17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Το χρονικό της 17ης Νοεμβρίου

Ε-ΣΤ Δημοτικό Σχολείο Κρανούλας 2024-2025

Σε αυτό το κτίριο έκαναν κατάληψη οι φοιτητές το 1973 διαμαρτυρόμενοι για τη χούντα

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Ας πάμε όμως 6 χρόνια πίσω στις 21 Απριλίου το 1967 όταν ....

Οι στρατιωτικοί με αρχηγό τον Γεώργιο Παπαδόπουλο έδιωξαν με βίαιο τρόπο τη νόμιμη κυβέρνηση και πήραν με τα όπλα την εξουσία. Επέβαλαν δικτατορία στην Ελλάδα και μια κυβέρνηση που δεν την ψήφισε ο λαός.

Όποιος διαφωνούσε φυλακιζόταν, βασανιζόταν ή σκοτωνόταν.

Τα τανκς βγήκαν στους δρόμους και ο κόσμος δεν ήταν καθόλου ελεύθερος να λέει τη γνώμη του.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1970

• Τρία χρόνια χούντας
• Τρία χρόνια καταπίεσης
• Τρία χρόνια φόβου

Ελάχιστοι τολμούν να αντιδράσουν

Κώστας Γεωργάκης Σεπτέμβριος 1970

Βρισκόμαστε στο 1970. Τρία χρόνια μετά την επιβολή της Χούντας. Ο νεαρός φοιτητής, που σπουδάζει στην Ιταλία, έβλεπε πως δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα καθώς οι ξένοι σιωπούν και οι Έλληνες δεν αντιδρούν επειδή φοβούνται να κάνουν το οτιδήποτε. Αποφασίζει να θυσιαστεί ο ίδιος για να λάβει διεθνείς διαστάσεις η υποδούλωση της Ελλάδας από τους χουντικούς. Στις 19 Σεπτεμβρίου στην πλατεία Ματεότι της Γένοβα, μπροστά από το δικαστικό μέγαρο, περιέλουσε τον εαυτό του με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε, φωνάζοντας :

«Το έκανα για χάρη της Ελλάδας, ζήτω η δημοκρατία. Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα».

Σήμερα στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε υπάρχει αναμνηστική πλάκα με την επιγραφή: Στον νεαρό Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη που θυσίασε τα 22 χρόνια του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία της πατρίδας του. Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι σκιρτούν μπροστά στην ηρωική του χειρονομία. Η Ελεύθερη Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα

Κεντρική πλατεία Κέρκυρας, η οποία φέρει και το όνομά του

21 φΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1973

Το χρονικό της εξέγερσης ξεκίνησε στις 21 Φεβρουαρίου του 1973, με την πρώτη κατάληψη της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταξύ άλλων οι φοιτητές ζητούν να καταργηθεί ο νόμος 1347, με τον οποίο δινόταν η δυνατότητα στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να ανακαλεί τις αναβολές στράτευσης των φοιτητών .

20 ΜΑΡΤΙΟΥ 1973

Ένα μήνα μετά την πρώτη κατάληψη, οι φοιτητές ξανακάνουν κατάληψη της Νομικής. Η κατάληξη αυτή ήταν τελείως διαφορετική από την πρώτη.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1973

Η αρχή του τέλους αυτής της μαύρης επταετίας ξεκίνησε από τους φοιτητές. Ο κόσμος που υπέφερε τόσα χρόνια έχει συνηθήσει το φόβο του και αποφασίζει να διαμαρτυρηθεί.

14 Νοεμβρίου 1973

15 Νοεμβρίου 1973

16 Νοεμβρίου 1973

Φτάσαμε στην κορύφωση των γεγονότων του Πολυτεχνείου

17 Νοεμβρίου 1973

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

• Ο ακριβής αριθμός των νεκρών παραμένει άγνωστος.
• Επίσημα ανακοινώθηκαν 18 νεκροί και 1103 τραυματίες

• Ο νεαρότερος νεκρός ήταν ένα παιδάκι πεντέμισι ετών, ο Δημήτρης Θεοδωράς.

