8.19 wyd. Jedność e

Wspólnota, która daje duchowy wzrost

01

Szukam tego, co ważne

Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam zdolności i ochoty, aby ta nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Modlitwa

Co może zmienić moje życie

kliknij w książkę, by wyświetlić tekst

Co może zmienić moje życie

Posłuchajcie świadectwa.

– Czym jest wspólnota? – Co to jest ruch religijny? – Jakie zadania mają osoby należące do wspólnoty?

Ruch religijny i wspólnota

02

ROZWAŻAM I ZDOBYWAM

czytanie Pisma Świętego (Dz 2,42-47)

kliknij w księgę, by wyświetlić tekst biblijny

Pierwszą wspólnotę Kościoła tworzył Jezus wraz ze swymi uczniami. On był dla nich najważniejszy i tak powinno być w każdej grupie religijnej. Cechy pierwszej wspólnoty chrześcijan, już po odejściu Jezusa do nieba, przedstawia autor Dziejów Apostolskich.

Wspólnota apostołów w Nowym Testamencie

grupa 3

grupa 2

grupa 1

Będziecie pracować w grupach. Każda grupa otrzyma informacje o jednej ze wspólnot funkcjonujących w Kościele. Wszystkie szczegóły znajdują się pod ikonkami aktywnymi.

Charyzmaty ruchów i wspólnot

03

Zostaję ubogacony i działam

Być światłem świata

czytanie Pisma Świętego (Mt 5,14-16)

kliknij w księgę, by wyświetlić tekst biblijny

Posłuchajcie fragemntu Pisma Świętego.

Być światłem świata

To, co mamy razem

kliknij w ikonkę,by włączyć dzwięk

Bo nikt nie ma z nas tego, co mamy razem, każdy wnosi ze sobą to, co ma (najlepszego). Zatem, aby wszystko mieć, potrzebujemy siebie wzajem. Bracie, siostro, ręka w rękę z nami idź.

Zaśpiewajmy piosenkę.

04

Ćwiczenia

podpowiedź

ćwiczenia zad. 1. str. 40.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 2. str. 40.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 3. str. 40.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 4. str. 41.

Sprawdź swoją wiedzę!

zadanie modlitwa

05

Zadanie

1. Napisz, jak rozumiesz słowa Pisma Świętego: „Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,19-20). 2. Zastanów się, do jakiej wspólnoty lub grupy chciałabyś/chciałbyś należeć, i porozmawiaj o tym z rodzicami.

Modlitwa końcowa

Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego. Amen.

2024

przygotowanie prezentacji

grafika wygenerowana przez AI

bank zdjęć własnych wydawnictwa

Źródło grafiki:

Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie.

Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. (Mt 5,14-16)

Doświadczenie wspólnoty wpływa na wzrost wiary człowieka. We wspólnocie wierzący mają możliwość działania razem z innymi, podejmowania różnych inicjatyw, zbierania doświadczenia, wspólnego dzielenia się Ewangelią i wcielania jej w życie. Przynależność do grup i wspólnot odgrywa ogromną rolę w rozwoju życia duchowego. Wspólne modlitwy i rozważanie Ewangelii pogłębiają relację Bóg – człowiek.

(Moje świadectwo wiary, deon.pl)

„Nazywam się Maciej, mam 18 lat. W zeszłym roku wybrałem się na Światowe Dni Młodzieży do Rio de Janeiro. Każdy pielgrzym, który dotarł do Brazylii, dostał w pakiecie pielgrzyma krzyżyk do zawieszenia na szyi. Postanowiłem wtedy, że będę go nosił codziennie na zewnątrz (nie schowany gdzieś pod ubraniami). Jest to symbol tego, że jestem katolikiem i jestem z tego dumny! (...) Pół roku później dostałem zaproszenie do programu «Jaka to melodia?», żeby zagrać jako zawodnik (wcześniej już startowałem w tym programie). Pojechałem do Warszawy na nagranie. Założyłem w garderobie koszulę, a na koszuli wisiał mój krzyżyk z Rio. Kiedy zobaczyła mnie kobieta, która jest odpowiedzialna za ubiór, zapytała, czy nie mogę go zdjąć. Ja jej śmiało odpowiedziałem, że nie mogę. Kiedy wchodziłem do studia zaczepiały mnie kolejne osoby z obsługi, które już nie pytały mnie, czy nie mogę go zdjąć, tylko kazały mi to zrobić. Ja stanowczo powiedziałem, że albo zagram z krzyżem na piersi, albo nie zagram wcale. Krzyża z mojej szyi nie zdejmę! Czułem wtedy, że Duch Święty mnie umacniał. Obsługa programu przedyskutowała tę sprawę z reżyserem i w końcu dostałem zgodę na grę z krzyżem na piersi. Zanim rozpoczął się program, kolejne osoby z obsługi zaczepiały mnie i z pogardą mówiły, wskazując na krzyż: «A co to jest?!». Ja im odpowiedziałem: «Jesteście wykształconymi ludźmi i nie wiecie, jak wygląda krzyż? Zatem patrzcie – tak wygląda krzyż». Nikt już się nie odezwał. Zagrałem w sumie trzy odcinki z krzyżem na piersi – odniosłem sukces w programie. Kiedy stamtąd wychodziłem, wszyscy z obsługi byli dla mnie mili i podchodzili do mnie z szacunkiem, a pierwszą osobą, która mi pogratulowała, była kobieta, która kazała mi zdjąć krzyż. Ta sytuacja pokazała mi, jak wielką moc ma krzyż, który ma zaledwie 2,5 cm. Na początku przeszkadzał praktycznie wszystkim, na końcu nikomu. Teraz noszę go z jeszcze większą dumą. Chwała Panu!”,

