Owocne słuchanie. Przypowieść o siewcy

Owocne słuchanie. Przypowieść o siewcy

Przypowieść

Pan Jezus wyjaśniał trudne zagadnienia dotyczące budowania królestwa Bożego i miłości Boga do człowieka, używając przypowieści, czyli opowiadania posługującego się obrazami z życia codziennego jego słuchaczy. Jezus wybrał ten sposób nauczania, aby ludzie, do których się zwracał, zrozumieli Go. A byli to ludzie prości, w większości niewykształceni: rolnicy, pasterze i rybacy. Przypowieści Jezusa zostały spisane w Ewangeliach.

(Łk 8, 5-8)

Przypowieść o siewcy

„Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny”. To mówiąc, [Jezus] wołał: „Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!”

• Jakie są cechy charakterystyczne miejsc, na które padało ziarno słowa Bożego?
• Co stało się z ziarnem, które padło na drogę, skały, między ciernie i na żyzną glebę?

Ziarno zawsze jest początkiem. Aby ziarno mogło wzrastać i wydać obfity plon, musi mieć odpowiednie warunki: glebę, wodę, słońce, składniki mineralne…

Miejsce upadku ziarna

Droga – miejsce przemieszczania się ludzi, najczęściej twarde; przedmiot znajdujący się na drodze jest narażony na zniszczenie.

Skała – miejsce, w którym rozkwitnięcie życia jest niemożliwe; mała warstwa ziemi nie pozwala wrosnąć ziarnom w podłoże i jest uboga w wodę.

Ciernie – rośliny z ostrymi kolcami na łodydze, gałęziach lub pniu; zabierają innym roślinom konieczne do wzrostu minerały, wodę i światło.

Żyzna ziemia – miękkie podłoże, bogate w minerały i tlen, zapewnia roślinom doskonałe warunki do wzrostu.

Jezus posłużył się obrazem z życia: przywołał rolnika siejącego ziarno. Siewca z pewnością bardzo się starał, aby żadne z ziaren się nie zmarnowało. Jednak nie wszystko zależało od jego dobrej woli. W zależności od tego, na jakie miejsce padały ziarna, tak wyglądał ich późniejszy rozwój. Za pomocą obrazu wzrostu ziarna rzucanego w ziemię Jezus pokazuje, jak ludzie słuchają słowa Bożego. Teraz poszukamy duchowego przesłania przypowieści o siewcy.

(Łk 8, 11-15)

wyjaśnienie przypowieści

„Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą, a zagłuszeni przez troski, bogactwa i rozkosze życia, nie wydają owocu. Wreszcie ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc dzięki wytrwałości”.

Postawy ludzi wobec słowa Bożego

Droga – miejsce przemieszczania się ludzi, najczęściej twarde; przedmiot znajdujący się na drodze jest narażony na zniszczenie.

Skała – miejsce, w którym rozkwitnięcie życia jest niemożliwe; mała warstwa ziemi nie pozwala wrosnąć ziarnom w podłoże i jest uboga w wodę.

Ciernie – rośliny z ostrymi kolcami na łodydze, gałęziach lub pniu; zabierają innym roślinom konieczne do wzrostu minerały, wodę i światło.

Żyzna ziemia – miękkie podłoże, bogate w minerały i tlen, zapewnia roślinom doskonałe warunki do wzrostu.

Przypowieść o siewcy emanuje niezwykłym pięknem. Tym siewcą, który rzuca ziarno we wszystkich kierunkach, jest Bóg. Ziarnem jest słowo Boże. Różne rodzaje podłoża to ludzie o różnych charakterach i usposobieniach. Różne są też sposoby słuchania prawdy o Bożym królestwie.

Jezus opisuje cztery grupy słuchaczy:

• droga to ludzie, którzy słyszą słowo, ale nie przyjmują go, ponieważ szatan porywa je z ich serc;
• skała oznacza ludzi, którzy zachwycają się słowem Bożym, ale nie mają dostatecznej wytrwałości; słowo nie porusza głębi ich serca, szybko zapominają o nim, gdy przestaje być wygodne albo kiedy przychodzą trudności;
• grunt z cierniami to ludzie, którzy słuchają słowa, ale zajęci są doczesnymi sprawami i nie mają czasu dla Boga;
• żyzna gleba oznacza tych, którzy nie tylko słyszą słowo, ale również je przyjmują, i dzięki temu wydają owoc – to są prawdziwi chrześcijanie.

• Patxi Velasco Fano "Fano"
• Wydawnictwo Jedność
• Genially

Źródło grafik:

Przygotowanie prezentacji:

Małgorzata Nowak

Skała – ziarno uschło.Postawy ludzi – z radością przyjmują słowo, ale wierzą do czasu, a w chwili pokusy nie pamiętają o nim.

Ciernie – ziarno zostało zagłuszone.Postawy ludzi – słuchają słowa, lecz potem odchodzą; przez troski, bogactwa i przyjemności życia nie wydają owocu.

Ciernie – ziarno zostało zagłuszone.

Skała – ziarno uschło.

Żyzna ziemia – ziarno wzrosło i wydało plon stokrotny.

Droga – ziarno zostało podeptane i wydziobane przez ptaki.Postawy ludzi – słuchają słowa, ale potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca.

Droga – ziarno zostało podeptane i wydziobane przez ptaki.

Żyzna ziemia – ziarno wzrosło i wydało plon stokrotny.Postawy ludzi – słuchają słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc.