n6.34 wyd. Jedność

Z ufnością iść „małą drogą”.

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus

01

Szukam tego, co ważne

Modlitwa

W ciszy, pół minuty pomodlimy się o to, byśmy czynili dobro przez codzienne, na pozór niewiele znaczące czynności. Następnie wszyscy odmawiają „Ojcze nasz”.

Być dzieckiem czy dorosłym?

– Co to znaczy być dorosłym? – Kto z was chciałby już teraz być dorosłym? – Kim jest lepiej być: dzieckiem czy dorosłym? – Co jest dobrego w byciu dzieckiem, a co w byciu dorosłym? – Dlaczego chcielibyście być dorosłymi? – Jakim lepiej być w relacji do Pana Boga: dzieckiem czy dorosłym?

Być jak dziecko

czytanie Pisma Świętego (Mt 18,2-4)

Posłuchajcie fragmentu Pisma Świętego.

kliknij w księgę, by wyświetlić tekst biblijny

02

ROZWAŻAM I ZDOBYWAM

Mała droga życia Teresy Martin

ŚWIĘTOŚĆ

Na kolejnym slajdzie udamy się w podróż „małą drogą” św. Teresy poznając jej życie i drogę do świętości.

Mała droga życia Teresy Martin

ŚWIĘTOŚĆ

kliknij w ikonki aktywne począwszy od tej oznaczonej liczbą 1

10

Mała droga życia Teresy Martin

Narodziny Teresy w Alençon we Francji – 2 stycznia 1873 r.

Śmierć mamy 4-letniej Tereski.

Przeprowadzka rodziny Martin do Lisieux.

Wstąpienie do klasztoru karmelitanek Pauliny, siostry Tereski.

Pragnienie 9-letniej Teresy, aby wstąpić do zakonu.

Ciężka choroba 10-letniej Teresy.

Cudowne uzdrowienie Tereski przez Matkę Bożą.

Wstąpienie do zakonu Marii Ludwiki, drugiej siostry Teresy.

Zgoda papieża na wstąpienie 15-letniej Teresy do zakonu.

Modlitwa siostry Teresy za potępione dusze.

Spisanie przez siostrę Teresę pamiętnika „Dzieje duszy”.

Śmierć 23-letniej siostry Teresy od Dzieciątka Jezus.

Kanonizacja Teresy przez papieża Piusa XI – 1925 r.

Ogłoszenie przez Jana Pawła II św. Teresy „doktorem Kościoła”.

„Mała droga” do świętości

Przeszliśmy „małą drogą” życia Teresy Martin, która doprowadziła ją do świętości.– W jaki sposób Teresa rozumiała świętość?

„Mała droga” do świętości

informacje dla katechety

03

Zostaję ubogacony i działam

„Moja mała droga do świętości” – gra edukacyjna

link do gry poza prezentacją

Jak idę moją „małą drogą”? – refleksja

Święta Teresa odkryła tak zwaną małą drogę, która zaprowadziła ją do Boga. Każdy z nas jest dzieckiem Bożym. My także możemy odnaleźć swoją własną „małą drogę” do Niego. Mimo że nazywamy ją „małą drogą”, wcale nie jest łatwa do zrealizowania. Zastanów się:– Jak często pamiętasz o codziennej modlitwie? – Dlaczego warto sumiennie wykonywać swoje obowiązki? – Jak często zdarza ci się wykonywać coś niedbale? – Komu chętnie pomagasz, gdy o to poprosi? – Jak często zdarza ci się odmawiać pomocy najbliższym?

Zapis do zeszytu

Święta Teresa odkryła „małą drogę” do świętości. Polega ona na robieniu rzeczy najbardziej zwyczajnych z nadzwyczajną miłością. „Niepodobna mi stać się wielką, powinnam więc znosić się taką, jaka jestem, ze wszystkim swymi niedoskonałościami: chcę jednak znaleźć sposób dostania się do nieba jakąś małą drogą, bardzo prostą i bardzo krótką, małą drogą, zupełnie nową”.

04

Ćwiczenia

ćwiczenia zad. 1. str. 70.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 2. str. 70.

podpowiedź

link do gry poza prezentacją

ćwiczenia zad. 3. str. 71.

podpowiedź

ćwiczenia zad. 4. str. 71.

ćwiczenia zad. 5. str. 71.

Sprawdź swoją wiedzę!

05

praca domowamodlitwa

Praca domowa

1. Napisz definicję „małej drogi do świętości”, która mogłaby być zamieszczona na Wikipedii. 2. Pomódl się w intencji misji.

