n6.23 wyd. Jedność

Zaginął, a odnalazł się.

Sakrament pokuty i pojednania

01

Szukam tego, co ważne

Modlitwa

Zwróćmy się do najlepszego Ojca słowami modlitwy, której nauczył nas Jezus Chrystus:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie,święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.

„Powrót syna marnotrawnego”

– W jakiej tonacji kolorystycznej jest obraz? – Która część obrazu jest najjaśniejsza?– Co może wyrażać postawa klęczącego człowieka? – Co może wyrażać gest starszego człowieka? – Jaką scenę biblijną przedstawia ten obraz?

„Powrót syna marnotrawnego”

Dziś powiemy sobie o szansie powrotu do Boga, którą ma każdy z nas. Po zagubieniu się na drogach grzechu możemy odnaleźć miłość Boga w sakramencie pokuty i pojednania.

02

ROZWAŻAM I ZDOBYWAM

Przypowieść o miłosiernym ojcu

czytanie Pisma Świętego z podziałem na role (Łk 15,11-24)

Przypomnimy teraz przypowieść, która stała się dla Rembrandta inspiracją do namalowania obrazu.

kliknij w księgę, by wyświetlić tekst biblijny

link do materiału poza prezentacją

Przypowieść o miłosiernym ojcu

– W jakich sytuacjach jesteśmy podobni do syna marnotrawnego? – Kiedy Bóg przyjmuje nas jak miłosierny ojciec z przypowieści?

Sakrament pokuty

Tak jak młodszy syn wielokrotnie w naszym życiu wybieramy własną drogę i przez grzech odchodzimy od Boga Ojca. On jednak zawsze na nas czeka i wybiega nam naprzeciw. Jest takie ważne miejsce, w którym na grzesznika czeka miłosierny Ojciec.

Sakrament pokuty

W sakramencie pokuty i pojednania człowiek spotyka się z Bogiem. Potrzebny jest jednak kapłan, wobec którego przyznamy się do winy. Kapłani otrzymali od Jezusa władzę odpuszczania grzechów jako następcy apostołów, do których po swoim zmartwychwstaniu Jezus powiedział:

Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. (J 20,22b-23)

Sakrament pokuty

Otwórzcie podręczniki na str. 83.

Poproszę jedną osobę o przeczytanie zaznaczonego tekstu.

Gesty i słowa penitenta

– Jakie słowa wypowiadamy i jakie gesty wykonujemy po wyznaniu grzechów podczas spowiedzi?– O co prosimy Boga, mówiąc: „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu”? – Co oznacza gest bicia się w piersi?

03

Zostaję ubogacony i działam

Owoce sakramentu pokuty i pojednania

ćwiczenia - zad. 6. str. 49.

– Co dokonuje się w nas, gdy przyjmiemy sakrament pokuty i pojednania?

link do gry poza prezentacją

Wracam do Ojca

Każdego dnia zabiegamy o to, aby dobrze wyglądać na zewnątrz.– Co możemy zrobić dla swojej duszy? – Jak często powinniśmy przystępować do sakramentu pokuty?

Wracam do Ojca - rachunek sumienia

Spróbujcie się wyciszyć. W sercu odpowiedzcie na stawiane pytania.

Bóg Ojciec czeka na każdego z nas.– Kiedy ostatni raz byłeś/byłaś u spowiedzi? – Czy pragniesz wrócić do Ojca, który na ciebie czeka? – Za co chcesz przeprosić Boga? Powiedz to Bogu w ciszy… – Co cię powstrzymuje przed spotkaniem z Nim? Pamiętaj, w każdej chwili swego życia możesz powrócić do Ojca, który na ciebie czeka…

Może daleko jesteś od Niego

Może daleko jesteś od Niego, może zgubiłeś ścieżki Jego ślad. Może w samotną ruszyłeś drogę i nie wiesz, że Bóg ciebie zna. Nie martw się – Bóg ciebie kocha, On zawsze z tobą jest. Podnieś swój zmęczony wzrok i popatrz przed siebie. Zacznij od nowa, zacznij jeszcze raz.

kliknij w głośnik,by włączyć dzwięk

Zapis do zeszytu

Owoce duchowe sakramentu pokuty:

1. pojednanie z Bogiem i Kościołem,
2. odzyskanie łaski uświęcającej i uczynkowej,
3. darowanie kary wiecznej,
4. częściowe darowanie kar doczesnych,
5. pokój sumienia oraz pociecha duchowa,
6. wzrost sił do walki ze złem.

