tesla quen son eu

Eu son unha chica de estatura media tirando mais para baixiña,e non moi morena. O meu pelo é loiro pero un loiro oscuriño casi diria que castaño,é liso pero cada vez se me van notando mais as ondas como cando era pequena, teño os ollos azuis bastante clarito e a min é unha das cousas que mais me gusta. Se tivese que dicir algunha cousa do meu corpo que me da complexos o que non me sinto comoda con elas,hace uns anos seria unha cousa totalmente diferente pero creo que seria ou estar pouco desaroiada ou a miña papada que claro de pequena non me daba conta de que a tiña pero agora si, normalmente isto solo me da complexos cando a xente se fixa,me pregunta ou cosas polo estilo. É de dicir que agora con toda a xente que me dice que todo iso non e verdade cada vez danme menos complexo, porque al fin y al cabo son ragos que no todo o mundo ten, é como a xente que ten o corpo que eles desxan pero teñen unhas orellas (es un exemplo) quen non lle terminan de gustar por cualquier cosa e el solo se fixa nas suas "inperfecciones" cando o que todo mundo ve e o guap@ que é. AS COUSAS QUE O FAN ESPECIAL

O MEU ASPECTO FÍSICO

Contextualize your topic

PERSOAL

Sections like this help you create order

INTRODUCTION HERE

Quen son eu?

Title 2

Claramente facil non he, e nos lo levan advertindo dende 5º de primaria. "cando pasen uns anos e seades adolescentes non va a ser facil", pero como todo na vida supoño, tampouco o sei ven que solo levo no mundo doce anos. Solo sei que a adolescencia para min seria moito mais dura se non tivese a todas esas persosas que me queren e que me axudan cada día,tanto a miña familia como a miña 2ª familia, a que elexin e esa familia é unha das miñas mellores eleccion que e tido nestes doce anos e sei que sempre pero sempre van estar ali igual que eu para eles. A adolescencia para min é como enpezar de novo,é todo novo hata as persoas que te rodean ata o teu entornno todo cambia, e nos non podemos facer nada para cambialo, bueno si unha cousa intentar adaptarnos, porque a partir de aghora todo vai a ser como unha montaña rusa,CUESTA PARA ARRIVA CUESTA PARA ABAJO, e o unico que podemos facer e agarrarnos para intentar non descarrilarnos moito. Cada vez temos mais peso encima,entre o colexio que agora xa empezan a contar as notas para o noso futuro e que claramente o curso e mais dificil (defeito estou facendo este traballo cando quedanme 3 mais e 8 o 9 exames por diante) , no meu caso a ximnasia que quitame moitas horas bueno non mas quita dedicolle moitas horas porque gustame, e mil cousas mais añadidas que e complicado facer todo a vez. Demasiadas cousas na mente . Pese a isto estoumelo pasando como nunca estou como se volvese a ser unha nena pequena que non sabe que lle deparara o futuro.

COMO ESTA SENDO A ADOESCENCIA PARA MIN?

O meu caracter creo, porque non o sei moy ven é un pouco forte coa xente que coñezo e moy "mandable" pola xente que non coñezo, creo que iso ten que ver porque eu son moy vergonzosa, pero moy vergonzosa, calqueira cousa dame vergoña. O meu carácter é unha mestura de calma e ás veces un pouco de nerviosismo. En xeral, son unha persoa tranquila e non me gustan os ambientes caóticos nin desordenados, xa que me parecen moi estresantes. Prefiro tomar as cousas con calma, aínda que, como todo o mundo, tamén teño os meus momentos de ansiedade. Por exemplo, cando teño que enfrontarme a algo que me pon nervioso, como un exame ou unha presentación, síntome moi tenso, e aínda que intento manter a calma, ás veces cústame controlarme. Estes momentos fanme sentir algo inseguro, pero sempre intento enfrontalos con actitude positiva Aínda que me custa saír da miña zona de confort, tamén procuro non rendirme. Cando estou cos meus amigos ou nun ambiente onde me sinto cómodo, o meu carácter cambia un pouco e podo ser moito máis extrovertido, divertido e feliz. Gústame moito facer rir á xente que me rodea e esforzome por crear un ambiente agradable. Son dos que lle gustan as pequenas cousas, como unha boa conversación ou unha broma entre amigos, porque me dá ben ver felices aos demais. Porén, non me sinto cheo de enerxía todo o tempo, e tamén me gusta ter os meus momentos de soidade para descansar e pensar nas miñas cousas. Ás veces, cando as cousas non saen como esperaba ou cando me sinto insegura, síntome máis pechado, pero cando me rodeo de xente que me entende, síntome capaz de compartir os meus pensamentos máis persoais.

