fotograficzny wehikuł ...
Dorota Karkowska
Created on October 22, 2024
Over 30 million people build interactive content in Genially.
Check out what others have designed:
MINERALS AND ROCKS
Escape games
NERVOUS SYSTEM ESCAPE ROOM
Escape games
CEVICHE ESCAPE GAME
Escape games
THUNBERG CASE. TIME SOLDIERS
Escape games
SPACE INVADERS GAME
Escape games
A WORLD OF SPORTS
Escape games
HARRY POTTER ESCAPE GAME
Escape games
Transcript
Fotograficzny wehikuł czasu
Materiały dla nauczycieli i sieciowców powiatu pułtuskiego
5/5
PRZYDATNE LINKI Blog „Permeation – Przenikanie” http://permeationprzenikanie.blogspot.com - przykład łączenia dawnych zdjęć ze zdjęciami współczesnymi Biblioteka Cyfrowa Polona www.polona.pl - dawne zdjęcia Federacja Bibliotek Cyfrowych www.fbc.pionier.net.pl - dawne zdjęcia Pixabay www.pixabay.com - współczesne zdjęcia Pexels www.pexels.com – współczesne zdjęcia Photopea www.photopea.com - program do edycji grafiki cyfrowej
5/5
PHOTOPEA Okno programu
5/5
PHOTOPEA Okno programu
5/5
PHOTOPEA Okno programu
5/5
PHOTOPEA Okno programu
5/5
PHOTOPEA Okno programu
5/5
Tworzenie zdjęć w dawnych technikach za pomocą efektu Wehikuł czasu Efekt Wehikuł czasu umożliwia odtwarzanie pewnych technik fotograficznych z dawnych lat. Do wyboru jest siedem technik z okresu od 1839 roku do lat osiemdziesiątych XX wieku. Poniższa tabela zawiera opis każdej z technik. Dagerotyp — powszechnie stosowany od roku 1839 do 1855, był pierwszą powszechną formą fotografii. Obrazy były rejestrowane na cienkiej posrebrzanej płytce miedzianej. Ponieważ nie powstawał przy tym negatyw, nie można było robić kopii, dlatego każde zdjęcie było unikatowe. Dagerotypy często charakteryzują się wysokim połyskiem, przyciemnieniem przy brzegach i ciemną niebiesko-szarą lub czarno-brązową kolorystyką. Technika albuminowa — powszechnie stosowana od roku 1855 do lat dziewięćdziesiątych XIX wieku, tania metoda tworzenia zdjęć na papierze. Negatywy były rejestrowane na szkle, a odbitki tworzono następnie na papierze, do którego substancje światłoczułe klejone były albuminą z kurzego białka. Zdjęcia w technice albuminowej często charakteryzują się połyskiem oraz miękkimi, ciepłymi, brązowymi tonami.
5/5
Cyjanotypia — ta wynaleziona w 1841 roku prosta, niedroga metoda obróbki fotograficznej cieszyła się popularnością na przełomie XIX i XX wieku. Obrazy powstają w wyniku przekształcenia substancji światłoczułych w błękit pruski pod wpływem światła ultrafioletowego. Odbitki cyjanotypowe charakteryzują się wspaniałą błękitną kolorystyką. Chociaż proces ten nie nadawał się do fotografii portretowej, trwałość obrazu sprawiła, że był powszechnie używany do celów inżynierskich i naukowych. Technika ta była używana na przykład do wykonywania fotokopii rysunków technicznych. Platynotypia — w tej popularnej w latach 1873–1920 metodzie obróbki fotograficznej do wywoływania używano związków platyny, a papier przykładano do negatywu. Chociaż uzyskane w ten sposób wysokiej jakości odbitki miały dużą trwałość, wysoka cena platyny sprawiała, że metoda ta była droga. Odbitki platynotypowe często charakteryzują się szerokim zakresem tonalnym i srebrno-czarną kolorystyką. Metodę tę zaczęli na nowo stosować artyści w latach sześćdziesiątych XX wieku. Wczesne kolorowe — popularną metodą, przy użyciu której powstawały wczesne fotografie kolorowe, był autochrom. Metoda ta została opracowana przez braci Lumire (Auguste’a i Louisa) w 1904 roku. Podobne do slajdów obrazy kolorowe były tworzone na szkle, a używano do tego ziaren skrobi ziemniaczanej zabarwionej na kolory czerwony, zielony i niebieski. Odbitki autochromowe często charakteryzują się miękkimi kolorami i pewną ziarnistością.
Tworzenie zdjęć w dawnych technikach za pomocą efektu Wehikuł czasu
5/5
Aparat skrzynkowy — aparaty skrzynkowe były popularne w okresie od 1900 roku do lat sześćdziesiątych XX wieku. Prostota i przenośność tego aparatu sprawiała, że każdy mógł robić zdjęcia. Zdjęcia wykonane aparatami skrzynkowymi mają zróżnicowaną charakterystykę, zależną od wieku aparatu, rodzaju filmu oraz umiejętności fotografa. Cross Process — cross-processing to nowoczesna technika obróbki fotograficznej umożliwiająca tworzenie wyjątkowych efektów barwnych przez celowe zastosowanie do filmu niewłaściwych odczynników. Efekt taki można uzyskać na przykład przez obróbkę filmu diapozytywowego w odczynnikach przeznaczonych do filmu negatywowego. Zdjęcia uzyskane w wyniku cross-processingu często charakteryzują się zniekształconymi kolorami, wysokim nasyceniem oraz intensywnymi światłami.
Tworzenie zdjęć w dawnych technikach za pomocą efektu Wehikuł czasu
5/5
Ustawienia efektu Wehikuł czasu w dawnych technikach
Dziękuję za uwagę
Dorota Karkowska