8.6 wyd. Jedność

Odpowiedzieć na miłość Jezusa

01

Szukam tego, co ważne

Modlitwa

Ojcze nasz,któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego. Amen.

Powrót do Miłości

czytanie wywiadu z podziałem na role

link do materiału poza prezentacją

02

ROZWAŻAM I ZDOBYWAM

Nawrócenie człowieka

ćwiczenia zad. 2. str. 14.

W życiu każdego z naszych gości były chwile przełomowe. W tych trudnych sytuacjach dostrzegli, co w życiu jest najważniejsze. Pomimo zwątpienia, grzechu i zaparcia się Jezusa potrafili zmienić swoje życie. Zastanówcie się, jak wyglądałoby ich życie i nawrócenie, gdyby żyli w czasach współczesnych. Jak wy zareagowalibyście na ich słowa o Jezusie. Będziecie pracować w czteroosobowych grupach w oparciu o teksty bliblijne.

kliknij w księgi, by wyświetlić teksty biblijne

Tobie powierzam mą drogę

Zaśpiewajmy piosenkę.

Gdy drogi pomyli los złyi oczy mgłą zasnuje, miej w sobie tę ufność, nie lękaj się. A kiedy gniew świat ci przesłoni i zazdrość jak chwast zakiełkuje, miej w sobie tę ufność, nie lękaj się. Ref.: Ty tylko mnie poprowadź, Tobie powierzam mą drogę. Ty tylko mnie poprowadź, Panie mój. /2x Poprowadź, jak Jego prowadzisz, przez drogi najprostsze z możliwych i pokaż mi jedną, tę jedną z nich. A kiedy już głos Twój usłyszę i karmić się będę nim co dzień, miej w sobie tę ufność, nie lękaj się!Ref.: Ty tylko mnie poprowadź...

kliknij w ikonkę,by włączyć dzwięk

03

Zostaję ubogacony i działam

Nawrócenie współczesnego człowieka

ćwiczenia zad. 4. str. 14-15.

Osoby wierzące opowiadają o Bogu przez to, jak postępują. Dają świadectwo wiary. – Po czym możemy poznać, że ktoś jest wierzący? – W jaki sposób ludzie wskazują na Boga swoim życiem? – Kto dla was jest świadkiem wiary? – Jakie sytuacje życiowe szczególnie uświadamiają wam potrzebę zbawienia?

Moje świadectwo wiary

Rodzice mogą małemu dziecku opowiedzieć o Panu Bogu, natomiast żeby ono wierzyło w Boga i chciało się modlić, musi zobaczyć, że rodzice się modlą – musi spotkać osoby, które świadczą o Jezusie. Dopiero z czasem samo stanie się świadkiem.

– Kiedy potraficie otwarcie przyznać się do wiary w Jezusa? – Co wy, jako uczniowie, możecie opowiadać o Bogu swoim życiem? – W jaki sposób dajecie świadectwo swojej wiary? – Kiedy inni, patrząc na wasze życie, mogą uwierzyć w Jezusa?

04

Ćwiczenia

ćwiczenia zad. 1. str. 12.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 3. str. 14.

link do materiału poza prezentacją

Sprawdź swoją wiedzę!

05

zadanie modlitwa

Zadanie

1. Napisz, po czym rozpoznasz świadka wiary w Jezusa Chrystusa. 2. Wyjaśnij, dlaczego swoją wiarą trzeba dzielić się z innymi.

Modlitwa końcowa

Spróbujcie się wyciszyć. Przez 1 minutę módlcie się w ciszy. Następnie razem odmówimy „Akt wiary”.

Wierzę w Ciebie, Boże żywy, W Trójcy jedyny, prawdziwy. Wierzę, coś objawił, Boże. Twe słowo mylić nie może.

przygotowanie prezentacji

2024

Źródło grafiki:

grafika wygenerowana przez AI

bank zdjęć własnych wydawnictwa

Kobieta cudzołożna przed Jezusem Postawiwszy kobietę pośrodku, powiedzieli do Jezusa:„Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?” Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem”. I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. (J 8,3b-9)

Zaparcie się Piotra Kiedy Piotr był na dole, na dziedzińcu, przyszła jedna ze służących najwyższego kapłana. Zobaczywszy Piotra grzejącego się przy ogniu, przypatrzyła mu się i rzekła: „I ty byłeś z tym Nazarejczykiem Jezusem”. Lecz on zaprzeczył, mówiąc: „Nie wiem i nie rozumiem, co mówisz”. I wyszedł na zewnątrz do przedsionka, a kogut zapiał. Służąca, ujrzawszy go, znowu zaczęła mówić do tych, którzy tam stali: „To jest jeden z nich”. A on ponownie zaprzeczył. Po chwili ci, którzy tam stali, mówili znowu do Piotra: „Na pewno jesteś jednym z nich, jesteś także Galilejczykiem”. Lecz on począł się zaklinać i przysięgać: „Nie znam tego człowieka, o którym mówicie”. I zaraz powtórnie zapiał kogut. Wspomniał Piotr na słowa, które mu powiedział Jezus:„Pierwej, nim kogut dwa razy zapieje, trzy razy Mnie się wyprzesz”. I wybuchnął płaczem. (Mk 14,66-72)

Opowiadać o Bogu własnym życiem to przede wszystkim przyjąć Jego miłość i przekazywać ją innym. Niezwykle ważne są gesty miłości: radość z sukcesu innych, pokora, czynienie dobra bez oczekiwania na nagrodę, bycie prawdziwym przyjacielem, pomoc innym i nieszukanie swego, nieokazywanie gniewu. Warto też opowiadać Jezusowi o swoim życiu, o swoich problemach i kłopotach, dziękować Mu za dobro, które nas spotyka, oraz prosić o pomoc i opiekę Ducha Świętego.

Świadectwo wiary to mówienie o Bogu oraz życie w duchu Jego miłości. Wyobraźcie sobie, jak mogłoby wyglądać nawrócenie ucznia ósmej klasy, i napiszcie o tym do kolegi lub koleżanki wiadomość w formie SMS-a. Mają to być krótkie zdania wyrażające radość z pokonania zła i przeżywania bliskości z Jezusem. Możecie to zadanie wykonać, pracując w parach.

Maria Magdalena

św. Piotr

św. Tomasz

uczniowie z Emaus

Niewierny Tomasz Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!” Ale on rzekł do nich:„Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!” Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!”. Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: „Pan mój i Bóg mój!” Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. (J 20,24-29)