά

Περιγραφή παιχνιδιου

Μπιζ

Τα παιδιά αρχικά βάζουν κλήρο για να δουν ποιος θα τα φυλάει. Εκείνος, που θα του πέσει ο κλήρος, κάθεται σ’ ένα σκαμνί ή στέκει σκυφτός και βάζει το δεξί του χέρι κάτω απ’ την αριστερή μασχάλη του, κρατώντας την παλάμη ανοιχτή προς τα πάνω, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατάει κλειστά τα μάτια του. Οι άλλοι παίκτες στέκονται προς τα αριστερά του κι ένας απ’ αυτούς τον πλησιάζει και του κτυπά την ανοιχτή παλάμη κι ύστερα απομακρύνεται, τρέχοντας μαζί με τους άλλους, που όλοι χοροπηδούν γύρω του και στριφογυρίζουν το δάχτυλό τους φωνάζοντας: «Μπιζζ! », όπως κάνει η μέλισσα. Αυτός που τα φυλάει, πρέπει να μαντέψει ποιος τον κτύπησε. Αν τον ανακαλύψει, τότε αυτός παίρνει τη θέση του, ειδεμή το παιχνίδι συνεχίζεται κατά τον ίδιο τρόπο.

1ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά

Περιγραφή παιχνιδιου

ονομα παιχνιδιου

Νηπιαγωγείο "Κυκλάμινο" (Ελισάβετ)

Ο ζΙζιρος

Ο Ζίζιρος είναι κυπριακό παραδοσιακό παιχνίδι και παίζεται κυρίως την Κυριακή του Πάσχα. Είναι ομαδικό παιχνίδι και απαιτεί τη συμμετοχή τουλάχιστον 3ων παικτών. Το παιχνίδι ξεκινά αφού οριστεί ένας από τους παίκτες για να τα "φυλάει". Ο παίκτης αυτός βάζει το αριστερό του χέρι κάτω από τη δεξιά του μασχάλη. Κρατά ανοικτή την αριστερή του παλάμη .Οι άλλοι παίκτες βλέπουν την πλάτη του. Όταν είναι στη θέση τους οι άλλοι παίκτες αποφασίζουν ποιος θα χτυπήσει την παλάμη του. Οι παίκτες τρέχουν κυκλικά, γύρω από το άτομο που τα "φυλάει" και κάνουν τον χαρακτηριστικό ήχο του τζίτζικα "ζζζζζζ" (εξού και το όνομα του παιχνιδιού). Πρέπει να μαντέψει ποιος τον χτύπησε. Όταν μαντέψει επιτυχώς ποιος τον κτύπησε, τότε απαλλάσσεται και στη θέση του μπαίνει το άτομο που τον χτύπησε και η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Ο καινούριος παίκτης γυρνά την πλάτη του στους άλλους και αρχίζει ξανά το παιχνίδι.

Νηπιαγωγείο "Κυκλάμινο" (Άννα)

Περιγραφή παιχνιδιου

Λιγκριν

Παίρνουμε δύο πέτρες στο ίδιο μέγεθος και ύψος και τις βάζουμε τη μια απέναντι απέναντι από την άλλη με λίγη απόσταση μεταξύ τους. Από πάνω βάζουμε ένα μικρό ξύλο που ονομάζεται Λιγκρίν. Ο παίχτης κρατά στο χέρι του ένα ξύλο που ονομάζεται Λίγκρα. Με την Λίγκρα ο παίχτης χτυπά το Λιγκρί από κάτω και μετά το χτυπά ψηλά στον αέρα και όσο πιο μακριά γίνεται. Αυτός που θα στείλει το Λιγκρό πιο μακριά είναι και ο νικητής.

Νηπιαγωγείο Τραχωνίου

Περιγραφή παιχνιδιου

ονομα παιχνιδιου

Νηπιαγωγείο "Παιδική Ιθάκη"

Περιγραφή παιχνιδιου

ονομα παιχνιδιου

Για να δημιουργηθεί αυτό το βιβλίο συνεργάστηκαν τα παρακάτω σχολεία:

• Νηπιαγωγείο Χρυσαυγής ( Τμήμα 1 - Ολοήμερο Τμήμα
• 2ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά ( Τμήμα 3-Ολοήμερο Τμήμα)
• 3ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά
• 27ο Νηπιαγωγείο Καλαμαριάς
• Νηπιαγωγείο "Το Κυκλάμινο"
• 1ο Νηπιαγωγείο Λαγκαδά
• Νηπιαγωγείο "Παιδική Ιθάκη"
• Δημόσιο Νηπιαγωγείο Τραχωνίου Ά