5.35 wyd. Jedność e

Tajemnica szczęśliwego życia – udane relacje z innymi

01

Szukam tego, co ważne

Na początku katechezy pomódlmy się w intencji dobrych relacji z najbliższymi słowami „Ojcze nasz”.

Modlitwa

Źródło szczęścia

Posłuchajcie piosenki „Szukając szczęścia” w wykonaniu Mesajah i Kamila Bednarka. Następnie otwórzcie podręczniki na stronie 130. i przeczytajcie zaznaczony fragment tej piosenki.

02

ROZWAŻAM I ZDOBYWAM

Przeczytajmy fragment Pisma Świętego.

czytanie Pisma Świętego (Rdz 2,18)

kliknij w księgę, by wyświetlić tekst biblijny

Stworzeni do życia we wspólnocie

Stworzeni do życia we wspólnocie

Najbliższym dla nas kręgiem osób jest rodzina. Następny krąg to przyjaciele, a później koledzy i koleżanki. Na końcu są ludzie obcy. Zastanowimy się, na czym polega odpowiedzialność w poszczególnych kręgach.

ćwiczenia, zad. 3. str. 73.

Kodeks relacji międzyludzkich

podpowiedź

Będziecie pracować w grupach. Na podstawie tekstów biblijnych oraz słów św. Jana Pawła II opracujcie kodeks relacji międzyludzkich – zasad, na których opierają się relacje między ludźmi.

03

Zostaję ubogacony i działam

podpowiedź

Pracuję nad moimi relacjami

Zastanówcie się, jakie relacje łączą was z bliskimi oraz z tymi osobami, które mniej znacie. Obok ogólnych określeń „rodzina, koledzy…” wpiszcie słowa „mama”, „tata” lub imiona konkretnych osób. Przeczytajcie jeszcze raz słowa św. Pawła, nad którymi pracowaliście w grupach, i wpiszcie w kręgi zasady, które chcielibyście stosować wobec tych osób. Następnie ułóżcie modlitwę prośby do Jezusa o pomoc w budowaniu dobrych relacji z nimi, np.: „Panie Jezu, proszę o umiejętność przebaczania…”. Wasze prośby będziecie mogli wypowiedzieć podczas modlitwy na zakończenie katechezy.

podpowiedź

Pracuję nad moimi relacjami

Dorysujcie kontur swojej postaci i zaznaczcie wokół niej dowolnym kolorem krąg tak, by objąć wszystkie osoby na schemacie.

Tę część katechezy można przeprowadzić na dwa sposoby. Wersja A

Sposoby realizacji zasad

Pracując w grupach przygotujcie plakat, wybierając jedną z zasad kodeksu. Wykonajcie rysunek i wymyślcie hasło tak, by obejmowało wszystkie cztery kręgi osób: rodzinę, przyjaciół, kolegów i osoby obce. Rysunek może przedstawiać jedną konkretną sytuację, np. okazywanie szacunku. Możecie też kartkę podzielić na cztery części i w każdej umieścić rysunek do jednej z grup osób. Hasło powinno objąć wszystkie cztery grupy. Hasłem mogą być słowa z tekstów biblijnych lub św. Jana Pawła II z analizowanych fragmentów lub ich parafrazy, np. „Bądźcie życzliwi”, „Żyjcie w zgodzie ze wszystkimi”, „Złem za zło nie odpłacajcie”, „Przebaczajcie sobie”, „Zło dobrem zwyciężaj”.

Wersja B

Sposoby realizacji zasad

Zastanówcie się jeszcze raz nad waszymi relacjami z innymi ludźmi. Przyjrzyjcie się waszemu zapisowi na schemacie i w ciszy odpowiedzcie na pytania: – Jak okazujesz bliskim, że ich kochasz? – Co dobrego możesz dla nich zrobić? – Jak szybko potrafisz przebaczyć bliskim, przyjacielowi, koledze? – Wobec kogo trudno jest ci mówić prawdę? – Komu możesz bezinteresownie pomóc w najbliższym czasie? – Jakie relacje z innymi powinieneś poprawić?

Zapis do zeszytu

„Trzeba pamiętać (…) o potrzebie nieustającej wdzięczności za ten dar, jakim jest dla człowieka drugi człowiek” (Jan Paweł II).

04

Ćwiczenia

ćwiczenia zad. 1. str. 72.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 2. str. 72.

link do materiału poza prezentacją

ćwiczenia zad. 4. str. 73.

link do materiału poza prezentacją

Sprawdź swoją wiedzę!

05

ZADANIE modlitwa

Zadanie

1. Przeczytaj zasady dotyczące relacji międzyludzkich, o których pisze św. Paweł w Liście do Rzymian 12,9-13.15-17. Cztery z nich przedstaw w postaci znaków graficznych. 2. Napisz, jak rozumiesz słowa św. Jana Pawła II: „Trzeba pamiętać (…) o potrzebie nieustającej wdzięczności za ten dar, jakim jest dla człowieka drugi człowiek”. 3. Podczas niedzielnej Mszy Świętej podziękuj Panu Bogu za dobre relacje z innymi ludźmi lub przeproś za niewłaściwe.