COMO É O MEU CARACTER? COMO É A MIÑA FORMA DE SER? CALES SON OS MEUS ROLES? CON QUE ADXETIVOS TE DESCRIBES?

Ao longo dos anos, aprendín que aínda que poida estar nervioso ou tímido ás veces, non hai nada de malo en ser así. Aprendín a aceptarme tal e como son e comprender que as emocións son unha parte normal da vida. O meu personaxe non é algo fixo, senón que depende moito do contexto e das persoas coas que estou. Esfórzome por ser a mellor versión de min, non só para min, senón para os demais, porque creo que ser amable e comprensivo fai que o entorno que me rodea sexa máis positivo e agradable. Gústame ser un apoio para os meus amigos e a miña familia, e sei que a tranquilidade é unha das miñas principais características. Porén, tamén teño un lado máis impulsivo, sobre todo cando algo me apaixona ou cando me entusiasma moito un plan ou proxecto. O meu personaxe, en definitiva, é como un equilibrio entre estar tranquilo e ter momentos nos que me solto e me expreso libremente. Os meus papeis tampouco están claros cales son pero supoño que depende de quen lle pregunte, eu podería ser un bo estudante, un bo amigo, alguén que cae mortalmente e mil cousas máis.

COMO É A MIÑA FORMA DE SER?

Mi forma de ser es muy variable dependiendo de la situación y de las personas con las que esté. Cuando estoy con mis amigos, suelo ser más extrovertida, enérgica y hasta algo graciosa. Me gusta mucho hacer que la gente se sienta cómoda, por lo que a menudo me convierto en la persona que organiza planes o que hace que los demás se diviertan. En los momentos con amigos, soy una persona sociable que disfruta de compartir momentos especiales, como ir al cine o simplemente salir a caminar y hablar de cosas sin importancia. A veces, soy la que propone las ideas más locas, como hacer una actividad diferente o intentar algo nuevo, porque me gusta que mis amigos se diviertan y disfruten de cada momento. En esos momentos, me siento libre para ser yo misma y expresar mi creatividad, aunque nunca soy de ser el centro de atención, prefiero ser parte de un grupo que se divierte y disfruta. Son moi boa escoitando aos meus amigos cando teñen problemas ou cando precisan falar de algo importante nas súas vidas. Sempre procuro ofrecerlles o meu apoio dunha forma sincera e tranquila por outro lado, tamén teño momentos nos que me gusta estar máis só, reflexionar sobre a miña vida ou simplemente descansar. A miña forma de ser tamén ten unha parte máis introspectiva, xa que son alguén que necesita tempo só para pensar, ler ou escoitar música, xa que me axuda a desconectar e a calmarme. Nestes momentos de soidade, gústame facer cousas que me axudan a coñecerme mellor, como escribir nun diario, ler libros que me interesan ou pensar no que quero conseguir no futuro. Cando estou só, síntome en paz e podo recoller os meus pensamentos. Son unha persoa reflexiva e gústame profundizar nos temas, non só quedarme na superficie das cousas. Aínda que me gusta moito a compañía doutras persoas, valoro moito o meu espazo persoal, xa que é cando podo recargar as pilas e ser máis consciente do que me rodea.Aínda que a miña forma de ser é un equilibrio entre ser sociable e gozar de momentos en solitario, procuro adaptarme segundo a situación e as persoas. Isto significa que son flexible na forma en que reacciono cos demais e trato de ser respectuoso e comprensivo. A miña forma de ser tamén ten un toque de espontaneidade, xa que gústame probar cousas novas e gozar da vida tal e como vén, sen planear demasiado. En resumo, a miña forma de ser é unha combinación de ser feliz e extrovertido nalgúns momentos, e reflexivo e tranquilo noutros.

CALES SON OS TEUS ROLES E QUE PERSOAXES SOES USAR?

