Want to create interactive content? It’s easy in Genially!

Get started free

Prezentacja SP42

Patron

Created on March 7, 2025

Start designing with a free template

Discover more than 1500 professional designs like these:

Transcript

Zapraszamy!

Szkoła Podstawowa nr 42 im. Bolesława Chrobrego w Poznaniu

Szkoła dziś

Historia szkoły

Patron szkoły

Strona główna

Ja, Bolesław Chrobry,z Bożej łaski król Polski, jestem patronem tej szkoły. Zapraszam w nasze skromne progi.

Szkoła dziś

Historia szkoły

Patron szkoły

Strona główna

Ja, Bolesław Chrobry,z Bożej łaski król Polski, jestem patronem tej szkoły. Zapraszam w skromne progi.

Bolesław Chrobry

Św. Wojciech i jego misja

Otton III

Patron szkoły

Czasy pierwszych Piastów
Zjazd gnieźnieński
Koronacja
Ważne miejsca związane z patronem
Czasy pierwszych Piastów
Rolnicy uprawiali zboża (proso, jęczmień, len), hodowali zwierzęta (owce, kozy, woły, drób). Używali narzędzi głownie z drewna, jak motyka czy grabie. Metal był bardzo drogim surowcem. Nosili ubrania, które sami sobie wytwarzali- z lnu, wełny lub skór zwierząt. Na nogach nosili drewniane chodaki. Buty skórzane zarezerwowane były tylko dla najbogatszych.
Państwo Piastów zamieszkiwało około miliona ludzi, mieszkali w osadach położonych w dolinach rzek (np. Warty i Odry). 90% ludności zajmowało się rolnictwem. Bardzo duże tereny zajmowały puszcze. Aby powiększyć tereny pod uprawę ziemi stosowano metodę żarową. Średnia długość życia była bardzo niska i wynosiła ok. 19- 25 lat.
Chata mieszkalna
Chata mieszkalna składała się najczęściej z jednej izby o powierzchni kilkunastu metrów kwadratowych. Ściany wznoszono w konstrukcji zrębowej, z belek łączonych w narożnikach. Tam, gdzie grunt pozwalał, chaty budowano częściowo zagłębione w ziemi (nazywano je ziemiankami). Dachy pokrywano strzechą ze słomy lub trzciny. Podłogę stanowiła ubita glina- klepisko lub deski. Wewnątrz chaty znajdowało się palenisko z kamienia lub gliny. Za meble służyły stołki, ewentualnie drewniana skrzynia. Spano na legowiskach ze słomy.