Zapis do zeszytu

Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. (J 20,22b-23)

04

Ćwiczenia

ćwiczenia zad. 1. str. 48.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 2. str. 48.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 3. str. 48-49.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 4. str. 49.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 5. str. 49.

podpowiedź

05

praca domowamodlitwa

Praca domowa

1. Ułóż i zapisz w zeszycie modlitwę w intencji spowiedników, aby z mądrością służyli Bogu i ludziom. 2. Pomódl się za osobę, która boi się przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.

Modlitwa końcowa

„Dzięki Ci, Panie, za spowiedź świętą,za to źródło wielkiego miłosierdzia, które jest niewyczerpane, za tę krynicę łask niepojętą, w której dusze bieleją grzechem zmazane”.

(Dzienniczek, 1286)

przygotowanie prezentacji

Źródło grafiki:

grafika wygenerowana przez AI

bank zdjęć własnych wydawnictwa

Nawet jeśli pojawi się w naszym sercu niepokój czy strach przed spowiedzią, warto je pokonać i klęknąć przed kratkami konfesjonału. Na każdego z nas czeka tam Bóg, jak miłosierny ojciec na marnotrawnego syna. Kolejnym krokiem po sakramencie pokuty jest Eucharystia, w której uobecnia się ofiara Pana Jezusa, abyśmy mogli otrzymywać Bożą łaskę. Komunia Święta jest zadatkiem życia wiecznego, bo już tu na ziemi jesteśmy tak blisko Boga, jak tylko to możliwe. Komunia Święta ma moc gładzić grzechy powszednie, daje nam siłę do dobrego życia. Jest ona duchowym pokarmem, którym sam Chrystus karmi swój Kościół.

Miejscem specjalnie wydzielonym do słuchania spowiedzi jest konfesjonał, w którym Bóg pragnie się z nami spotykać, abyśmy mogli doświadczać Jego nieskończonej miłości. Słowo „konfesjonał” pochodzi od łac. confessio, co oznacza „wyznanie”. W konfesjonale wyznajemy nasze grzechy, wyrażamy żal z powodu wyrządzonego zła i zostajemy przygarnięci przez miłosiernego Ojca. Konfesjonał to symbol Bożego miłosierdzia.

(oprac. na podst.: S. Hołodok, Kościół i jego wyposażenie)

Młodszy syn, żądając części majątku, nie zastanawiał się, jak bardzo zranił swojego ojca. Gdy stracił majątek i zaczął cierpieć głód, pracował jako świniopas. To była bardzo upokarzająca praca. Na dodatek zarabiał tak mało, że nie mógł nawet zaspokoić głodu. Dlatego podbierał jedzenie świniom. Wtedy zastanowił się nad swoim życiem. Przypomniał sobie dostatek w domu ojca i zapragnął do niego wrócić. Zrozumiał popełnione zło. Postanowił się zmienić i wrócił do domu. Ojciec musiał oczekiwać syna, skoro zobaczył go już na drodze. O nic nie pytał, nie miał pretensji, lecz rzucił mu się na szyję i ucałował go. Pierścień, sandały i najlepsza szata, które mu podarował, były symbolem tego, że przywrócił mu godność synowską. Uczta zaś była wyrazem radości z jego powrotu.

Gest bicia się w piersi wykonywany przed otrzymaniem rozgrzeszenia w czasie spowiedzi to ten sam gest, który wykonujemy podczas spowiedzi powszechnej, na początku Mszy Świętej. W obu sytuacjach oznacza on dokładnie to samo: uznanie swojej grzeszności, żal i skruchę. Po znaku krzyża, który czyni nad nami spowiednik, żegnamy się, potwierdzając, że przyjmujemy rozgrzeszenie. Odchodząc do konfesjonału możemy ucałować stułę, która zwykle jest widoczna na zewnątrz konfesjonału. Jest to wyraz pokory i wdzięczności dla Boga, który kolejny raz okazał nam miłosierdzie.

