Z szacunkiem odnoszę się do innych
katecheza interaktywna
Dziękując Bogu za możliwość kolejnego spotkania z Nim w naszej klasowej wspólnocie, pomódlmy się słowami „Ojcze nasz”.
Modlitwa
Kliknij w słuchawki, by posłuchać opowiadania
Kliknij w książkę, by przeczytać opowiadanie
Kochając bliźniego, zdobywam Boże królestwo - opowiadanie
Otwórzcie podręczniki na str. 33 i odnajdźcie Przykazanie miłości. Przeczytajmy je razem.
Praca z podręcznikiem
Zadanie 1 ze str. 26.
Praca w zeszycie ćwiczeń
kliknij w księgę Pisma Świętego
O szacunku wobec innych mówił również Pan Jezus. Zwróćcie uwagę, o kogo się zatroszczył i dlaczego.
Zdobywać królestwo Boże jak dziecko - czytanie Pisma Świętego (Mk 10,13-16)
– Kogo Pan Jezus wziął w obronę przed apostołami?– Dlaczego uczniowie pragnęli odsunąć dzieci od Pana Jezusa? – Dlaczego Jezus pragnie, aby dzieci przychodziły do Niego? – Co to znaczy, że do dzieci należy królestwo Boże?
Zdobywać królestwo Boże jak dziecko
Zadanie 2 ze str. 26.
Praca w zeszycie ćwiczeń
Wzorem zdobywania królestwa niebieskiego jest św. Filip Nereusz, który wypełniał przykazanie miłości Boga i bliźniego. Zobaczymy, jak traktował osoby pogardzane przez innych.
Św. Filip Nereusz wzorem szacunku do ludzi
Kliknijcie w ponumerowane ikonki, by odkryć teksty mówiące o życiu św. Filipa Nereusza. Spróbujcie nadać tytuły poszczególnym tekstom.
Św. Filip Nereusz wzorem szacunku do ludzi
Święty Filip NereuszPodróżuje do Rzymu. Pracuje jako nauczyciel. Opiekuje się biednymi. Żebrze dla biedaków. Odwiedza chorych. Zakłada przytułki dla pielgrzymów. Zostaje księdzem i gromadzi ludzi na modlitwie. Opiekuje się dziećmi i młodzieżą. (Bawi się z dziećmi) Zakłada oratorium. Zakłada zgromadzenie filipinów.
Zapis w zeszycie
Zadanie 3 ze str. 24.
Praca w zeszycie ćwiczeń
Obejrzyjcie krótki film ukryty pod ikonką telewizora.
Film
Śpiewajmy Panu
Śpiewajmy Panu – bo Jego chwała wiecznie trwa. Śpiewajmy Panu – radośnie klaszczmy w dłonie. Śpiewajmy Panu – bo On jest żywy pośród nas. Śpiewajmy Panu – Alleluja.
kliknij płytę, by włączyć dźwięk
Buduję królestwo Boże w swoim środowisku
W szkole i w domu spotykacie różne sytuacje ośmieszania innych. Możecie brać przykład z Pana Jezusa, który stawał w obronie dzieci, oraz św. Filipa Nereusza, który zajmował się ubogimi, pogardzanymi przez bogatych ludzi, i właściwie zareagować na przykre sytuacje. Pamiętajcie, że waszym zadaniem jest budować królestwo Boże wokół siebie. Wylosujcie pytanie i odpowiedzcie na nie.
link do gry poza prezentacją
Zadanie 4 i 6 ze str. 27.
Praca w zeszycie ćwiczeń
Pełnienie dobrych czynów wymaga odwagi i wysiłku. Wiedział o tym św. Filip Nereusz, prowadząc życie wypełnione modlitwą. My na początku katechezy też prosiliśmy w modlitwie „Ojcze nasz” za siebie nawzajem o wybawienie od zła. Modlitwę tą powtarzamy podczas każdej Mszy Świętej. Po jej odmówieniu kapłan dodaje jeszcze jej rozszerzenie. Modlitwa ta bezpośrednio poprzedza przekazanie sobie znaku pokoju.
Proszę Boga o pomoc w walce ze złem
Otwórzcie podręczniki na str. 33 i odnajdźcie tekst zaczynający się od słów: "Wybaw nas Panie" Przeczytajmy go razem.
Praca z podręcznikiem
Zadanie 5 ze str. 27.
Praca w zeszycie ćwiczeń
Na zakończenie dzisiejszej katechezy pomódlmy się o umiejętność budowania wokół siebie królestwa Bożego słowami przykazania miłości.
Modlitwa końcowa
grafika wygenerowana przez AI
imgbin.com
freebibleimages.org
pngwing.com
pixbay.com
freepik - licencja
bank zdjęć własnych wydawnictwa
Źródło grafiki:
Święty Filip Nereusz z pogodą ducha i radością okazywał szacunek każdemu człowiekowi. Szanował nędzarzy i sieroty, dzieci i dorosłych. Kochał wszystkich, ponieważ najpierw pokochał Jezusa.
Pan Jezus oburzał się na zachowanie apostołów, którzy zabraniali dzieciom podejść do Niego. Ponieważ dzieci same nie mogły się bronić, Jezus stanął w ich obronie. Nie tylko przyjął dzieci i je pobłogosławił, ale także postawił je za wzór dla dorosłych. Dzieci są radosne i wszystko przyjmują z ufnością. Pan Jezus uczy nas, że wszyscy z radością i ufności powinni uwierzyć w miłość Boga. Przypomina też, że tak jak dorośli przyjmują dzieci i troszczą się o nie, tak też trzeba przyjąć królestwo Boże i o nie się troszczyć.
