Spacer Wieczorek - Menu literackie

Przystanek 2 - Przy rzeźbie Labirynt (obok banku, na wprost biblioteki) Ta modernistyczna fontanna-rzeźba w kształcie ściętego ukośnie prostopadłościanu, powstała w 1997 r. Jej twórcą jest Ryszard Wilk. Zbudowana została z klinkierowych kształtek, układających się w kontury kobiety, drzewa i mężczyzny. Próbowaliśmy dostrzec te kształty, ale nie było to łatwe.

Przystanek 3 - Pompa Elsy w Parku Andersa Pompa ma charakterystyczną złotą rybę. Tomasz Wieczorek nazwał ją na pamiątkę Elsy, żony Helmuta Toepffera, właściciela fabryki cementu portlandzkiego. W 1919 r. ufundowali oni pobliski kościół, obecnie pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Przystanek 4 - Rzeźba ławeczka Jana Czekanowskiego. To charakterystyczna rzeźba ławeczka w kształcie podróżnego kufra, na którym przysiadł polski antropolog i etnograf, badacz Afryki, który w ostatnim okresie swojego życia przebywał w Szczecinie. Pomnik wykonany został w Afryce przez Yossoufa Toure (pseudonim Derme).

Przystanek 8 - Kaskada (wejście od strony ul. Bałuki) Wśród uczestników spaceru znalazły się osoby, które kiedyś tu pracowały lub robiły zakupy. Powstał jako kombinat gastronomiczny, po II wojnie światowej zmienił swoją funkcję i stał się wielkim domem towarowym, w którym mieściły się również kawiarnia i restauracja. W kolejnych latach stał się już tylko kompleksem gastronomiczno-rozrywkowym, jednym z najbardziej ekskluzywnych w zachodniej Polsce. W 1981 r. wybuchł tu tragiczny pożar, który pochłonął ofiary śmiertelne. Po odbudowie mieści się tu popularne centrum handlowe.

Przystanek 10 - Ślady historii Na poziomie -1 w części niebieskiej można znaleźć ślady historii średniowiecznej i nowszej. To napisy upamiętniające artystów, którzy koncertowali w Kaskadzie: Helena Vondráčková, Maryla Rodowicz czy Andrzej Zaucha, który w jednej ze swoich piosenek “C'est la vie” wspomina Kaskadę: “Zostaniesz tu — w Kaskadzie nocą też grają walca”. Nie brakuje też śladów historii bardziej odległej. Na ścianie jest tablica informująca, że w tym miejscu była fosa. A w podłodze pod szklaną taflą widoczny fragment średniowiecznego muru.

Przystanek 14 - Budynek Akademii Sztuki Pierwotnie we wzniesionym w latach 1890-92 budynku mieścił się Pałac Ziemstwa Pomorskiego. W budynku miał swoją siedzibę Bank Hipoteczny Towarzystwa, po wojnie mieściły się tu instytucje bankowe, przez pewien czas korzystały z niego również szkoły ekonomiczne. W 2016 r. stał się własnością Akademii Sztuki. Nad wejściem do budynku widoczne są rzeźby rycerza wspartego na mieczu i rolnika opartego na pługu. Nad każdym oknem możemy podziwiać płaskorzeźby szlachcica i rycerza (naprzemiennie).

Przystanek 15 - Gmach Urzędu Pocztowego nr 1 w Szczecinie Budynek powstał w 1905 r. i służył Pruskiej Poczcie Królewskiej. Przez dwa monumentalne portale, na dziedziniec poczty mogły wjeżdżać tramwaje bagażowe (zachowały się fragmenty torów). A co ciekawe za pomocą długiej rury pneumatycznej, biegnącej pod ziemią, można było przesyłać pocztę z tego budynku do drugiego budynku pocztowego przy ul. Dworcowej.

Przystanek 16 - Brama Portowa Brama Portowa, kiedyś Brama Berlińska, jest pozostałością dawnych fortyfikacji pruskich. Na bramie umieszczona jest tarcza z literami FRW — monogram króla Fryderyka Wilhelma I, fundatora tego obiektu. W attyce jest tablica ze złoconym napisem w języku łacińskim, który informuje o prawach państwa brandenburskiego do Pomorza i Szczecina, ponieważ Fryderyk Wilhelm w 1719 r. kupił Szczecin od Szwedów za dwa miliony talarów. Można też podziwiać panoblia — rzeźby z motywami dekoracyjno-symbolicznymi złożonymi z broni białej i uzbrojenia ochronnego.

Przystanek 17 - Powielacz To oryginalny pomnik, który został odsłonięty w 25. rocznicę powstania ruchu Wolność i Pokój. W szklanej gablocie możemy podziwiać oryginalny powielacz z lat 80., który służył do drukowania opozycyjnej prasy i ulotek w czasach walki o wolność i demokrację w Polsce.

Przystanek 19 - Pompa Wiktorii (obok kawiarni na rogu ul. Kopernika i Krzywoustego) Wg przewodnika Tomasza Wieczorka imię pompy może odnosić się do Wiktorii, czyli zwycięstwa, taką nazwę nosi pobliski plac. Może się też kojarzyć ze szwedzką królową Wiktorią, której imieniem były nazwane pobliskie koszary wojskowe.