Μια εργασία φτιαγμένη από τους :

• Διαμάντη Ελεωνόρα
• Διαμάντη Μαρία -Αμαρυλλίς
• Ευαγγέλου Στεφανία
• Κασσής Μιχαήλ
• Λάππας Παύλος
• Στάμου Λαμπρινή
• Στάμου Μαρία
• Τζίμα Αμαρυλλίς

• Γιαννακοπούλου Μαρία
• Καβελίδης Άγγελος
• Μάρκος Θεοχάρης
• Παρτάλης Αλέξανδρος
• Τασιούλα Αθανασία
• Τασιούλα Ευτυχία
• Τσιάμης Αποστόλης

Ε-ΣΤ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΡΑΝΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 2024-2025

Ε- Στ 2024-2025 Δημοτικό Σχολείο Κρανούλας Ιωαννίνων

ευχαριστουμε

ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ

Το πρωί του Σαββάτου 17 Νοέμβρη, η χούντα έβαλε τους αστυνομικούς να μαζέψουν και να ξεπλύνουν τον χώρο του Πολυτεχνείου από τα αίματα, για να μη φανεί το έγκλημα που είχαν διαπράξει το βράδυ.

Έφτιαξαν ομάδες φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι.

Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών φρόντισαν να φυλάνε τον χώρο.

Η Χούντα νόμιζε ότι οι φοιτητές θα σταματούσαν και θα γύριζαν στα σπίτια τους αλλά αυτοί .... συνέχιζαν ακόμη πιο δυναμικά.

Ο κόσμος γύρω από το Πολυτεχνείο γινόταν όλο και περισσότερος, παρόλο που η αστυνομία τους εμπόδιζε.

Ώρα 2 το πρωί. Τα τανκς πλησιάζουν το Πολυτεχνείο. «Φαντάροι, είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας» φωνάζουν οι φοιτητές και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός καταγγέλλει στον Ελληνικό λαό την ανίερη πράξη του δικτάτορα.

Πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές «Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει απ’ το λαό». Ώρα 7 και μισή μ.μ. Ο δικτάτορας δίνει διαταγή να χτυπηθεί πρώτα η λαοθάλασσα, που είναι γύρω στο Πολυτεχνείο. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς και κάνουν αφόρητη την ατμόσφαιρα. Ο λαός ανάβει φωτιές, στήνει οδοφράγματα, δεν υποχωρεί, αντιστέκεται. Ώρα 12 τη νύχτα μπαίνει στην Αθήνα στρατός και τανκς και καταλαμβάνουν επίκαιρες θέσεις.

Χιλιάδες λαού μαζεύτηκαν στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο και φώναζαν συνθήματα κατά της δικτατορίας: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», «Κάτω η χούντα», «Έξω οι Αμερικανοί», «Λαέ πεινάς, γιατί τους προσκυνάς», και πολλά άλλα. Παράλληλα, έφερναν τρόφιμα, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης στους εγκλωβισμένους φοιτητές.

Έγραφαν προκηρύξεις με συνθήματα και τις σκόρπιζαν στους γύρω δρόμους. Σταματούσαν τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ και τις πετούσαν μέσα από τα παράθυρα για να δώσουν κουράγιο στους καταπιεσμένους Έλληνες.

Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση παραβιάζοντας αυτή τη φορά το πανεπιστημιακό άσυλο χρησιμοποιώντας βία.

Η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής όμως ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.

Τότε η αστυνομία άρχισε να χτυπά τους διαδηλωτές για να τους αναγκάσει να διαλυθούν. Ο κόσμος όμως ήταν αποφασισμένος να μείνει στο Πολυτεχνείο, κοντά στους φοιτητές.

Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους . Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μεταξύ άλλων ζητούσαν τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.

Λίγο μετά όμως το τανκ παίρνει την εντολή να ρίξει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου και να εισβάλει. Ανάβει τους προβολείς του και ξεκινά... Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν συγκλονιστικές. Οι φοιτητές έτρεχαν να σωθούν και οι αστυνομικοί τούς χτυπούσαν αλύπητα. Το Πολυτεχνείο άδειασε.

Όλοι οι φοιτητές από τις σχολές μαζεύτηκαν στο Πολυτεχνείο. Φτιάχτηκαν τα πρώτα συνθήματα. Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία. Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου.