Want to make interactive content? It’s easy in Genially!

Katecheza 15 - kl. 7, wyd. Jedność

Over 30 million people build interactive content in Genially.

Check out what others have designed:

Transcript

Wesele w czasach Jezusa odbywało się w dwóch etapach. Pierwszym były zaręczyny. Po zaręczynach młodzi, choć byli już małżeństwem, żyli nadal osobno. Drugi etap następował dopiero po roku i łączył się z weselem. Na dzień przed zaślubinami pan młody w towarzystwie przyjaciół udawał się po narzeczoną do domu jej rodziców, skąd później orszak weselny przybywał do domu oblubieńca. Tutaj młodych błogosławili rodzice, a zgromadzeni goście składali im życzenia. Nazajutrz wieczorem odbywała się ceremonia zaślubin. Panna młoda otoczona druhnami trzymającymi zapalone lampy zajmowała miejsce pod baldachimem i oczekiwała na pana młodego. Pan młody po przybyciu stawał obok niej i następowało oficjalne zawarcie małżeństwa. Po ceremonii ucztowano siedem dni. Dziś wesele będzie tylko tłem do naszych rozważań. Będziemy mówić o… lampach, z którymi druhny czekały na pana młodego, i o oliwie, dzięki której te lampy świeciły jasnym płomieniem, uświetniając ceremonię zaślubin.

zwyczaje weselne w dawnej Palestynie

W czasach Jezusa lampki oliwne były zrobione z gliny i miały kształt miseczki z dziobkiem. Wkładano do nich lniany knot i wlewano oliwę. Nasączony oliwą knot gasł, gdy oliwy zabrakło. Takimi lampkami oświetlano wnętrza domów po zachodzie słońca, ale były również używane do oświetlenia orszaku weselnego i ceremonii zaślubin, która odbywała się wieczorem. Jezus posłużył się obrazem lampy oliwnej, by pokazać nam, w jaki sposób mamy się przygotować na Jego przyjście.

Rozsądne czuwanie.

Przypowieść o dziesięciu pannach

Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych

Przypowieść opowiada o oczekiwaniu na pana młodego przez dwie grupy panien. Pierwsze z nich zostały nazwane roztropnymi – przewidziały, że oliwa może się skończyć, dlatego wzięły zapas. Panny z drugiej grupy – nierozsądne – zapomniały o tym, dlatego nie udało im się wejść na ucztę weselną. W tej przypowieści Pan Jezus przekazuje prawdę o królestwie Bożym.

– Kogo oznacza pan młody z przypowieści?

– Czym może być uczta weselna?

– Kogo oznaczają panny?

– Co symbolizują lampy i oliwa?

obraz biblijny - Znaczenie

obraz biblijny - Znaczenie

Pan Jezus przypomina nam, że wszyscy jesteśmy zaproszeni do Jego królestwa, ale nie wszyscy właściwie się przygotowujemy na spotkanie z Nim. Pan młody to Chrystus, który przyjdzie na końcu czasów, w dniu sądu ostatecznego. Uczta weselna jest zapowiedzią zbawienia. Dziesięć panien to wspólnota wierzących w Chrystusa zaproszona do Jego królestwa. Lampa oznacza wiarę zaproszonych, oliwa zaś – ich dobre uczynki.

Człowiek roztropny

Panny roztropne wiedziały, jak się przygotować, i zrobiły to, w przeciwieństwie do panien nierozsądnych, które wprawdzie miały dobre chęci, ale nie były przygotowane. Aby moc ocenić, co pomoże nam osiągnąć zbawienie, potrzebujemy roztropności.– Kiedy mówimy o kimś, że jest roztropny?Wszystkie te określenia opisują człowieka roztropnego. Czym więc jest roztropność?

Lampa mojej wiary

Roztropność – cnota, która wyraża się w umiejętności dobierania właściwych środków prowadzących do celu.

+ info

– Co oznacza roztropność w naszym życiu duchowym? Cnota roztropności podpowiada nam, w jaki sposób mamy szukać naszego zbawienia. „Kto chciałby prowadzić dobre życie, musi przecież wiedzieć, czym jest <dobro> i znać jego wartość” (Youcat, p. 301). Roztropność pozwala ocenić, co jest dobre i co należy czynić oraz co jest złe i czego należy unikać (KKK 1806). Pomaga nam w tym Duch Święty.– Co możemy zrobić, by w lampie naszej wiary nie zabrakło oliwy? – Co jest dla nas ucztą weselną, na którą zaprasza nas Chrystus? – Jak często mamy czynić dobro, by być przygotowanymi na przyjście Chrystusa? – Co czeka tych, którzy nie będą przygotowani na spotkanie z Chrystusem? Musimy stale dbać o naszą lampę wiary. Potrzebujemy oliwy dobrych uczynków, by mogła płonąć. Nasze przebaczenie, modlitwa, uczciwe wykonywanie obowiązków, pomoc słabszym, troska o potrzebujących – to oliwa podtrzymująca codziennie ogień naszej wiary. Tylko czyniąc dobro, działamy roztropnie. Powinniśmy czynić dobro w każdej chwili naszego życia, gdyż nie wiemy, kiedy ono się zakończy. To właśnie oznaczają słowa Jezusa kończące przypowieść o dziesięciu pannach: „Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”.

na podstawie materiałów metodycznych Wydawnictwa "Jedność"
  • Patxi Velasco Fano "Fano"
  • Pinterest
Źródło grafik:
Przygotowanie prezentacji:

Małgorzata Nowak

Podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach.Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: "Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!" Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną". Odpowiedziały roztropne: "Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!" Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam!" Lecz on odpowiedział: "Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was". Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

– Czym jest roztropność? – W jaki sposób się wyraża?Roztropność jest cnotą. Cnota to stała skłonność człowieka do czynienia dobra. W tym przypadku jest to stała skłonność do działania po dokładnym namyśle. Człowiek roztropny jest przenikliwy i przewidujący. Ocenia sytuację rozważnie, korzystając ze swojej wiedzy i życiowych doświadczeń. Wybiera właściwy sposób postępowania i czyni to, co dobre. Przewiduje, co się może stać, i dzięki temu unika niewłaściwych sytuacji.