Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
O GRAMÓFONO DOS CLUBS DE LECTURA
gamarsu
Created on February 26, 2025
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
Transcript
O GRAMÓFONO DOS CLUBS DE LECTURA
06
EDLG
02
01
ESPAÑOL
ITALIANO
05
04
03
INGLÉS
GALEGO
FRANCÉS
+INFO
EDLG
+INFO
ESPAÑOL
+INFO
FRANCÉS
+INFO
GALEGO
+INFO
+INFO
INGLÉS
+INFO
ITALIANO
O noso agradacemento a: Juan Manuel Montero López Linda Pietrucha Mª José Gago Felpeto Pablo Ponte Seoane Mercedes Mosquera López Montse López Javier Moreno Manzanares Loli Doval Rey Nuria María Pita Fernández Francisco Roca Requeijo
SUBTÍTULO AQUÍ
Había cerrado los ojos sintiéndose solo y libre mientras tocaba. Los abría y estaba rodeado de un enjambre de personas, prisionero de su cerco. No lo esperaba y se sintió súbitamente abrumado. Parpadeó. La calle no era una sala de conciertos, pero no tuvo demasiado tiempo para sorprenderse. El público comenzó a aplaudirle, unos asintiendo con la cabeza, otros in sin ocultar su pasmo. Y no eran aplausos comedidos o distantes. Eran aplausos de aceptación y entrega. Los conocía bien, pero allí, en la mitad de ninguna parte… Luego, casi inmediatamente, sus espectadores buscaron en sus bolsillos y extrajeron de ellos unas monedas, unas pequeñas, otras mayores. Las arrojaron al estuche, y rebotaron en su terciopelo gastado, chocando entre sí, tintineando, produciendo otros sonidos y creando otra música probablemente más material pero necesaria para quienes dependen de ella como parecía ser el caso. Concierto en sol mayor, Jordi Sierra i Fabra, ed. El corsario (página 78) Texto leído por Linda Pietrucha (Español B2)
Un par de semanas máis tarde a teoría Gaia vese confirmada. Mercedes Peón actúa no Teatro Principal de Santiago e MK colle un par de días para ir visitar a Gaia e asistir ao concerto. Nota os ollos postos nelas, para non variar, pero cando a luz esvaece todo iso desaparece tamén. Só hai unha muller no escenario e os hórreos, o mar, os lugares proxectados sobre unha voz que arrepía e unha música que chega dende o alén. Durante todo o concerto ten a man de Gaia apertada ben forte, séntese agradecida. Cando o concerto remata non ten nin os azos para ir saudar a Mercedes Peón, séntese chea dunha enorme humildade e respecto. Esa fora a primeira lección dunha serie delas. Gaia comeza a guiala por un percorrido intenso de concertos aquí e acolá. Pouco a pouco vai facendo a súa colección de momentos con Uxía, Berrogüetto, Marful, Nordestin@s, Guadi Galego, a Sra. Carme, Lamatumbá, Xabier Días… Son tantos os sons!
Así o disco comezaría con Les feuilles mortes, moi grave, lúgubre e melancólico e despois vaise iluminando pouco a pouco até rematar con esta como pista oculta, se cadra con algunha brincadeira falada. Sería un disco xenial para ser o meu derradeiro traballo. Todas as cancións da miña vida. Aí están Montand, Marvin, Cohen, Trenet, Billie, Ives… -Falta Pucho. -En realidade, non. Faría a versión que el nunca puido facer, e pensaba dedicarlla. O canto dos guerrilleiros, o himno da Resistencia francesa. En vez diso cantaba O sapo, mentres o sangue do seu pai seguía fresco no Campo da Rata. -Habíalle gustar. -Había ser a hostia.