– O co kapłan prosi Boga w naszym imieniu? – Dlaczego dobrze jest być zawsze wolnym od grzechu? – Co ma wspólnego pokój w sercu z przykazaniem miłości bliźniego?
propozycja tytułu
Święty Filip chętnie odwiedzał chorych w szpitalach i tworzył dla nich przytułki, czyli miejsca, w których mogli otrzymać pokarm i miejsce do odpoczynku. Przychodziło tam wielu ubogich pielgrzymów, którzy przybywali do Rzymu, by pomodlić się w świętych miejscach. Gdy został księdzem, św. Filip postanowił gromadzić ludzi na wspólnej modlitwie. Często z nimi rozmawiał i spowiadał ich. Miał w sercu dużo radości i pogoda ducha. Mówił, że „pogodnym jest o wiele łatwiej prowadzić duchowe życie niż posępnym”. Siłę do pomocy innym czerpał z przyjaźni z Bogiem
– Dlaczego Krzyś nie ośmieszał Antka? – Jak możemy nazwać jego zachowanie wobec kolegi? – Jakiemu problemowi zapobiegł Krzyś? – Dlaczego popisywanie się nie jest właściwe?
propozycja tytułu
Święty Filip Nereusz zaskakiwał ludzi swoimi pomysłami. Opiekował się opuszczoną młodzieżą, dla której organizował tzw. oratoria, czyli miejsca, w których mogli się modlić, słuchać katechezy i spędzać czas na dobrych rozrywkach. Wszyscy byli zdziwieni, gdy bawił się z dziećmi na podwórku, a potem prowadził je do kościoła na modlitwę. Tam po wspólnej zabawie modlono się lub śpiewano pieśni.
Przekazanie znaku pokoju ma podwójne znaczenie. To znak pojednania. To również znak miłości. Nie tylko wyrażamy nim gotowość przebaczenia i zgody, ale stwierdzamy, że w imię Bożej miłości już przebaczyliśmy wszystkim tym, którzy nam zawinili.
propozycja tytułu
Z czasem wokół Filipa zebrała się grupa uczniów, którzy chcieli być bliżej Chrystusa. Postanowił więc założyć zgromadzenie zakonne, które pomagałoby ubogim w sprawach materialnych i duchowych. Tak powstało zgromadzenie filipinów nazywane też zgromadzeniem oratorianów.
Przynosili Jezusowi również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je. (Mk 10,13-16)
– Co to znaczy „kochać siebie”? – Dlaczego mamy kochać bliźniego jak siebie samego? – W czym może przejawiać się nasza miłość do bliźnich?
To tylko kilka przykładów z codziennego życia. Czyniąc dobro, budujemy królestwo Boże. Nie chodzi o wielkie czyny opisywane na pierwszych stronach gazet, ale działanie z subtelnością, delikatnością i wytrwałością. Odnoszenie się z szacunkiem wobec tych, którzy są wyśmiewani i odrzucani, nie jest łatwe. Potrzeba odwagi, by przeciwstawić się innym. Ale tak uczył i czynił Pan Jezus, i tak postępował św. Filip Nereusz.
propozycja tytułu
W Rzymie Filip został nauczycielem dzieci w domu pewnego bogatego człowieka. Gdy miał chwilę wolnego czasu, poświęcał go sierotom, nędzarzom, starcom i chorym. Widział, że oprócz pomocy materialnej potrzebowali oni także pomocy duchowej. Zauważył też, że ludzie pogardzali nędzarzami i sierotami, a chorymi nie miał się kto zajmować. On z szacunkiem odnosił się do wszystkich. Pewnego dnia, gdy żebrał na utrzymanie biedaków i chorych, został napadnięty i uderzony w twarz. Wtedy odważnie i z uśmiechem powiedział do tego człowieka: „Ten policzek, to dla mnie, a teraz proszę cię, byś przekazał coś dla moich ubogich”.
Krzyś wobec swojego kolegi Antka postępował tak, jak mówi o tym przykazanie miłości. On sam też nie chciałby, by ktoś z niego się wyśmiewał lub dokuczał. Postąpił tak, jakby chciał, by inni wobec niego postępowali.
propozycja tytułu
Święty Filip Nereusz urodził się we Florencji 21 lipca 1515 roku (XVI wiek). Po śmierci matki i starszego brata Filip udał się do swojego stryja, aby przy nim uczyć się na kupca. Szybko jednak zrezygnował z tego zawodu. Postanowił wyruszyć do Rzymu i tam szukać swojej drogi życia.
– Czym św. Filip Nereusz zajmował się w Rzymie? – Co wydarzyło się pewnego razu, gdy żebrał na utrzymanie ubogich? – Skąd czerpał siłę do swojej działalności? – Czym były oratoria? – Co dziwiło ludzi w zajęciach w oratorium?
Kochać siebie to być dla siebie dobrym, troszczyć się o swoje zdrowie, zdobywać wiedzę, by być coraz mądrzejszym. Ten, kto jest dla siebie dobry, stara się także być delikatny i subtelny. Ten, kto kocha siebie, tak samo traktuje innych. Stara się, by pomóc im w każdej trudnej sytuacji. Nawet wtedy, gdy ktoś jest niemiły, nie wyśmiewa się, lecz wykazuje dobrymi manierami. W ten sposób wypełnia przykazanie miłości bliźniego. To przykazanie obowiązuje wszystkich, którzy kochają Boga. Mamy miłować nie tylko swoich najbliższych, ale każdego człowieka. Ponieważ jesteśmy dziećmi Bożymi, to ci, których spotykamy, są naszymi braćmi i siostrami. Mamy przyjaźnić się nimi i obdarzać ich szacunkiem.
