Genially sin título

EQUIVALENT VII DE CARL ANDRÉ.

ÍNDICE.

1. Contexto Histórico. 2. Contexto artístico. 3. Autor. 4. Minimalismo. 5. Identificación. 6. Analizar. 7. Analizar. 8. Analizar. 9. Outras obras. 10. Conclusión. 11. Conclusión.

CONTEXTO HISTÓRICO.

REMATE DA 2 GUERRA MUNDIAL.

Co remate da 2 Guerra Mundial, produciuse unha serie de acontecementos e conflitos entre os que destacan a guerra de Corea, a creación do Estado de Israel, o triunfo da revolución cubana liderada por Fidel Castro, a independencia dos países africanos,

CONTEXTO ARTÍSTICO.

Na egunda metade do século XX, o epicentro artístico trasladouse a EUA, e Nova York converteuse na nova capital mundial da arte. Nesta cidade confluíron gran cantidade de artistas, tanto pintores como arquitectos e cineastas, moitos deles fuxidos da Alemaña Nazi.

A data que se toma para establecer a liña divisoria entre as Primeiras Vangardas e as múltiples tendencias que conforman a segunda metade do século XX é 1945.

AUTOR.

Carl Andre (Quincy, Massachusetts, 16 de setembro de 1935 - Nova York, 24 de xaneiro de 2024) foi un escultor e poeta estadounidense, figura destacada dentro do movemento coñecido como minimalismo.

Carl André encádrase dentro do Minimalismo ou Arte Minimal, termo acuñado en 1965 por Art Magazin e influenciado por Fran Stella e a recuperación da xeometría.

MINIMALISMO.

Foi un movemento en reacción ao expresionismo abstracto e definido pola redución das formas artísticas, especialmente as esculturas, a un volume xeométrico puro e mínimo mediante módulos que buscan repetidamente un efecto espacial. Estruturas sinxelas formadas por elementos sinxelos.

David Flavin.

Donald Judd.

IDENTIFICACIÓN.

-Obra: Equivalente VIII . -Autor: CARL ANDRE . -Estilo: Minimalismo . -Cronoloxía: 1966 . -Técnica: Ladrillos refractarios.

ANALIZAR.

En 1966, Carl André creou a serie Equivalents formada por 8 obras diferentes porque cada unha delas era unha disposición única de 120 bloques de area e cal.

A adquisición desta obra en 1972 pola Tate Gallery obrigou ao autor a montar a obra utilizando ladrillos refractarios e causou gran polémica entre a crítica e a opinión pública. A día de hoxe a obra está valorada en máis de 850.000 libras.

ANALIZAR.

A escultura está formada por módulos repetitivos de 120 ladrillos refractarios que se colocan en dúas capas formando un rectángulo de 6 x 10. A forma de cada un dos ladrillos é diferente pero teñen a mesma masa, peso e volume debido ao que se fai. eles.ser equivalentes. A composición esténdese cun volume horizontal con certo grosor a través das dúas capas de ladrillos que alcanzaban aproximadamente a lonxitude do nocello.

ANALIZAR.

A impresión xeral é de bloque pero se o espectador rodea a obra percibe como destaca a individualidade de cada ladrillo; a trama ortogonal das unións do conxunto, e se te fixas ben descubrirás mínimas diferenzas de cor e textura e mesmo imperfeccións en cada peza deste puzzle. Estas pezas individualizadas non teñen importancia e aínda que apenas se levantan do chan ocupan parte do espazo e fan que o espectador, dalgún xeito, se relacione coa obra, provocando sensacións diversas como poder camiñar sobre un mar de ladrillos, subindo a unha especie no podio, tocando a textura dos materiais.

OUTRAS OBRAS.

Carl Andre: simplicidad y escultura.

CARL ANDRÉ: LA REDENCIÓN DEL OBJETO INDUSTRIAL Y EL ESPECTADOR EMANCIPADO.

CONCLUSIÓN.

Esta obra de gran sinxeleza, como outras realizadas a ras de chan como "Plain of Steel and Zinc" 1969 (Tate Gallery), André explora as calidades dos seus materiais e as dos que o rodean. Esta obra está formada por placas de aceiro e cinc dispostas no chan a modo de taboleiro de xadrez, no que non hai arriba nin abaixo, nas que se podía camiñar en diferentes direccións.

CONCLUSIÓN.

Carl André redefine a escultura, cunha linguaxe irreverente, reducindo a escultura á súa esencia e escollendo materiais de construción industrial.

FIN.