Uzbrojenie wojów Bolesława Chrobrego

Kolczuga - to elastyczny pancerz w formie koszuli, wykonany ze splecionych stalowych kółek, uzyskiwanych ze zwiniętego drutu, którego końce łączono za pomocą nitów lub poprzez grzanie. Wykonanie kolczugi było pracą żmudną, należało przygotować i połączyć co najmniej kilkanaście tysięcy kółek.
Miecz - składa się z głowni z trzpieniem i nakładanych na trzpień: jelca, uchwytu i głowicy. Wykonywano je ze skuwanych ze sobą warstw stali i żelaza, w których stal odpowiadała za wytrzymałość, a żelazo za sprężystość broni. Z racji skomplikowanej produkcji i misternych zdobień, miecze były bardzo drogie, dlatego posługiwali się nimi głównie członkowie drużyny książecej.
Szyszak "wielkopolski" - to hełm w kształcie wybrzuszonego stożka, zbudowany z czterech, połączonych nitami, żelaznych blach. Forma ta nawiązuje do wzorów bliskowschodnich, a przydomek “wielkopolski” pochodzi stąd, że cztery okazy tych efektownych szyszaków odkryto właśnie w tym regionie. Hełmy te były bogato zdobione. Do dolnej krawędzi hełmu doczepiano jeszcze płaty kolczugi, chroniące szyje i policzki wojownika.
Łuk - bron służąca do wyrzucania strzał. Składa się z łęczyska i cięciwy. W Polsce łęczyska najczęściej robiono z drewna cisowego, a cięciwy ze skręcanych nici konopnych lub lnianych. Strzały zaopatrywano w metalowe groty.
Proca - składa się ze sznura lub rzemienia z zamocowaną pośrodku miseczką na kamienny pocisk. Doświadczony procarz potrafił celnie ugodzić przeciwnika nawet z odległości 100 m.
Włócznia - składa się z żelaznego grotu z tulejką oraz drzewca, a jej długość całkowita dochodzi do 2m. Wśród bardzo zróżnicowanych kształtów grotów zwalają uwagę okazy z trójkątnymi blaszkami osadzonymi na tulejce.
Tarcza - była wykonywana z drewnianych deseczek, na środku posiadała metalową ochronę tzw. umbo. Powierzchnię zewnętrzną oklejano skórą- często malowaną w fantazyjne wzory. Krawędzie dodatkowo wzmacniano paskami utwardzonej skóry lub metalowymi okuciami.
Topór - to bron złożona ze stalowego żeleźca i drewnianego styliska, przeznaczona do zadawania ciosów lub rzucania, ale także sprawdzająca się doskonale jako narzędzie gospodarcze.

Był drugim polskim władcą z dynastii Piastów, najstarszym synem Mieszka I i Dobrawy. Urodził się w 967 roku. Panowanie przejął w 992 roku, poczatkowo rządził tylko jedną z dzielnic kraju. Pełnię władzy osiągnął trzy lata później, wygnał wówczas z kraju macochę Odęi trzech braci. Chrobry był jednymz najbardziej wojowniczych monarchów w kraju i twórcą rozległego mocarstwa.

BOLESŁAW CHROBRY
OSIĄGNIĘCIA TERYTORIALNE BOLESŁAWA CHROBREGO

Po śmierci cesarza Ottona III w 1002 roku stosunki z Niemcami pogorszyły się. Cesarzem został syn Ottona III- Henryk II, który był wrogo nastawiony do Polski. Przez kolejnych kilkanaście lat Bolesław prowadził wojny nie tylko z Niemcami, ale również z Rusią i Czechami. Bolesław Chrobry nieustanie powiększał tereny Polski. Po wygranej wojnie z Niemcami, zakończonej pokojem w Budziszyniew 1018 roku, do Polski zostały dołączone Milsko, Miśnia i Łużyce. W tym samym roku zakończyła się wojna na wchodziez Rusią Kijowską, po której Polska zyskała Grody Czerwieńskie. Po wojnie z Czechami, na południu nasz kraj został powiększony o Morawy.