Un dos papeis máis importantes que desempeño na miña vida é o de amigo. Como amigo, esfórzome por ser leal, comprensivo e sempre aí cando alguén me necesite. Os meus amigos saben que poden contar comigo, xa sexa para compartir bos momentos ou para apoialos cando pasan por momentos difíciles. Gústame escoitar as súas inquietudes e axudalos a buscar solucións, aínda que ás veces o único que fago é estar alí, ofrecéndolles o meu apoio emocional. Como amigo, intento ser alguén que faga que os demais se sintan ben, polo que cando estamos xuntos, gústame que todo flúe dun xeito natural e divertido. Encántame organizar plans e propoñer actividades que nos entretengan a todos e disfrutemos do tempo que compartimos. Gústame saber que os meus amigos se senten cómodos comigo, e por iso intento crear un ambiente relaxado onde todos poidan ser eles mesmos. Na miña familia, fago o papel de filla. Esfórzome por ser unha filla responsable, que respecte aos seus pais e se preocupe polo seu benestar. Ás veces axudo na casa coas tarefas diarias ou axudo a organizar eventos familiares. Valoro moito a relación que teño cos meus pais e, aínda que ás veces poida estar en desacordo con eles, sempre procuro manter o respecto e a comunicación aberta. A miña familia é moi importante para min, e aínda que, como todos, temos as nosas diferenzas, eu sempre me esforzo por manter a paz e ser un apoio para todos. demais, ás veces, tamén son eu quen organiza momentos familiares, como ceas ou actividades para pasar tempo xuntos. Gústame ver como todos disfrutan destes momentos de convivencia. Na escola, o papel do alumno é outro que máis defino. Como estudante, esforzome por aprender o máximo posible, aínda que ás veces sexa difícil. Non sempre me gusta estudar, pero sei que é necesario para o meu futuro, así que procuro ser responsable cos meus traballos e entregar o meu traballo a tempo. Gústame aprender cousas novas e teño bastante curiosidade, sempre procuro comprender en profundidade os temas que me interesan. Aínda que non sempre son o mellor en todo, intento facelo o mellor posible, porque sei que o esforzo sempre paga a pena. Ás veces frustro cando non consigo entender algo a primeira vez, pero sempre intento buscar axuda ou estudar máis para superar as dificultades. Neste papel, intento ser disciplinado e cumprir coas miñas responsabilidades, porque creo que isto me axudará a alcanzar os meus obxectivos.

CON QUE ADXETIVOS ME DISCRIBIRIA?

Se tivese que describirme con adxectivos, diría que son curioso, responsable, sociable, empático, soñador, perseverante e creativo. Son unha persoa moi curiosa, sempre teño preguntas na cabeza sobre o mundo que me rodea e gústame aprender cousas novas, xa sexa lendo libros, vendo documentais ou falando con outras persoas. A miña curiosidade lévame a buscar respostas, explorar novos temas e comprender máis sobre o universo no que vivimos. Encántame investigar temas que me chaman a atención, como a historia, a ciencia ou mesmo a filosofía. Esta curiosidade sempre me fai querer saber máis e estar pendente de todo o que pasa. Tamén me considero unha persoa responsable. Son consciente das miñas obrigas, xa sexa na escola, na casa ou cos meus amigos. Sempre intento realizar as miñas tarefas con puntualidade e eficiencia, aínda que ás veces cústame atopar tempo para facer todo o que teño que facer. Gústame estar organizado e asegurarme de non esquecer nada importante. Ser responsable permíteme sentirme tranquilo, sabendo que estou cumprindo co que se espera de min. Descríbome como sociable, xa que me gusta relacionarme coa xente. Non me resulta difícil facer amigos e síntome cómodo en grupos pequenos ou grandes. Encántame escoitar e compartir historias, por iso me considero moi comunicativa e accesible. A empatía é outra das miñas características, xa que sempre procuro poñerme na pel dos demais e comprender os seus sentimentos. Tento ser un bo apoio cando alguén o precisa. Ademais, son unha persoa moi soñadora. Gústame imaxinar o futuro e pensar nas posibilidades que teño. Os meus soños motívanme e danme dirección na vida. Aínda que sei que non todo é doado e que haberá obstáculos, esfórzome por non rendirme e seguir traballando nos meus obxectivos. Tamén me considero perseverante, porque aínda que me enfronto a dificultades, nunca deixo de loitar polo que quero. Por último, son moi creativo, encántame buscar novas solucións e atopar diferentes formas de facer as cousas. A creatividade é unha das formas de expresarme e permíteme gozar da vida dun xeito único.

CALES SON TUS VALORES

Os principais valores son a honestidade, a responsabilidade, a empatía, o respecto, o esforzo e a amizade. A honestidade é o valor que máis aprecio nas relacións humanas. Creo que a sinceridade é esencial para construír unha base sólida de confianza entre as persoas. Non me gusta mentir, e sempre procuro ser honesto, aínda que ás veces sexa difícil ou incómodo. Ademais, valoro moito a responsabilidade. Creo que ser responsable cos meus actos é unha das claves para crecer como persoa. Non se trata só de cumprir coas miñas obrigas, senón tamén de ser consciente de como as miñas decisións afectan aos demais. A empatía é fundamental na miña vida. Gústame poñerme no lugar dos demais e comprender as súas emocións e pensamentos. Creo que ser empático permíteche ter relacións máis profundas e significativas. O respecto é outro dos meus valores máis importantes. Intento respectar as opinións e sentimentos dos demais, aínda que non estea de acordo con eles. A amizade é un valor que aprecio profundamente, xa que me esforzo por ser un bo amigo e rodearme de persoas que me apoien e me entendan. Por último, o esforzo é algo que valoro moito. Creo que calquera cousa que valga a pena require dedicación e traballo duro, polo que sempre intento dar o mellor de min en todo o que fago.

AS EMOCIÓNS QUE TES QUE XESTIONAR MÁIS NO TEU DÍA A DÍA? QUE É O QUE ADOITAS SENTIR? COMO O XESTIONAS?

Hay algunhas emocions que gustarianme sentir menos, sinto moito a ira ou o agovio no dia dia no colexio porque poñome nerviosa con facilidade e iso da a que me enfade con xente que non ten a culpa de que eu estea enfadada, ou que me poña triste porque levo todo o dia enfadada por unha cousa que despois o penso, e non era nada que teña tanta importancia, como para que me arruine todo un dia entero. Eu penso que o enfado deveria ser uns minutos porque non serve para nada estar enfadad@ e so vas perder o tempo nunha cousa que non te axuda a ti. Tampouco digo que non podamos enfadarnos nen moito menos digo que deberiamos enfadarnos o xusto e necesario e non pasarnos a vida enfadados. Pero eu suelo estar vestante feliz , porque, porque no estarlo? Te fai a vida mellor e mais facil , claro que hay días que se esta de baixon e tampouco pasa nada ,con tal de non pasarte a vida de baixon. Eu penso que a vida so é unha e que porque perder o tempo en facer cousas que non che gustan(quitando traballar,estudar...) se hay mil cousas que todavia nen as probado.

Se falamos da comida, podo dicir que gustame practicamente de todo, pero os meus pratod favoritos dende pequena sempre han sido : o sushi e os espagueti carbonara. De actividades o que mais mais me gusta é facer ximnasia ritmica, que a levo facendo dende que teño sete anos, e nunca me he cansado de facela as horas que sexan e os dias que fagan falta. Os miños colores favoritos son o azul e o branco, parecenme unhos colores moi neutros que combinan con todo e super simples. pero con moitisima diferenca, as miñas amigas son as "cousas " que mais me gustan. Ademais son multiusos: son xente con quen te podes desahogar, protexer, defender, facerte rir... EN CONCLUSIÓN: AS AMIG@S SON O MELLOR.

OS TEUS GUSTOS E PREFERENCIAS QUE COUSAS CHE GUSTAN?

Pertenzo non a moitos grupos porque que se diga tampouco son moy social: pero entre a miña familia, o grupo do colexio, as miñas amigas de ximnasia... Na miña familia eu creo que son unha das responsables ou auto traballadora( ao que me refiro é que non necesito que me manden que faga os deberes ou que me poña a estudar...) No colexio non teño moi claro que rol desempeño pero eu creo que a que vai como un polo sen cabeza En ximnasia tamen soy a responsable aunque sea a mais pequena do nivel no que estou.

GRUPOS AOS QUE PERTENZO

A ESENCIA

Non, non sempre fun a mesma persoa, pero creo que algúns aspectos fundamentais de min, como a miña curiosidade e a miña empatía, sempre estiveron aí. De pequena, era moito máis tímida e insegura, e tiña moito medo de falar en público ou de estar na atención. Ao longo do tempo, foron cambiando as miñas inseguridades, pero a miña curiosidade por aprender e por entender as persoas non mudou. Ao longo dos anos, fui aprendendo a ser máis aberta e menos tímida. Cando era pequena, tiña moitos medos e tiña dificultades para relacionarme coas persoas, pero co tempo mellorei na maneira de comunicarme e de socializar. Fun aprendendo a que non hai que ter medo a ser un pouco diferente aos demais e que todo o mundo ten a súa propia maneira de ser. As cousas que cambian en min son as miñas inseguridades, a maneira en que me relaciono cos demais e a miña capacidade para afrontar os problemas. As cousas que permanecen en min son a miña curiosidade, a miña forma de pensar e o meu desexo de mellorar como persoa. A medida que medras, vas cambiando e aprendendo, pero as túas bases persoais, os teus valores e a túa esencia interna tamén se manteñen. Creo que as experiencias que vivimos axúdanos a aprender e a mellorar, pero tamén nos fan manter esa parte esencial de nós mesmos.