Wypowiedzcie swoje prośby ułożone podczas katechezy. Po każdym wezwaniu odpowiemy: Prosimy Cię, Panie.

Panie, pomóż nam być dobrymi dla wszystkich. Pomóż nam ofiarować innym bezinteresowną przyjaźń i pomoc, promieniować radosnym pokojem, Twoim pokojem. Prosimy Cię, Panie.

Modlitwa końcowa

ekatecheta.pl

Użyte grafiki zastrzeżone są prawem autorskim.Kopiowanie i rozpowszechnianie za zgodą autora lub właściciela .

Canva

2025

przygotowanie prezentacji

grafika wygenerowana przez AI

bank zdjęć własnych wydawnictwa

Źródło grafiki:

Bóg wiedział, że pierwszy człowiek źle się czuł, będąc samotnym. Dlatego stworzył kobietę. Żyjąc razem, mężczyzna i kobieta mają się wzajemnie wspierać, pomagać sobie i tworzyć rodzinę. – Dlaczego człowiek czuje się samotny, choć żyje wśród wielu ludzi?

Potem Pan Bóg rzekł: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”.

Poszukamy dzisiaj odpowiedzi na to pytanie. Zastanowimy się, jak budować nasze relacje z innymi.

Źródłem szczęścia człowieka jest przeżywanie miłości w relacjach z innymi osobami – szczególnie tymi najbliższymi. Trzeba jednak ciągle pracować nad tym, by ta miłość rozwijała się i była coraz piękniejsza. To, co przeżywamy każdego dnia, nasze radości i smutki, mogą pomóc nam dostrzec, jak ważna jest bliskość innych osób.

Wiele z wymienionych zasad możemy realizować wobec wszystkich znanych nam osób, w każdym kręgu relacji. Jednak wszystkie te zasady dotyczą najpierw rodziny, a w miarę upływu lat i zwiększania się zakresu naszej odpowiedzialności rozszerzają się na inne osoby. Najpierw w rodzinie uczymy się wzajemnej miłości, przebaczenia, zgody, pomocy. Dopiero później, spotykając przyjaciół, kolegów, realizujemy te zasady wobec nich. Jako wierzący jesteśmy zobowiązani do miłości i szacunku także wobec obcych nam osób. Święty Paweł w analizowanych przez was tekstach zachęca do czynienia dobra wobec wszystkich ludzi, zarówno bliskich, jak i obcych, a nawet wrogów. Taka postawa prowadzi do pokonania zła, ale możliwa jest tylko wówczas, gdy jesteśmy prowadzeni przez Ducha Świętego i umacniani przez Jezusa. Drogą jest wytrwała modlitwa. To postawa chrześcijanina, który ufa Jezusowi.

– Co jest źródłem szczęścia według słów tej piosenki? – Z czego warto zrezygnować, by osiągnąć szczęście? – Jaki związek może mieć szczęście z cierpieniem? – Dlaczego źródłem szczęścia mogą być rodzina, bliscy, znajomi?

Grupa 2Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie między sobą jednomyślni. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych. Nikomu złem za zło nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wszystkim ludziom. (Rz 12,15-17) Czujesz się samotny? Postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny.

(Jan Paweł II, Przemówienie do mieszkańców Tondo)

Grupa 1Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie sobie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali. Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności. (Rz 12,9-13) „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”.

(Jan Paweł II, Rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański”, 27.12.1998)

Grupa 3Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi. Umiłowani, nie wymierzajcie sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście Bożej. Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta, Ja wymierzę zapłatę – mówi Pan – ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód – nakarm go. Jeżeli pragnie – napój go. Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz nad jego głową. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj. (Rz 12,18-21) „W trwale zjednoczonej rodzinie dzieci osiągają dojrzałość, w niej bowiem przeżywają najbardziej doniosłe i najbogatsze doświadczenie bezinteresownej miłości, wzajemnego szacunku i obrony życia”.

– Za co jesteśmy odpowiedzialni w rodzinie? – Za co jesteśmy odpowiedzialni wśród przyjaciół, kolegów i obcych nam osób? – Dlaczego nasza odpowiedzialność jest większa wobec rodziny niż osób nam obcych?

Młodość jest czasem, kiedy krąg znanych wam ludzi staje się coraz większy. Poznajecie wiele nowych osób, które możecie zaprosić do wzajemnego kształtowania relacji według chrześcijańskich zasad.

(Jan Paweł II, Przemówienie podczas spotkania z rektorami wyższych uczelni)

Grupa 4Dlatego, odrzuciwszy kłamstwo, niech każdy z was mówi prawdę swemu bliźniemu, bo jesteście nawzajem dla siebie członkami. Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce. Kto dotąd kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje uczciwie własnymi rękami, by miał z czego użyczać potrzebującemu. Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg wam przebaczył w Chrystusie. (Ef 4,25-26.28-30.32) „Trzeba pamiętać (…) o potrzebie nieustającej wdzięczności za ten dar, jakim dla człowieka jest drugi człowiek”.