Zjazd gnieźnieński
W roku 1000 do Polski przyjechał cesarz Otton III, władca Niemiec. Cesarz spotkał się z Bolesławem Chrobrym w Gnieźnie (tzw. zjazd gnieźnieński). Otton III w czasie zjazdu chciał: – odwiedzić grób biskupa Wojciecha, – poznać Bolesława Chrobrego, – sprawdzić czy Polska to silne państwo. Zjazd w Gnieźnie był bardzo ważny dla Polski. Otton III uznał Bolesława Chrobrego za władcę Polski. Na znak uznania cesarz włożył na głowę Bolesława swoją koronę. Cesarz ogłosił wtedy decyzję papieża o utworzeniu arcybiskupstwa w Gnieźnie oraz nowych trzech biskupstw- w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu.
św. Wojciech i jego misja
Kiedy po śmierci Mieszka I jego syn Bolesław przejął władzę, do Polski przyjechał z Czech biskup Wojciech. W 997 roku biskup Wojciech wyruszył na ziemie Prusów. Mieszkali oni głównie na terenie dzisiejszej Warmii i Mazur. Biskup Wojciech chciał ochrzcić Prusów. Wyprawa zakończyła się klęską. Prusowie zabili biskupa. Książę Bolesław wykupił ciało biskupa Wojciecha. Podobno musiał zapłacić Prusom tyle kilogramów srebra, ile ważyło ciało biskupa. Papież ogłosił biskupa Wojciecha świętym, jego ciało zostało pochowane w Gnieźnie. W katedrze gnieźnieńskiej do dziś są relikwie pierwszego patrona Polski.
Otton III
Żył w latach 980-1002. Był cesarzem rzymskim i królem niemieckim. Twórca koncepcji wielkiego cesarstwa jednoczącego pod jego berłem całą chrześcijańską Europę. Władca otrzymał koronę już w wieku trzech lat, jednak początkowo rządy regencyjne (zastępcze) sprawowały jego matka i babcia. Samodzielną władzę objął, gdy miał 14 lat. Podczas wizyty w Polsce (zjazdu gnieźnieńskiego) udał się do grobu świętego Wojciecha boso. Był to wyraz szacunku wobec tragicznie zmarłego biskupa. Zjazd w Gnieźnie był też okazją do przestawienia swojego pomysłu dotyczącego zjednoczenia krajów chrześcijańskich pod jednym cesarskim berłem.
Koronacja
Bolesław Chrobry został koronowany na króla Polski 18 kwietnia 1025 roku w czasie Świąt Wielkanocnych. Dane te są ustalone jednak na podstawie świadectw pośrednich. Przyjmujemy, że miejscem koronacji była archikatedra w Gnieźnie - jako miejsce kultu świętego Wojciecha. Bolesław wykorzystał moment niepewnej sytuacji w Cesarstwie Niemieckim- rok wcześniej zmarł cesarz Henryk II, z którym Chrobry toczył wieloletnią wojnę. W tym samym czasie zmarł również papież Benedykt VIII. Ceremonii namaszczenia i koronacji dokonał arcybiskup gnieźnieński Hipolit.
księcia Mieszka Ioraz króla Bolesława Chrobrego.
Gniezno to miasto bardzo związane z Bolesławem Chrobrym. Ponad 1000 lat temu odbył się tam zjazd gnieźnieński. W mieście znajduje się pierwsze powołane arcybiskupstwo w Polsce, a wraz z nim pierwsza archikatedra, która jest nieodzownym symbolem tego miasta. W 1925 roku na 900-lecie koronacji przed katedrą został postawiony pomnik Bolesława Chrobrego. W Gnieźnie znajduje się też ulica Bolesława Chrobrego, jest to główna ulica miasta, przy której mieści się Stary Ratusz.
Ważne miejsca związane z Patronem
Niewątpliwie gród w Poznaniu był ważnym miejscem w życiu Bolesława Chrobrego. Poznań był siedzibą pierwszego biskupstwa misyjnego, któremu przewodził biskup Jordan. Miasto było więc ważnym ośrodkiem religijnym, rozwijało się również gospodarczo. W Złotej Kaplicy, wydzielonej wewnątrz katedry poznańskiej znajdują się szczątki pierwszych władców Polski, w tym
Szermierka
Ciekawostki
Dzieje szkoły
Hymn szkoły
Szkoła wczoraj i dziś
Kroniki szkolne
Historia budynku szkoły

Historia szkoły

Opracowane na podstawie „Kroniki Miasta Poznania – Poznań w literaturze, literatura w Poznaniu", wyd. PDN 1995.

Historia budynku

Oryginalny styl zabudowy cechuje się elementami stylu budownictwa niemieckiego, głównie barokowego i klasycystycznego, wyróżniają się barokowe szczyty dachów i podcieniowe ganki. Zestawienie wysokiej ściany szczytowej z niższą elewacją bocznego skrzydła oraz niska loggia portalowa tworząca frontowe wejście, sprawia, że gmach oglądany z miejsca zbiegu ulic Niedziałkowskiego i Różanej prezentuje się niezwykle malowniczo. Wybrane fragmenty kamieniarki opracowane zostały rzeźbiarsko. Przeważają przedstawienia zwierząt – bohaterów bajek. Ulica Różana to dawniej Rosenstrasse. W brzmieniu polskim ustalona została 12.04.1920 r.