Modlitwa końcowa

Dobry Boże, przez wstawiennictwo św. Teresy obdarz naszą Ojczyznę, nasze rodziny i nas samych łaskami, o które Cię z wielką ufnością prosimy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Modlitwę wszyscy kończą słowami „Aktu miłości”.

przygotowanie prezentacji

Źródło grafiki:

grafika wygenerowana przez AI

bank zdjęć własnych wydawnictwa

Pan Jezus kochał dzieci i swoim uczniom, a więc osobom dorosłym, pokazywał je jako wzór do naśladowania. Uczył, że tak jak dziecko ufa swoim rodzicom, tak dorośli mają ufać Panu Bogu. Dzisiaj poznamy osobę, która jest wzorem dziecięcego zaufania Bogu Ojcu. To św. Teresa z Lisieux, znana również jako Teresa Martin [czyt. martę] i św. Teresa od Dzieciątka Jezus.

Wiele dzieci i wielu młodych ludzi marzy o tym, by jak najszybciej stać się dorosłymi. Pan Jezus jednak namawia swoich uczniów, by byli jak dzieci. Zastanowimy się, dlaczego warto być jak dziecko.

Bóg uleczy

Martin

Teresa

Jezus przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim”.

robieniu rzeczy

najbardziej zwyczajnych z nadzwyczajną miłością

– Co osiągną ci, którzy będą jak dzieci? – Dlaczego Jezus stawia dzieci za wzór? – W czym dziecko może być wzorem do naśladowania?

W karmelu nic nie odróżniało Teresy od Dzieciątka Jezus od innych sióstr. Mając 23 lata, została mistrzynią nowicjuszek, czyli dziewcząt przygotowujących się do złożenia ślubów zakonnych. Prowadziła je do Bożej miłości, pokazując swoim życiem, w jaki sposób będąc małym, stawać się wielkim. Na polecenie przełożonej Teresa spisała swój pamiętnik zatytułowany „Dzieje duszy”, zawierający sekret „małej drogi”, która doprowadziła ją do świętości.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus w klasztorze

W 1896 r. w Wielki Czwartek wieczorem, gdy kładła się spać, Teresa dostała ataku kaszlu i krwotoku. Był to objaw gruźlicy. Miała wtedy 23 lata. Teresa słabła i z coraz większym trudem podnosiła się z łóżka, by uczestniczyć we Mszy Świętej i modlitwach. Musiała zrezygnować z wszystkich prac, które były jej obowiązkiem.30 września 1897 r. siostra Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza z ogromnym wysiłkiem uniosła się na łóżku i ściskając w dłoni krzyż, powiedziała: „Kocham Go! Mój Boże, kocham Cię!” To były jej ostatnie słowa.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus podczas choroby

Po wstąpieniu Pauliny do zakonu opiekunką Teresy została najstarsza siostra – Maria Ludwika. Ona także postanowiła wstąpić do zakonu karmelitanek. Również to rozstanie Tereska przeżyła bardzo boleśnie. W czasie pasterki w noc Bożego Narodzenia postanowiła, że również zostanie karmelitanką. Choć ojciec Teresy zgadzał się na jej wstąpienie do klasztoru, to okazało się, że była zbyt młoda.

Teresa w wieku 13 lat

Po śmierci mamy rodzina Martin przeniosła się do Lisieux. Gdy starsza siostra Teresy Paulina wstąpiła do klasztoru karmelitanek, mała Tereska czuła się bardzo osamotniona. Na dodatek musiała sobie jakoś radzić nie tylko ze smutkiem po odejściu z domu ukochanej siostry, ale też z silnymi bólami głowy, które przeszkadzały jej w nauce. W tym czasie 9-letnia Tereska, słuchając opowieści Pauliny o życiu poświęconym dla Jezusa, także zapragnęła wstąpić do zakonu.

Dom rodziny Martin w Lisieux

Teresa Martin [czyt. martę] urodziła się 2 stycznia 1873 r. w Alençon [czyt. alensą] we Francji. Była ostatnim z dziewięciorga dzieci w rodzinie. Kiedy miała 4 lata, umarła jej matka. Było to dla Teresy bardzo bolesne doświadczenie. Jako dziecko Teresa była niezwykle wrażliwa. Potrafiła też być uparta.

4-letnia Tereska

Siostrę Teresę w klasztorze zachwycało wszystko: cisza, białe ściany celi, proste, surowe życie. Niestety, wkrótce po wstąpieniu Teresy do zakonu zachorował i zmarł jej ojciec. Podczas obłóczyn, czyli ceremonii założenia stroju zakonnego, które nastąpiły w szesnastym roku jej życia, przyjęła imię Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza.

Ceremonia założenia stroju zakonnego i przyjęcie imienia Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza

Siostra Teresa z miłości do Pana Jezusa pragnęła ocalić dusze, którym groziło potępienie. Gorliwie prosiła Boga na przykład o miłosierdzie dla wielokrotnego mordercy o nazwisku Pranzini, który skazany na śmierć, nie wykazywał skruchy. W dzień egzekucji skazaniec w pierwszym odruchu odepchnął przybyłego księdza. W ostatniej chwili jednak chwycił krzyż i ucałował go ze czcią. O tym wydarzeniu siostra Teresa dowiedziała się z gazety. Poznała w ten sposób moc modlitwy za grzeszników.

Św. Teresa z Lisieux modliła się za skazańca Pranzini, który nawrócił się tuż przed śmiercią

29 kwietnia 1923 r. papież Pius XI ogłosił Teresę od Dzieciątka Jezus błogosławioną, a 17 maja 1925 r. dokonał jej kanonizacji. Święty Jan Paweł II ogłosił ją doktorem Kościoła, ponieważ uczy zarówno ludzi prostych, jak i wykształconych prostej drogi powierzenia się Panu Bogu. Siostra Teresa od Dzieciątka Jezus bardzo pragnęła być misjonarką, ale z powodu zbyt słabego zdrowia nie mogła nią zostać. Postanowiła więc wspierać misjonarzy modlitwą i ofiarą cierpienia. Pierwszym misjonarzem-bratem duchowym Teresy został Maurycy Belliere, który wyjechał do Afryki, a drugim Adolf Roulland, który głosił Ewangelię w Chinach. Święta Teresa jest patronką misji.

(oprac. na podst.: Święta Teresa od Dzieciątka Jezus…, brewiarz.pl;S. Audieri, Święta Teresa z Lisieux)

Przełożona klasztoru karmelitanek w Lisieux po usłyszeniu prośby 15-letniej Teresy o przyjęcie do zakonu zaproponowała jej, by poczekała, aż skończy dwadzieścia jeden lat. Wtedy Teresa zwróciła się do biskupa z prośbą o pomoc, gdzie również usłyszała, że jest za młoda. Razem ze swoim ojcem udała się więc do papieża i dopiero po roku otrzymała zgodę na wstąpienie do klasztoru. Otrzymała imię Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza.

Teresa w wieku 15 lat

W wieku 10 lat Teresa ciężko zachorowała. Miała jadłowstręt, męczyły ją halucynacje i dreszcze. Lekarze nie potrafili uleczyć jej choroby. Jak o tym opowiadała potem sama Tereska, 13 maja 1883 roku uzdrowiła ją cudownie Matka Boża. Rok później Teresa przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej. Spotkanie z Jezusem eucharystycznym było dla niej niezwykle głębokim przeżyciem. Nazwała to spotkanie pierwszym pocałunkiem Chrystusa.

Pierwsza Komunia Święta małej Tereski

Święta Teresa napisała w pamiętniku o sobie: „Niepodobna mi stać się wielką, powinnam więc znosić się taką, jaka jestem, ze wszystkim swymi niedoskonałościami: chcę jednak znaleźć sposób dostania się do nieba jakąś małą drogą, bardzo prostą i bardzo krótką, małą drogą, zupełnie nową” (Rękopis C). Święta Teresa odkryła „małą drogę” do świętości. Polega ona na robieniu rzeczy najbardziej zwyczajnych z nadzwyczajną miłością. Z dziecięcą ufnością i miłością Teresa powierzyła swoje życie Bogu Ojcu, wierząc w Jego nieskończone miłosierdzie.

Katecheta może zaproponować chętnym uczniom, by przedstawili w formie kalamburów definicję małej drogi: „Robić rzeczy najbardziej zwyczajne z nadzwyczajną miłością”.

Narodziny Teresy w Alençon we Francji – 2 stycznia 1873 r.

Śmierć mamy 4-letniej Tereski.

Przeprowadzka rodziny Martin do Lisieux.

Wstąpienie do klasztoru karmelitanek Pauliny, siostry Tereski.

Pragnienie 9-letniej Teresy, aby wstąpić do zakonu.

Ciężka choroba 10-letniej Teresy.

Cudowne uzdrowienie Tereski przez Matkę Bożą.

Wstąpienie do zakonu Marii Ludwiki, drugiej siostry Teresy.

Zgoda papieża na wstąpienie 15-letniej Teresy do zakonu.

Modlitwa siostry Teresy za potępione dusze.

Spisanie przez siostrę Teresę pamiętnika „Dzieje duszy”.

Śmierć 23-letniej siostry Teresy od Dzieciątka Jezus.

Kanonizacja Teresy przez papieża Piusa XI – 1925 r.

Ogłoszenie przez Jana Pawła II św. Teresy „doktorem Kościoła”.