Wspólnoty są przyszłością Kościoła, ponieważ angażując coraz więcej osób świeckich w swoją działalność, są w stanie dotrzeć do ludzi, którzy są poza Kościołem. Swoim świadectwem życia i zaangażowaniem członkowie grup religijnych stają się żywym świadectwem Ewangelii.

2. Harcerz jest wierny swojej Ojczyźnie i działa na rzecz jedności i braterstwa w Europie. 3. Harcerz – syn chrześcijaństwa – jest dumny ze swej wiary: pracuje sumiennie, aby ustanowić królestwo Chrystusa w całym swoim życiu i świecie, który go otacza.

1. Obowiązki harcerza rozpoczynają się w domu.

Szerzenie wokół siebie królestwa Chrystusowego.

Znakiem Federacji Skautingu Europejskiego jest czerwony ośmioramienny krzyż św. Jana Jerozolimskiego ze złotożółtą lilijką.

od 8 do 18

– Jaką decyzję podjął Maciek podczas ŚDM w Brazylii? – Co miał wyrażać krzyż noszony przez Maćka? – Jakie były reakcje pracowników telewizji po programie? – Co pomogło Maćkowi wytrwać w postanowieniu? – W jakiej wspólnocie ukształtowała się wiara Maćka?

– Co was zainteresowało w działalności wolontariuszy? – Które z ich działań wy moglibyście realizować? – Dlaczego bycie wolontariuszem daje radość?

Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.

– W czym trwali pierwsi chrześcijanie? – W jaki sposób apostołowie potwierdzali, że Bóg jest z nimi? – Jak wyglądało wspólne życie pierwszych chrześcijan? – Dlaczego modlili się wspólnie? – Co robili ze swoim majątkiem? – Dlaczego ludzie dzielili się z innymi tym, co posiadali? – Jak byli przyjmowani przez innych ludzi?

Szkolne Koło Caritas

Skauci Europy

Ruch Światło-Życie

(Ruch Światło-Życie, oaza.pl; Namiot spotkania, oaza.pl)

• Przygotujcie plakat. Umieśćcie na nim nazwę, symbol, najważniejsze idee i praktyki Ruchu Światło-Życie.
• Wybierzcie z Nowego Testamentu 7 tekstów biblijnych, które można rozważać podczas namiotu spotkania, i dopiszcie je na plakacie.

Twórcą oazy, założycielem Ruchu i pierwszym moderatorem krajowym był ks. Franciszek Blachnicki.W Ruchu Światło-Życie codzienna modlitwa osobista, zwana „namiotem spotkania”, jest jedną z podstawowych praktyk. Nazwa tej modlitwy została zaczerpnięta z Księgi Wyjścia (33,7-14). Pośród namiotów rozbitych na pustyni przez naród wybrany zdążający do Ziemi Obiecanej Mojżesz rozbił osobny namiot, w którym każdy człowiek mógł spotkać się z Bogiem. Sam Mojżesz rozmawiał z Bogiem „twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem”. Namiot spotkania to modlitewne rozważanie Biblii. Człowiek spogląda na swoje życie w świetle słowa Bożego. Określony czas i stałe miejsce na modlitwę pomaga się skoncentrować i być wytrwałym. Jeśli to możliwe, warto spędzić ten czas w kościele przed tabernakulum. Wierność codziennej modlitwie buduje wiarę, owoce pojawiają się z czasem. Ta modlitwa wymaga pragnienia spotka- nia się z Bogiem – Przyjacielem. Czasem nie trzeba nic mówić, tylko być blisko Niego. Wymaga też wiary – zaufania, że nie trzeba się umawiać, bo Przyjaciel jest zawsze gotowy, a nawet czeka na nas.