Historia budynku naszej szkoły sięga początków XX wieku. Projektowany od jesieni 1911 roku gmach przy ulicy Różanej pomieścić miał dwie szkoły: dla dziewcząt i dla chłopców. Za wzór architektoniczny miała służyć szkoła przy ulicy Berwińskiego. Twórcy projektów: miejski inspektor budowlany Herrenberger, miejski radca budowlany A. Stahl oraz architekt Haecker stworzyli jednak projekt zupełnie różny od pierwotnych planów nie zachowując ścisłej symetrii, która pozwalałaby łatwo podzielić budynek na dwie części – przeznaczone dla dziewcząt i dla chłopców.

Ciekawostki architektoniczne

Architektura szkoły jest twórczym nawiązaniem do renesansowego i barokowego budownictwa Niemiec i Anglii. Uwagę zwracają bogate dekoracje szczytówi wykuszy. Płaskorzeźby elewacyjne ilustrują popularne bajki, np. "Czerwonego Kapturka", "Jasia i Małgosię", "Braciszka i siostrzyczki", "Cudowną podróż" oraz zwierzęta. Autorem projektów tych dzieł był Hans Lehmann-Borges z Charlottenburg. Wykonała je poznańska firma Hülsmann&Bollo.

Ciekawostki architektoniczne

W 2022 roku zegar zwieńczający ryzalit budynku na wschodniej elewacji został odrestaurowany i uruchomiony. Zastosowano współczesny mechanizm, a oryginalny oczyszczony i zabezpieczony wyeksponowano w pomieszczeniu za tarczą zegara widoczną z zewnątrz. Jest to z pewnością jeden z nielicznych zachowanych w tym stanie zabytkowych mechanizmów.

Dzieje szkoły

W 1946 roku uczniowie wrócili na ul. Różaną 1/3, gdzie przez kolejne lata funkcjonowały równolegle Szkoła Podstawowa nr 32 im. Henryka Dąbrowskiego oraz Szkoła Podstawowa nr 42 im. Bolesława Chrobrego.
W czasie I wojny światowej w szkole mieścił się niemiecki szpital wojskowy. Wskutek walk o Poznań, budynek został poważnie zniszczony. Przez rok trwała jego odbudowa, a działalność edukacyjna była prowadzona w zastępczym gmachu przy Różanej 17.
Historia szkoły zaczyna się jeszcze w zaborze pruskim. W 1911 roku przyjęto projekt budynku, w którym siedzibę miały mieć szkoła dla chłopców i szkoła dla dziewcząt. Główny gmach ukończono 1914 roku. Ostatecznie zbudowano ją w latach 1913-1915. Sfinansowanie budowy szkoły (podobnie jak wielu innych szkół) pochodziło z odszkodowań płaconych przez Francuzów za przegraną wojnę z Prusami z roku 1870-71. W trakcie I wojny światowej budynek szkoły przez jakiś czas pełnił funkcję szpitala wojskowego (Festungs-Lazarett Nr 18 Posen).

Uroczystośc nadania szkole imienia

Oficjalne nadanie imienia Szkole Podstawowej nr 42 nastąpiło w roku 1966. Wydarzenie miało wyjątkową artystyczną oprawę. Uczniowie przygotowali montaż poetycki nawiązujący do 1000-lecia Państwa Polskiego. Chór Nauczycieli Miasta Poznania zaśpiewał kantatę o Bolesławie Chrobrym, a znany poznański aktor Andrzej Rychter dał popis recytacji. Odbył się również koncert w wykonaniu orkiestry Opery im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Aktu nadania imienia szkole oraz odsłonięcia popiersia króla dokonał Jan Stoiński – kurator Okręgu Szkolnego Poznańskiego. Kierownikiem szkoły był wówczas Stanisław Sawiński.