A PERMANENCIA

This paragraph is ready to be filled with incredible creativity, experiences, and stories.

A ESENCNon, non sempre fun a mesma persoa, pero creo que algúns aspectos fundamentais de min, como a miña curiosidade e a miña empatía, sempre estiveron aí. De pequena, era moito máis tímida e insegura, e tiña moito medo de falar en público ou de estar na atención. Ao longo do tempo, foron cambiando as miñas inseguridades, pero a miña curiosidade por aprender e por entender as persoas non mudou. Ao longo dos anos, fui aprendendo a ser máis aberta e menos tímida. Cando era pequena, tiña moitos medos e tiña dificultades para relacionarme coas persoas, pero co tempo mellorei na maneira de comunicarme e de socializar. Fun aprendendo a que non hai que ter medo a ser un pouco diferente aos demais e que todo o mundo ten a súa propia maneira de ser. As cousas que cambian en min son as miñas inseguridades, a maneira en que me relaciono cos demais e a miña capacidade para afrontar os problemas. As cousas que permanecen en min son a miña curiosidade, a miña forma de pensar e o meu desexo de mellorar como persoa. A medida que medras, vas cambiando e aprendendo, pero as túas bases persoais, os teus valores e a túa esencia interna tamén se manteñen. Creo que as experiencias que vivimos axúdanos a aprender e a mellorar, pero tamén nos fan manter esa parte esencial de nós mesmos.IA

A miña esencia, aquilo que me fai diferente e especial con respecto aos demais, está nas pequenas cousas que me definen como persoa. Eu son unha persoa moi reflexiva, gústame pensar nas cousas antes de facelas, e iso fai que non actúe de forma impulsiva como outras persoas ao meu redor. A miña forma de ser tamén é tranquila, e aínda que cando estou cos meus amigos podo ser extrovertida e falar moito, en xeral prefiro a calma e os momentos máis tranquilos. Non me gustan as situacións caóticas e, aínda que me gusta estar cun grupo de persoas, tamén valoro moito o tempo que paso soa, xa que me axuda a coñecerme mellor. Outra cousa que me fai especial é que teño moita empatía. Cando vexo que alguén está pasando por un mal momento ou que se sente triste, intento comprender os seus sentimentos e, se podo, axudar. Gústame escoitar aos outros e compartir os meus sentimentos tamén. Creo que todos temos unha forma única de ver a vida e de vivir as nosas experiencias, e iso é o que me fai sentir que son diferente aos demais, porque procuro estar sempre en contacto coas miñas emocións e tamén coas dos demais.

Eu penso que, aínda que todos temos unha identidade única, tamén estamos condicionados polas persoas que temos ao noso redor e pola sociedade. A miña identidade como persoa ten moito que ver coas miñas experiencias persoais e coas relacións que establezo coas persoas, pero tamén vén influenciada pola sociedade e polas normas sociais que nos rodean. Vivimos nunha sociedade que nos marca moitas veces o que é correcto ou incorrecto, o que é aceptable ou non, e iso condiciona de certo xeito a nosa maneira de pensar e actuar. Porén, tamén teño claro que a miña identidade é en boa parte propia. Eu tomo as miñas propias decisións e trato de ser fiel a min mesma, de non deixar que as expectativas dos demáis ou as presións sociais me cambien demasiado. Trato de facer o que sinto que é mellor para min, e aínda que estou influenciada polo que vexo ao meu redor, tamén intento ser auténtica e actuar segundo os meus propios valores e sentimentos. En moitas ocasións, as persoas ao meu redor inflúen na miña maneira de pensar e actuar, pero tamén teño liberdade para tomar as miñas propias decisións. Creo que todos vivimos dentro dun colectivo, pero iso non significa que a nosa identidade se perda ou se converta en algo completamente condicionado. A clave está en atopar un equilibrio entre o que a sociedade espera de nós e o que realmente somos nós como individuos. A miña identidade é unha mestura de todo isto, de influencias externas e da miña propia forma de ser. A miña identidade é un reflexo de min mesma e das persoas que me acompañan ao longo da vida, pero tamén intento que sexa libre, sen deixarme levar completamente polo que os outros pensen ou digan. Trato de non perder a miña esencia, aínda que saiba que parte dela tamén é o que aprendo das persoas que me rodean. Eu elixo quen quero ser, pero tamén vexo que parte de min vén do colectivo, do entorno no que vivo e das experiencias que comparto cos demais. A identidade nunca é completamente individual nin completamente colectiva, senón unha combinación de ambas.

A IDENTIDADE INDIVDUAL E COLECTIVA