Presentación Granja

Sistemas Agrarios Tradicionais

Índice

1. Agricultura itinerante ou de roza

2. Cultivo Monzónico

3. Agricultura extensiva de secaño

A Agricultura Itinerante ou de roza

A agricultura itinerante, é un método agrícola no que as parcelas de terra cultivanse durante uns anos ata que a fertilidade do solo diminúe e aumentan as pragas. O granxeiro trasládase entón a unha nova parcela, deixando que a antiga se rexenere de forma natural. Cultívanse cereais, como o millo, e tubérculos, como a mandioca e o ñame.

Zonas:

Esta práctica agrícola é común nas zonas baixas de Ecuador, no oriente de Perú e Bolivia, na Amazonia, parte baixa de Colombia, en sectores de América Central, nas illas do Caribe así como en Madagascar. A súa orixe remontase na época precolombina, na que era practicada por grupos indíxenas como os Arhuaca, los Guaraníes, Uitoto e Shuaras.

Ventaxas:

- Baixo impacto medioambiental: Cando se practica de manera controlada e respetuosa, axuda a preservar os ecosistemas. - Fertilidade do solo: A rotación e o descanso das parcelas favorecen a recuperación da fertilidade do solo. - Diversidade de cultivos: Permite a práctica da policultura, fomentando a diversidad biológica.

Desventaxas:

- Degradación do solo: Se non se manexa adecuadamente, este método pode levar á degradación e erosión do chan. - Pérdida da biodiversidade: a queima indiscriminada pode destruir hábitats e reducir a biodiversidade. - Emisiones de CO2: a queima de vexetación contribuie ás emisiones de carbono, afectando o cambio climático.

Tipos:

Existen varias formas de practicar o cultivo itinerante, cada unha adaptada ás condicións específicas do seu entorno. Algúns deles son:

Tallar e queimar: semellante ao rozar e queimar, pero centrado en árbores e bosques máis grandes.

Rozar e queimar: Quizais a máis coñecida, onde se cortan e queiman as plantas para fertilizar coas súas cinzas.

Agricultura nómade: onde os agricultores se moven constantemente buscando novas zonas para cultivar.

Fotos:

Cultivo Monzónico

Está baseada no cultivo do arroz en terreos inundados polas choivas monzónicas. Esténdese pola maioría dos países do leste e sueste asiático. As choivas provocadas polos monzóns provocan que grandes superficies sexan inundadas e reconvertidas en terreos agrícolas, ideais para o cultivo do arroz, planta da que se obteñen dous cultivos, un no verán e outro no inverno, e que ten un extraordinario rendemento por superficie cultivada, que permite alimentar un gran volume de poboación.

Características:

- Dase en zonas con climas tropical monzónico -Utilizase a inundacion de campos -Aprovechación máxima da superficie -Parcelas moi pequenas -Moita mano de obra -Baixa productividad -Necesitase un clima Monzónico (un monzón é un cambio estacional na dirección do vento que provocan un cambio drástico nos patrones xenerais de precipitación e temperatura)

Cultivo:

Principalmente: - Té - Caña de Azúcar - E sobre todo Arroz Tamén: - Soia - Caucho - Tabaco - Trigo

Fotos:

A Agricultura extensiva de secaño

É aquela na que só se emprega a auga procedente das precipitacións para o desenvolvemento dos cultivos, sen utilizar ningún tipo de sistema de rega. A principal característica do cultivo de secano é que as precipitacións son a fonte fundamental de auga. É unha gricultura é extensiva, é dicir, en grandes e extensas superficies. Ademais, as plantacións tenden a ser esencialmente monocultivos. Outra característica é o uso de fertilizantes orgánicos.

Cultivo:

- Olivo - Pistacho - Cereales - Girasol

Zonas:

España, Italia, Grecia e Portugal. Así mesmo, zonas semiáridas e áridas, entre as que destacan o suroeste dos Estados Unidos, Australia e zonas de Asia Central.

Fotos:

Moitas grazas