Dzieje szkoły

Od 1970 roku w Szkole Podstawowej nr 42 zaczęto kształcić dzieci w szermierce. Początkowo od czwartej klasy. W okresie 55-ciu lat wielu uczniów szkoły uzyskiwało wspaniałe wyniki na planszach regionu, Polski, Europy oraz świata. Od 1 września 1974 r. szkoły podstawowe połączono. Pozostała Szkoła Podstawowa nr 42 im. Bolesława Chrobrego. Natomiast w sąsiednim wejściu do budynku, od strony ul. Różanej otworzono Przedszkole nr 115. Kolejny ważny rozdział w historii szkoły rozpoczął się w 1999 roku, wraz z utworzeniem Zespołu Szkół nr 5, w skład którego weszło Przedszkole nr 115, Szkoła Podstawowa nr 42 oraz Gimnazjum nr 40. Obecność starszej młodzieży w tak zacnych murach spowodowała nowe wyzwania, ale i nowe możliwości.
W 2019 roku ostatni rocznik gimnazjalistów zakończył naukę, nastąpiła reforma szkolnictwa i Szkoła Podstawowa nr 42 znów była ośmioklasowa. W 2020 roku zaczął się remont elewacji budynku, wpisanego do rejestru zabytków już w roku 1984. Prace rozpoczęły się od strony zachodniej (od ulicy Różanej), a dwa lata później można było podziwiać odrestaurowaną monumentalną fasadę także na dziedzińcu. Niebieska stolarka okienna i drzwiowa (jak w oryginalnym projekcie), odnowione rzeźby z postaciami z bajek, podcienie z nowymi drewnianymi siedziskami, a przede wszystkim zegar na wieży, odmierzający czas szkolnych dni i wybijający godziny dzwonem, od którego drżą mury. Od roku 2020, w związku z pandemią Covid-19 szkoła okresowo prowadziła zdalne nauczanie. W tym czasie modernizacji uległa infrastruktura informatyczna, aby sprostać nowym zadaniom.

Dzieje szkoły

Od 2022 roku do grona uczniów zaczęli masowo dołączać uchodźcy z ogarniętej wojną Ukrainy. Obecnie uczniowie cudzoziemscy stanowią prawie 30% wszystkich uczniów. W ten sposób historia zaklęta w ponad stuletnim budynku łączy się z naszą teraźniejszością.

Bożenka Świątczak, uczennica klasy 1a, rok szkolny 1963/64,a w latach 1983-2019 nauczycielka matematyki w SP42 i Gim40.

Nauczyciele i ich uczniowie

Grono nauczycielskie oraz uczniowie na przestrzeni wieku

Hymn Szkoły Podstawowej nr 42Starły się miecze z mieczami, w proch poszła siła wraża. Oto Bolesław Chrobry zwyciężył armię cesarza, zwyciężył armię cesarza. Stanął u rzeki król Chrobry, obmył z kurzawy lica. Ręką wzniesioną zakreślił, gdzie będzie Polski granica, gdzie będzie Polski granica. Kmiecie chwycili topory, dzierżą topory woje. Dęby ścinają na słupy, nurt rzeki dzielą na dwoje, nurt rzeki dzielą na dwoje.

Autorką tekstu jest Ewa Szelburg-Zarembina (1899-1986), poetka i powieściopisarka najbardziej znana z twórczości dla dzieci i młodzieży. Autorem muzyki jest Bernard Biegoń (1930-2022), pianista, kompozytor i aranżer, który w latach 50-tych pracował w Rozgłośni Poznańskiego Radia jako akompaniator. Autorem pierwszej aranżacji (1993) na potrzeby szkoły był nauczyciel muzyki p. Szczepan Tomczak. Obecnie hymn jest wykony w aranżacji (2025) nauczycielki muzyki, p. Agnieszki Małeckiej.