Ruch Światło-Życie Znakiem Ruchu Światło-Życie jest symbol z greckimi słowami ΦΩΣ ΖΩΗ (czyt. fos zoe), które znaczą „światło” i „życie”, krzyżującymi się na literze „omega”. Litera ta jest tutaj symbolem Ducha Świętego, jako Tego, który jest wszystkim. Popularna nazwa tego symbolu to foska. Przypomina on, że otrzymujemy od Chrystusa światło (ΦΩΣ), które później niesiemy innym ludziom i wcielamy w życie (ΖΩΗ). Struktura Ruchu jest zgodna ze strukturą Kościoła. Małe grupy, do których należą uczestnicy Ruchu, zasadniczo tworzą jego wspólnotę w parafii. Wspólnoty Ruchu utrzymują ze sobą łączność, spotykając się na Dniach Wspólnoty.

(Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego Zawisza, pl.wikipedia.org;Kim jesteśmy?, skauci-europy.pl; Historia, skauci-europy.pl)

• Przygotujcie plakat. Umieśćcie na nim nazwę, symbol i najważniejsze idee Skautów Europy.
• Przeczytajcie uważnie prawa harcerza i harcerki, wybierzcie 5 i napiszcie, w jaki sposób możecie je realizować w domu, na terenie szkoły i w Polsce.

Prawo harcerki:1. Harcerka dba o swój honor, aby zasłużyć na zaufanie. 2. Harcerka jest lojalna wobec swojego kraju, rodziców, przełożonych i podwładnych. 3. Harcerka jest powołana do służby bliźniemu i jego zbawieniu. 4. Harcerka jest przyjacielem wszystkich i siostrą dla każdej innej harcerki. 5. Harcerka jest uprzejma i szlachetna. 6. Harcerka widzi w przyrodzie dzieło Boże, szanuje rośliny i zwierzęta. 7. Harcerka jest karna, każde zadanie wykonuje sumiennie do końca. 8. Harcerka panuje nad sobą, uśmiecha się i śpiewa w kłopotach. 9. Harcerka jest gospodarna i troszczy się o dobro innych. 10. Harcerka jest czysta w myśli, mowie i uczynkach.

Podstawowe zasady skautingu europejskiego:1. Obowiązki harcerza rozpoczynają się w domu. 2. Harcerz jest wierny swojej Ojczyźnie i działa na rzecz jednościi braterstwa w Europie. 3. Harcerz – syn chrześcijaństwa – jest dumny ze swej wiary: pracuje sumiennie, aby ustanowić królestwo Chrystusa w całym swoim życiu i świecie, który go otacza.

Lilijka została wybrana jako znak wszystkich skautów świata, ponieważ na starych mapach lilijką oznaczano północ – pokazuje więc ona kierunek, którego należy się trzymać. W heraldyce jest symbolem czystości, która jest jedną z cnót harcerskich.Skaut to chrześcijanin, którego najgorętszym pragnieniem jest szerzenie wokół siebie królestwa Chrystusowego. Zastęp to grupa skautów, którzy są braćmi w Chrystusie. Przyrzeczenie harcerskie: „Na mój honor, z łaską Bożą, przyrzekam całym życiem służyć Bogu, Kościołowi, mojej Ojczyźnie i Europie chrześcijańskiej, nieść w każdej potrzebie pomoc bliźnim i przestrzegać prawa harcerskiego”.

Skauci Europy Skauci Europy to ruch wychowawczy dla dzieci i młodzieży w wieku od 8 do 18 lat, prowadzony przez kadrę wychowawczą, którą stanowią młodzi, mający przeważnie 18–26 lat, ale także starsi. Ich działania wspierają też rodzice. Znakiem Federacji Skautingu Europejskiego jest czer- wony ośmioramienny krzyż św. Jana Jerozolimskiego ze złotożółtą lilijką. Krzyż przypomina Chrystusa, który jest dla nas „Drogą i Prawdą, i Życiem” (J 14,6). Osiem ramion krzyża zaś symbolizuje osiem błogosławieństw z „Kazania na górze” (Mt 5,1-12).

– Czym zajmują się osoby należące do Szkolnego Koła Caritas? – Dlaczego trudno byłoby podjąć się tych zadań samodzielnie? – Jakie relacje nawiązują się wśród osób działających w kole Caritas?

(O nas, caritas.pl; Wolontariat, caritas.pl)

• Przygotujcie plakat. Umieśćcie na nim nazwę, symbol, najważniejsze idee i sposób działania Szkolnych Kół Caritas.
• Napiszcie, w jaki sposób możecie pozyskać od sponsorów: koce, żywność, ubrania, środki czystości. Dopiszcie to na plakacie.

Na szczeblu szkolnym funkcjonują Szkolne Koła Caritas. Skupiają one dzieci i młodych, którzy chcą rozwijać działalność Kościoła związaną z materialną pomocą ludziom potrzebującym. Opiekunem takiego koła jest zazwyczaj katecheta. Członkowie koła wybierają sobie patrona, którego stawiają sobie za wzór do naśladowania. Działalność Szkolnych Kół Caritas polega głównie na przygotowywaniu paczek świątecznych dla rodzin, które tego potrzebują. Jednak pomoc Caritasu nie ogranicza się tylko do pomocy przed świętami, ale trwa przez cały rok, np. przez organizowanie wyprawek szkolnych dla najuboższych dzieci z parafii czy przeprowadzanie zbiórek pieniędzy i rzeczy, które można przekazać innym.

Szkolne Koła Caritas Caritas Polska to instytucja charytatywna Konferencji Episkopatu Polski. Caritas Polska inicjuje ogólnopolskie zbiórki dla potrzebujących z Polski i zza granicy, organizując transporty humanitarne, udzielając pomocy doraźnej i długofalowej, materialnej, psychologicznej, prawnej i finansowej osobom bezrobotnym, bezdomnym, chorym, starszym, dzieciom z rodzin ubogich, a także imigrantom i uchodźcom. Caritas prowadzi ośrodki rehabilitacyjne, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze, domy pomocy społecznej, warsztaty terapii zajęciowej, domy samotnej matki, kuchnie dla ubogich, świetlice dla dzieci i osób w podeszłym wieku itp.

Pierwsza wspólnota chrześcijan żyła wspólnie i wspierała się wzajemnie jak rodzina. Tak powinny też działać obecne wspólnoty działające w Kościele. Niektóre z nich zajmują się rozdzielaniem rzeczy materialnych, jak np. Caritas, inne wspierają w duchowym rozwoju, jak np. Ruch Światło-Życie. Jednak wszystkie wspólnoty łączy modlitwa, jaką wspólnie zanoszą do Chrystusa. Wspólnoty i ruchy religijne ożywiają działalność Kościoła i mają ogromny wpływ na rozprzestrzenianie się Ewangelii w świecie. Głoszenie prawdy o Chrystusie dokonuje się od osoby do osoby nie tylko przez słowo, ale przede wszystkim przez modlitwę i czynione dobro.

Wspólnoty religijne to małe grupy oparte na bezpośrednich spotkaniach. Należą do nich osoby, które są gotowe poświęcić się dla Boga i dla dobra ludzi. Razem z innymi szukają bliskości z Bogiem, wspólnie się modlą i wspierają się nawzajem. Każdy ruch religijny ma własną ideę i program działania. Często osoby należące do ruchu spotykają się w małych grupach, by wspólnie dążyć do określonego celu. Takim ruchem jest np. Ruch Światło-Życie działający w Polsce i poza nią. W poszczególnych parafiach osoby należące do ruchu spotykają się w małych grupach – wspólnotach. Każdy ruch religijny działający w Kościele katolickim propaguje takie wartości, jak sprawiedliwość, miłość, pokój, dobro, oczekiwanie na przyjście królestwa Bożego. Przynależność do grup, wspólnot i ruchów religijnych pozwala człowiekowi poznać samego siebie i odkryć swoje słabe i mocne strony. Uczy umiejętności porozumiewania się z innymi.

Nie wiemy, czy odwaga Maćka byłaby tak duża, gdyby nie pojechał na Światowe Dni Młodzieży. Jednak to konkretne wydarzenie pokazuje, że to, co tam przeżył, zmieniło jego spojrzenie na wiarę. Fakt, że aktywnie zaangażował się w życie religijne wspólnie z innymi młodymi ludźmi, pomogło mu odnaleźć w Kościele swoje miejsce. Człowiek potrzebuje kontaktów z innymi ludźmi. Potrzebuje także kontaktu z Bogiem, który często musi się upominać o uwagę człowieka. Przebywając wśród ludzi, człowiek rozwija się społecznie, przebywając wśród ludzi wierzących – rozwija się duchowo. Uczy się wspierać innych i służyć im.

Wspólnoty i grupy są niezwykle potrzebne w Kościele i w świecie. Osoby w nich działające można porównać do światła, które rozświetla ciemności. Bez nich wiele osób nie poznałoby prawdziwej wartości i sensu życia.

Ewangelii

dawanie świadectwa

niebie

waszego

uczynki

ludźmi

światłem