Eksperyment pedagogiczny

Eksperyment pedagogiczny

01. RESUME

W nauce eksperyment (łac. Experimentum - doświadczenie, badanie), to metoda badań typowa dla nauk indukcyjnych, której podstawową częścią jest wywoływanie jakiegoś procesu lub regulowanie warunków nań wpływających, aby umożliwić dokładniejsze jego zbadanie.Termin eksperyment jest w dydaktyce często utożsamiany z doświadczeniem szkolnym. Nie każde jednak doświadczenie jest eksperymentem. Eksperyment jest trudniejszy, ale bardziej wartościowy od obserwacji i doświadczenia. Eksperyment rozpoczyna się zawsze od sformułowania problemu, a jego rozwiązaniem wymagającym sprawdzenia i weryfikacji jest hipoteza.

W nawiazaniu do nauczania języka polskiego w szkole najlepiej opisuje tę metodę badawczą definicja Czesława Kupisiewicza, według którego eksperyment:

polega (…) na wywołaniu lub zmianie przebiegu zjawisk i procesów dydaktycznych przez wprowadzenie do nich jakiegoś nowego czynnika i obserwowaniu powstałych pod jego wpływem skutków. Ten nowy czynnik stanowi w badaniu zmienną niezależną, a spowodowane przezeń zmiany są zmiennymi zależnymi. Można zatem powiedzieć ogólnie, że istotą eksperymentu jest możliwość manipulowania zmienną (lub zmiennymi) niezależną (niezależnymi), kontrolowania zmian powstałych wskutek tego manipulowania, a także dobru osób do grup objętych badaniami .

Często metoda ta jest mylona lub porównywana do metody obserwacji uczestniczącej, jednakże w odróżnieniu od niej nie jest metodą bierną, a czynną. Podstawowa różnica polaga na aktywnej postawie badacza w przypadku eksperymentu. Jego postawa ma z reguły charakter interweniujący w badanie zjawiska, podczas gdy postawa obserwatora jest zazwyczaj bierna w stosunku do badanej przez niego rzeczywistości Całość metody opiera się na sprawdzeniu wcześniej postawionej hipotezy, która w efekcie badań zostaje potwierdzona bądź obalona .

06. METhODOLOGy

Eksperyment pedagogiczny ma charakter eksperymentu naturalnego. Oznacza to, że podczas eksperymentu pedagogicznego wywołujemy interesujące nas zjawiska w naturalnych warunkach życia uczniów.

Klasa

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

1 Etap formułowania problemu.

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

2 Etap formułowania hipotezy roboczej.

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

3 Etap przewidywań skutków (etap rozumowania)

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

4 Etap przygotowania weryfikacji zewnętrznej hipotezy roboczej - określenie badanej populacji -oznaczenie treści, na których mają być - realizowane badania -ustalenie czasu badań - zdefiniowanie i scharakteryzowanie tych zjawisk, które mają być przedmiotem naszej szczegółowej badawczej uwagi -wybór i opisanie metody badania

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

5 Etap empirycznego weryfikowania hipotezy

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

6 Sprawdzenie słuszności rozwiązań (prawdziwości wyników)

etapy eksperymentu według Władysława zaczyńskiego:

7 Wnioski końcowe

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

1. Opracowanie czynnika eksperymentalnego i wyznaczenie przypuszczalnego kierunku zmian, które on powoduje, a więc wytyczenie hipotezy roboczej. Następnym etapem procesu badawczego jest dobór wskaźników do zmiennych, w więc ustalenia na podstawie jakich danych będziemy orzekali o występowaniu zmiennych i ich nasileniu (zmienne niezależne i zalężne).

07. State of play

ZMIENNE ZALEŻNE

zMIENNE NIEZALEŻNE

wzrost zasobów słownictwa,czas przeprowadzonych eksperymentów

wypracowania uczniów, wypowiedźi

‘Including quotes always strengthens our presentation. Break the monotony.’

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

1. Opracowanie czynnika eksperymentalnego i wyznaczenie przypuszczalnego kierunku zmian, które on powoduje, a więc wytyczenie hipotezy roboczej. Następnym etapem procesu badawczego jest dobór wskaźników do zmiennych, w więc ustalenia na podstawie jakich danych będziemy orzekali o występowaniu zmiennych i ich nasileniu (zmienne niezależne i zalężne).

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

2. Ustalenie, czy grupy badawcze są jednorodne w zakresie czynników przewidzianych hipotezą.

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

2. Ustalenie, czy grupy badawcze są jednorodne w zakresie czynników przewidzianych hipotezą.

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

3. Dokonanie pomiaru wstępnego zmiennych zależnych, które mają być przedmiotem badań.

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

4. Wprowadzenie czynnika eksperymentalnego (zmiennej niezależnej) w celu sprawdzenia hipotezy roboczej.

Przeprowadzeniu eksperymentu naukowego towarzyszą pewne stałe czynności:

5. Dokonanie pomiaru zmiennych zależnych

Techniki badania eksperymentalnego

Technika jednej grupy Polega ona na wprowadzeniu do znanej sytuacji zastanej czynnika eksperymentalnego i mierzeniu zmian powstałych pod jego wpływem w ten sposób, aby możliwe było porównanie stanu początkowego ze stanem końcowym. Badający, przystępując do eksperymentu, dokonuje badania sytuacji zastanej. Następnie prowadzi zajęcia w danej grupie metodą tradycyjną i w badaniu końcowym w dokonuje pomiaru zmiany. Następnie powtórnie bada sytuację wyjściową i wprowadza zmienną niezależną, czyli czynnik eksperymentalny. Po przeprowadzeniu szeregu zajęć metodą eksperymentalną znowu bada wyniki pracy dydaktycznej.

Technika grup równoległych Ta technika wymaga doboru dwóch grup porównawczych, jednej eksperymentalnej i drugiej kontrolnej. W praktyce eksperymentalnej podstawą do ustalenia grup są wyniki nauczania, obserwacje, wywiady i opinie nauczycieli. Następnie dokonuje się szeregu zabiegów statystyczno-logicznych, których celem jest ustalenie równoważności wyłonionych grup. Chcąc stwierdzić, która metoda da lepsze rezultaty, trzeba doprowadzić do tego, aby metoda pracy w obu grupach była możliwie jedyną różnicą. Od eksperymentu wymaga się daleko posuniętej ścisłości nie tylko wyników końcowych, ale i początkowych wraz z określeniem sytuacji obu grup równoległych.

Technika rotacji Przy zastosowaniu tej techniki również wyłania się dwie grupy porównawcze. Najpierw grupą eksperymentalną jest ta, która w badaniach początkowych wykazała się słabszymi wynikami pod pewnym względem, zaś kontrolną - grupa lepsza. Po zrealizowaniu programu przeprowadza się w grupach porównawczych badania etapowe, po których następuje zmiana ról. Dotychczasowa grupa eksperymentalna zostaje kontrolną, a dawna kontrolna - eksperymentalną. Po wykonaniu takiego samego programu w grupie eksperymentalnej przeprowadza się badania końcowe.