Poeta czasów niepoetyckich-Adam Asnyk

ADAM ASNYK

poeta czasów niepoetyckich...

biografia

wiersze

Info o jego życiu

INFO kolejne

i jeszcze troche

Zainteresowanie starożytnością

Niektóre z wierszy Adama Asnyka wpisują się w poetykę parnasizmu, zapoczątkowaną przez autorów francuskich, m.in. Teofila Gautiera (1811–1872) i Charles’a Leconte de Lisle’a (1818–1894). Liryka ta odwoływała się do wątków starżytnych i sławiła harmonię antycznego świata. Parnasiści głosili kult piękna, stosowali powściągliwe środki artystyczne i byli niechętni wyrażaniu w poezji zbyt gwałtownych uczuć.

• PARNASIZM – nazwa pochodzi od słowa Parnas – w mitologii greckiej było to miejsce zamieszkania muz. Był to kierunek w poezji francuskiej między romantyzmem a symbolizmem, który w reakcji na formalną niedbałość romantyzmu postulował erudycyjną opisowość i precyzyjną formę. Wywodził się z hasła sztuka dla sztuki. Nazwa pochodzi bezpośrednio od tytułu antologii poetów francuskich Parnas współczesny wydanej na przełomie lat 60. i 70. XIX w. Przedstawiciele to: Teofil Gautier, Charles-Maria Leconte de Lisle, Jose-Maria Heredia, Sully Pruthomme.

Zapoznaj się z wierszem Do Młodych i opisz stosunek podmiotu lirycznego do młodego pokolenia.

Poeta trzech pokolen

Adam Asnyk (1838–1897) był poetą trzech pokoleń. Wychowały go romantyczne idee Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Zawdzieczali mu tez wiele pozniejsi młodopolscy twórcy. Przede wszystkim Asnyk przynależał jednak do generacji pozytywistów. Niektórzy badacze twierdzą, że jego niezaprzeczalny talent poetycki nie mógł rozwinąć się w pełni w czasach niechętnych liryce. W epoce tej nie wykształcił się bowiem żaden dominujący nurt poetycki, a do jej najważniejszych osiągnięć zalicza się twórczość prozatorską: nowele i powieści.

• Młody Asnyk głęboko wierzył w ideały romantyczne, był członkiem ruchu konspiracyjnego, uczestniczył w powstaniu styczniowym. Po klęsce powstania, w atmosferze zwątpienia, zadebiutował jako poeta. Przyjął część pozytywistycznych haseł, otoczył czcią naukę i postęp techniczny. Angażował się też w działania na rzecz oświaty i kultury, w 1884 roku wszedł w skład Rady Miejskiej Krakowa. Ponadto był zapalonym taternikiem i członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (zał. w roku 1873

wiersz "Do młodych"

Poezja programowa

Poeta nie pozostawał obojętny na aktualne wydarzenia i formułował w swoich wierszach konkretne postulaty społeczne. To, co prozaicy epoki czynili na kartach powieści i nowel, Asnyk realizował w liryce, w której możemy znaleźć liczne hasła, odezwy czy wierszowane apele. Do generacji pozytywistów szukających nowych wyzwań skierował poeta wiersz Do młodych. Zachęcał, aby nie zapominali o poprzednikach i nie burzyli „przeszłości ołtarzy”, mimo że stoją przed nimi nowe cele, właściwe ich czasom

Trzy pokolenia

Adam Asnyk (1838–1897) był poetą trzech pokoleń. Wychowały go romantyczne idee Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego.Zawdzieczali mu tez wiele pozniejsi młodopolscy twórcy. Przede wszystkim Asnyk przynależał jednak do generacji pozytywistów. Niektórzy badacze twierdzą, że jego niezaprzeczalny talent poetycki nie mógł rozwinąć się w pełni w czasach niechętnych liryce. W epoce tej nie wykształcił się bowiem żaden dominujący nurt poetycki, a do jej najważniejszych osiągnięć zalicza się twórczość prozatorską: nowele i powieści.

• Młody poeta Adam Asnyk w młodości głęboko wierzył w ideały romantyczne, był członkiem ruchu konspiracyjnego, uczestniczył w powstaniu styczniowym. Po klęsce powstania, w atmosferze zwątpienia, zadebiutował jako poeta. Przyjął część pozytywistycznych haseł, otoczył czcią naukę i postęp techniczny. Angażował się też w działania na rzecz oświaty i kultury, w 1884 roku wszedł w skład Rady Miejskiej Krakowa. Ponadto był zapalonym taternikiem i członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (zał. w roku 1873

Poeta trzech pokoleń

Adam Asnyk (1838–1897) był poetą trzech pokoleń. Wychowały go romantyczne idee Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego.Zawdzieczali mu tez wiele pozniejsi młodopolscy twórcy. Przede wszystkim Asnyk przynależał jednak do generacji pozytywistów. Niektórzy badacze twierdzą, że jego niezaprzeczalny talent poetycki nie mógł rozwinąć się w pełni w czasach niechętnych liryce. W epoce tej nie wykształcił się bowiem żaden dominujący nurt poetycki, a do jej najważniejszych osiągnięć zalicza się twórczość prozatorską: nowele i powieści

Młody poeta Adam Asnyk w młodości głęboko wierzył w ideały romantyczne, był członkiem ruchu konspiracyjnego, uczestniczył w powstaniu styczniowym. Po klęsce powstania, w atmosferze zwątpienia, zadebiutował jako poeta. Przyjął część pozytywistycznych haseł, otoczył czcią naukę i postęp techniczny. Angażował się też w działania na rzecz oświaty i kultury, w 1884 roku wszedł w skład Rady Miejskiej Krakowa. Ponadto był zapalonym taternikiem i członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (zał. w roku 1873

• Lorem ipsum dolor sit amet.
• Consectetur adipiscing elit.
• Sed do eiusmod tempor incididunt ut.
• Labore et dolore magna aliqua.

Poezja tatrzańska

W 1879 roku ukazał się cykl W Tatrach, w którym poeta dał wyraz swojej fascynacji górskim krajobrazem. Starał się ukazać w wierszach różnorodność tatrzańskiej natury – jej idylliczną urodę, a także grozę, którą wzbudzają monumentalne i nieosiągalne szczyty. Elementy krajobrazu bywają dla Asnyka pretekstem do snucia przemyśleń o ludzkim losie.

POEZJA MIŁOSNA

Adam Asnyk był autorem wielu wierszy o tematyce miłosnej. Nie kontynuował jednak romantycznej tradycji liryki pełnej uniesień i wielkich, tragicznych uczuć. Przyjmował w wierszach postawę zdystansowaną, ograniczał środki ekspresji na rzecz neutralnego, wyważonego opisu rzeczywistości. Zamiast wyznań wprowadzał do wierszy ironię.