Τα ψηλά βουνά

Τα ψηλά βουνά

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Έναρξη

Δανειστική βιβλιοθήκη 4ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς Σχολικό έτος 2024-2025

Πιλτσούλη Στεργιανή ΠΕ86

επόμενο

Μαθαίνω για τον συγγραφέα . Συμπληρώνω τις φράσεις.

αναγνωστικό

ποιητής

Ζαχαρίας

1940

1877

Καρπενήσι

Αθήνα

1. Ονομάζεται ......................... Παπαντωνίου.
2. Γεννήθηκε το .............. στο ........................................ .
3. Πέθανε το ................... στην ............................. .
4. Ήταν συγγραφέας, .............................. και δημοσιογράφος.
5. Έγραψε το βιβλίο "Τα ψηλά Βουνά" ως ...................................... της Γ' δημοτικού το 1918.

επόμενο

Διαβάζω το γράμμα του Ανδρέα.

Παιδιά,Στις εικοσιεννιά, των Αγίων Αποστόλων, εσείς οι δυο, κατά το βράδυ να κοιτάζετε το βουνό, προς το μέρος μας, προς το Χλωρό. Αν δείτε τρεις φωτιές στην αράδα, να ξέρετε, πως αυτό θα είναι μήνυμα δικό μου για σας. Θα σημαίνει, πως όλα έχουν ετοιμαστεί, κι η τροφή, και οι καλύβες και ό,τι άλλο χρειάζεται. Μόνο να ειδοποιήσετε γι’ αυτό το Φάνη και τ’ άλλα παιδιά. Και να κάνετε, ότι μπορείτε, για να έρθετε. Μη χάνετε καιρό. Τι ωραία που είναι εδώ ψηλά!ΑΝΤΡΕΑΣ

επόμενο

Το γράμμα του Ανδρέα - Παζλ

• 3
• 3
• oui

επόμενο

Επόμενο

Διαβάζω τι τους είπε ο κυρ Στέφανος φεύγοντας

«Είκοσι έξι άνθρωποι για να ζήσουν στο βουνό, πρέπει όλα να τα κάμουν με τα χέρια τους. Να ψήνουν το ψωμί, να κουβαλούν νερό, να βράζουν το φαΐ.Είστε είκοσι έξι συγκάτοικοι, που πρέπει να ζήσετε στο ίδιο μέρος. Έχετε τις ίδιες δυσκολίες και τις ίδιες υποχρεώσεις. Κάνετε λοιπόν μια κοινότητα… Κάποιος από σας πρέπει να γίνει φούρναρης, άλλος μπακάλης, άλλος μυλωνάς. Ότι χρειάζεται για να συντηρηθείτε, πρέπει να το βρείτε μόνοι σας…»

επόμενο

Φτιάχω την δική μου κοινότητα.

ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ

ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ

ΦΟΥΡΝΟΣ

ΚΑΦΕΝΕΙΟ

επόμενο

Τα παιδιά προστατεύουν το δάσος

«Παιδιά που μπορούν να μείνουν εδώ μόνα τους, μπορούν να βοηθούν και το δασοφύλακα. Ελάτε μαζί μου». Τους πήρε και τους πήγε σ’ ένα μέρος με πυκνά δέντρα. Εκεί τους όρισε, πως θα φυλάξουν την νύχτα και τι θα κάνουν, αν τύχη και ακούσουν τσεκούρι στα δέντρα. «… Απόψε φυλάγετε το δάσος από τους εχθρούς του. … Με τη βάρδια που φυλάγετε προστατεύετε τα δέντρα. Κι όλους τους ανθρώπους, όσοι θα δροσιστούν απ’ αυτά τα δέντρα είτε τώρα, είτε σε πενήντα και εκατό και διακόσια χρόνια.» … Το δεύτερο βράδυ ακούστηκαν τρεις τσεκουριές. Τότε σφύριξαν στο σκοτάδι δεκαπέντε σφυρίχτρες. Πρώτα καθεμιά χωριστά, έπειτα και οι δεκαπέντε μαζί, δυνατά, πολύ δυνατά. Σε αυτό το ξαφνικό οι δεντροκόποι τα έχασαν. Πού πήγαν, από πού, δεν κατάλαβε κανείς. Χάθηκαν. Στο δάσος ξαναέγινε σιωπή.

επόμενο

Παιχνίδι μνήμης

επόμενο

Η επιστροφή

επόμενο

Συγχαρητήρια!Το ταξίδι σου στα ψηλά βουνά ολοκληρώθηκε με επιτυχία!