Hymn szkoły

Źródła

Organizacja szkoły

szkoła dziś

Informacje o szkole
Dyrekcja szkoły
Nauczyciele

Od 29 stycznia 1967 r. patronem Szkoły Podstawowej nr 42 jest Bolesław Chrobry. Szkoła posiada sztandar oraz ma hymn. Warto nadmienić, że Poznań jest miejscem, gdzie „Polska się zaczęła” i gdzie został pochowany pierwszy król Polski. Kolejne pokolenia uczniów kultywują tradycję i propagują pamięć o początkach państwa polskiego.

Budynek szkoły jest zabytkiem wpisanym do rejestru pod numerem 260 z 20.10.1984 r. Gmach zbudowano w latach 1913–1915 według projektu Hermanna Herrenberga i Adolfa Stahla. Wygląd szkoły jest twórczym nawiązaniem do renesansowego i barokowego stylu budownictwa Niemiec i Anglii.

Placówki zajmują wspólny zabytkowy budynek zlokalizowany przy ul. Różanej 1/3 u zbiegu z ul. Niedziałkowskiego wraz z przylegającą do niego działką, na której mieszczą się obiekty sportowe i rekreacyjne.

Aktualnie szkoła ma 21 oddziałów szkolnych, w których uczy się 439 uczniów. W przedszkolu jest 5 oddziałów, a w nich 115 przedszkolaków.

Zespół Szkół nr 5 znajduje się na Wildzie w Poznaniu. W jego skład wchodzi Szkoła Podstawowa nr 42 im. Bolesława Chrobrego oraz - od 2013 roku - Przedszkole nr 115 Sportowa Drużyna.W latach 2000-2019 częścią Zespołu Szkół nr 5 było także Gimnazjum nr 40. Organem prowadzącym dla wyżej wymienionych placówek jest Miasto Poznań. Szkoła i przedszkole, wchodzące w skład ZS5, mają status publiczny, a szkoła podstawowa ma przyporządkowany obwód. Nadzór pedagogiczny nad zespołem szkół wykonuje Wielkopolski Kurator Oświaty.

Informacje o szkole

Wszystko jednak zaczyna się w dzieciństwie, gdy stawia się pierwsze sportowe kroki - właśnie w klasach o profilu szermierczym.

Szkoła świadomie podtrzymuje tę tradycję szermierczą. Jest w Poznaniu jedyną placówką publiczną, gdzie dzieci nie tylko mogą się uczyć, ale jednocześnie w tym samym miejscu trenować ten elitarny sport - zarówno na poziomie szkoły podstawowej

Od ponad pół wieku (55 lat) w szkołach, które funkcjonowały i funkcjonują przy ul. Różanej 1/3, trwa nieprzerwanie współpraca z klubami sportowymi w zakresie uprawiania szermierki. Przez tak długi czas uczniowie stawali się utytułowanymi sportowcami: olimpijczykami, mistrzami świata, Europy, Polski.

Informacje o szkole

mgr Beata Czerniak

mgr Agata Furmańczyk

Kierownik Świetlicy

Zastępca Dyrektora

mgr Dobiesław Figuła

dyrekcja szkoły

Dyrektor Szkoły

Współpraca z Samorządem Uczniowskim odbywa się przez wybranego przez dzieci opiekuna samorządu, który wspiera stale ich działania. Samorząd współpracuje też z Radą Rodziców.

Dyrekcja współpracuje z rodzicami, wsłuchuje się zwłaszcza w potrzeby rodziców prezentowane podczas spotkań z Radą Rodziców.

Łącznie w Zespole Szkół nr 5 pracuje 68 pracowników pedagogicznych (w SP42 i Przedszkolu 115) oraz 29 pracowników administracji i obsługi.

Od wygaszenia gimnazjum w 2019 r. sposób zarządzania zespołem szkół jest następujący. Dyrektor ZS5 kieruje całą placówką zarówno w kwestiach organizacyjnych, finansowych jak i nadzoru pedagogicznego oraz pracowniczego. Jest administratorem budynku i terenu. Współpracuje z dwoma wicedyrektorkami: jednej powierzono nadzór pedagogiczny i organizacyjny nad oddziałami przedszkolnymi, drugiej powierzono nadzór pedagogiczny i organizacyjny nad szkołą podstawową oraz z kierownikiem świetlicy. Dyrektorowi podlegają bezpośrednio także: kierownik gospodarczy, specjaliści ds. CUWJO, kadr intendent oraz sekretarz szkoły. Obsługa księgowo-płacowa jest realizowana przez CUWJO Miasta Poznania.

Organizacja szkoły

W Zespole Szkół nr 5 pracuje łącznie 68 pracowników pedagogicznych. Dziesięć nauczycielek pracuje w przedszkolu, pięćdziesięciu sześciu nauczycieli pracuje w szkole, niektórzy z nich łączą obowiązki w obu placówkach. W gronie pedagogicznym jest 61 nauczycielek i 7 nauczycieli. Siedmioro nauczycieli jest absolwentami tutejszej szkoły.

Nauczyciele

Dzień Patrona
Szermierka
Pisali o nas
Z życia szkoły
Wnętrza szkoły

Kroniki szkolne

Kroniki szkolne

Zdjęcia wnętrz z 1967 roku.

Kroniki szkolne

Zdjęcia pracowni z 1967 roku.

1970 - 1970

29.01.1967r.

Kroniki szkolneDzień Patrona

1976 - 1983

Kroniki szkolneDzień Patrona

Kroniki szkolneDzień Patrona

Lata 1954-1955

Kroniki szkolne"Z życia szkoły"

Lata 1946-1948

1972

Kroniki szkolne"Z życia szkoły"

1970-1972

1980-1989

Kroniki szkolne"Z życia szkoły"

1973-1978

1992/93

11.11.1994

Kroniki szkolne"Z życia szkoły"

1992-1997

2000-2005

Kroniki szkolne"Z życia szkoły"

1974-1977

11.09.1958

1957/58

1953-1968

Kroniki szkolne"Pisali o nas"

1989

1990-1999

1980-1989

Kroniki szkolne"Pisali o nas"

1992-2000

Kroniki szkolneSzermierka

1973-1983

Ciekawostki

W roku 1964 w naszej szkole kręcono zdjęcia do filmu „Późne popołudnie”. Główne role zagrały w nim gwiazdy polskiego kina: Magdalena Zawadzka, Barbara Brylska i Franciszek Pieczka.

Z "Kroniki szkoły"

Ciekawostki

Trenerzy:Przemysław Wojciechowski, Szymon Kozłowski, Luiza Moder-Wojewódzka, Włodzimierz Węcławek i Tomasz Ciepły.

Szkoła współpracuje z klubem sportowym AZS AWF Poznań. Obecnie przygodę z szermierką w naszej szkole rozpoczyna się od 1 klasy .

Szermierka

Pierwsze klasy szermiercze w naszej szkole powstały we wrześniu 1970r. Założyli je nauczyciele: Janina Zielińska oraz Ryszard Kunze - olimpijczyk z Rzymu. Kilkakrotnie absolwenci naszej szkoły reprezentowali Polskę na Igrzyskach Olimpijskich:

  • Małgorzata Wojtkowiak (Pekin 2008r., Londyn 2012r.)
  • Bogna Jóźwiak (Pekin 2008r.; Rio de Janeiro 2016r.)
  • Martyna Synoradzka (Londyn 2012r.; Paryż 2024r.).
Dwóch naszych trenerów również szczyci się olimpijskimi trofeami:
  • Włodzimierz Węcławek (Tokio 2020 r.; Paryż 2024r.)
  • Tomasz Ciepły (Paryż 2024r.).

Budynek wczoraj i dziś

1914

2025

1914

2025

1915

2025

1929

2025

Projekt przygotował zespół nauczycieli

Opracowanie techniczne: Monika Strzelbicka Małgorzata Nowak Opracowanie merytoryczne: Joanna Dybczyńska Małgorzata Bergandy- Głucińska Paulina Ziemkiewicz

  • Kroniki szkolne
  • Zbiory prywatne pracowników szkoły
  • www.zs5.poznan.pl
  • www.facebook.com/zs5poznan
  • https://cyryl.poznan.pl/kolekcja/historia-rodzin-kay-szymkowiak-i-czarkowskich-1900-1976-archiwum-ewy-i-malgorzaty-czarkowskich/
  • https://filmpolski.pl/fp/index.php?film=521459
  • www.pl.freepik.com
  • https://warszawa-sredniowieczna.blogspot.com/2015/05/zycie-codzienne-i-kultura-w-panstwie.html
  • https://ciekawostkihistoryczne.pl/

Źródła

THANK YOU!

A great closing

Szczerbiec to miecz koronacyjny królów polskich. Według legendy był to miecz Bolesława Chrobrego, którym miał uderzyć w Złotą Bramę- średniowieczną bramę przed wejściem do Kijowa, który Bolesław zdobył w 1018 roku. Miecz wyszczerbił się od uderzenia i stąd jego nazwa- Szczerbiec. Ta piękna legenda została jednak przez historyków zanegowana. Insygnium koronacyjne, które nazywamy szczerbcem i znajduje się aktualnie w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu to miecz, który powstał w XII lub XIII wieku. Pierwszą wzmiankę o Złotej Bramie datuje się na 1037 rok.

Pancerny drużynnik to zawodowy wojownik w państwie pierwszych Piastów. Władca wypłacał mu żołd, dostarczał konie, odzież, broń oraz zapewniał opiekę jego rodzinie. Kilka tysięcy takich wojowników składało się na drużynę, której władca używał do ochrony państwa i swoich rządów, a także do podboju nowych ziem. Grupę doskonale wyposażonych i wyszkolonych pancernych, zwanych tak, gdyż nosili stalowe hełmy i kolczugi, uzupełniała liczna rzesza wojowników zwanych tarczownikami, skromniej uzbrojonych, powołanych pod broń w razie potrzeby. Najliczniejszy kontyngent spośród grodów piastowskich wystawiało Gniezno- 1500 pancernych i 5000 tarczowników.

Korona Bolesława Chrobrego niestety, nie zachowała się ona do dzisiejszych czasów. Według źródeł zaginęła już w 1031 roku, kiedy syn Bolesława- Mieszko Lambert został zmuszony do opuszczenia kraju przez swoich braci Bezpryma i Ottona.

Ubiór

Dla mężczyzn, jak i kobiet podstawowym składnikiem odzieży była swego rodzaju koszula lniana lub wełniana, noszona przez mężczyzn w spodniach (obcisłych), wpuszczanych w obuwie lub oplatanych rzemieniem bądź łykiem. Kobiety nosiły zapaski i narzutki. Zimą ubierano się w płaszcze, nieraz pokryte futrem, i kożuchy. Zwiększyła się liczba ozdób przy strojach ówczesnego społeczeństwa.

Włócznia św. Maurycego (a w zasadzie jej kopia) była jednym z najważniejszych darów, które podczas zjazdu gnieźnieńskiego otrzymał od cesarza Ottona III książę Bolesław Chrobry. Oryginał, noszący różne nazwy (np. Sancta et Crucifera Imperialis Lancea, sacra lancea), przechowywany jest obecnie w Wiedniu. Ta, którą otrzymał przyszły pierwszy król Polski, od XIII wieku znajduje się w skarbcu wawelskiej katedry.

Włócznia św.Maurycego