Kapłan podczas spowiedzi udziela wskazówek i rad, w jaki sposób możemy naprawić wyrządzone zło, oraz zachęca do żalu za grzechy. Następnie daje pokutę, abyśmy mogli zadośćuczynić za popełnione zło. Po wyznaczeniu pokuty kapłan wyciąga nad spowiadającym się prawą dłoń i wypowiada słowa rozgrzeszenia.

Ojciec Pio zapraszał wszystkich wierzących do spowiedzi przynajmniej raz w tygodniu, mówiąc: „Nawet jeśli pokój był zamknięty, po upływie tygodnia konieczne jest jego odkurzenie”. Warto korzystać z tego sakramentu przynajmniej raz na miesiąc, aby w ten sposób kształtować swoje sumienie. Systematyczna spowiedź pomaga nam wytrwać w dobru oraz unikać okazji do grzechu.

– Co otrzymujemy od Boga przez posługę Kościoła? – W czyje imię otrzymujemy odpuszczenie grzechów?

Obraz Rembrandta „Powrót syna marnotrawnego” jest namalowany w ciemnej, ale ciepłej tonacji. Malarz użył dużo barwy szarej i brązowej, choć na pierwszym planie dominują kolory jasne: żółte i czerwone. Światło pada na główne postacie: starszego mężczyznę, który obejmuje klęczącego przed nim ubogo ubranego młodego człowieka. Starszy to ojciec, a młodszy to powracający syn marnotrawny. Ojciec wita syna wzruszony i szczęśliwy. Syn klęczy u stóp ojca, co ma oznaczać jego bezradność, skruchę i prośbę o wybaczenie. Światło padające na główne postacie budzi radość i nadzieję. Tonący w mroku drugi plan przypomina zło, nienawiść i smutek, które kiedyś przeżywał syn. Obraz niesie przesłanie, że wszystkie popełnione grzechy Bóg nam wybaczy, jeśli będziemy za nie gorąco żałować.

(oprac. na podst.: Powrót syna marnotrawnego – Rembrandt, magazynsztuki.pl)

Ojciec symbolizuje Boga, a syn człowieka, który odchodzi od Boga przez grzech. Bóg kocha każdego i jak ojciec z przypowieści cierpliwie czeka, aż człowiek zrozumie swój błąd i zechce do Niego wrócić. Nie robi nam wyrzutów z powodu naszych grzechów i bardzo się cieszy z naszego powrotu. Kiedy spotykamy się z Bożym miłosierdziem podczas rozgrzeszenia, czujemy radość i ulgę. Możemy zacząć życie od nowa, z czystym sercem.

– O co młodszy syn poprosił ojca? – Co młodszy syn zrobił z majątkiem? – W jakiej sytuacji zdecydował się wrócić do domu? – Jak zachował się ojciec, gdy zobaczył syna na drodze? – W jaki sposób okazał radość z powrotu syna?

wyznanie

– Jak nazywamy miejsce, w którym się spowiadamy? – Przed kim wyznajemy nasze grzechy podczas spowiedzi? – Kto wypowiada słowa rozgrzeszenia? – Co robi kapłan, gdy podczas spowiedzi wyznamy nasze grzechy?

Wyciągnięta dłoń spowiednika podczas rozgrzeszenia symbolizuje uzdrowienie naszej duszy z choroby grzechu. W tym momencie działa Duch Święty. Odzyskujemy utraconą łaskę Bożą. Znak krzyża, który czyni kapłan, to błogosławieństwo, abyśmy mogli wytrwać, przemienieni łaską nawrócenia. Każdy kapłan jest zobowiązany do zachowania tajemnicy spowiedzi, której nigdy nie może złamać. Nie może nikomu powiedzieć tego, co od nas usłyszał, nawet gdyby grożono mu śmiercią.

Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. (J 20,22b-23)

Bóg Ojciec Miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna (...), niech Ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła.