Eredu Atomikoak

EREDU ATOMIKOAK

1904

1911

1803

400 a. C.

Thomsonek proposatu zuen, 1904an, atomoaren masa gehiena karga positiboari dagokiona izango zela, bolumen atomikoaren zatirik handiena hartuko zuena.

Daltonen eredu atomikoa atomoen funtzionamenduaren, egituraren eta antolaketaren lehen kontzeptualizazioa izan zen.

Rutherford-en eredua ezarri zen: Atomoak nukleo zentral bat du eta bertan karga positiboa eta ia masa guztia kontzentratzen dira.

Hau da, materia zehaztugabean zatitu zitekeela gero eta partikula txikiagoetan, txikiak eta zatiezinak lortu arte.

1916

1913

1926

1932

Chadwick-ek pentsatu zuen ereduak hasieran neutroia protoi batek eta elektroi batek osatutako antolamendu bat zela uste zuela, eta horrek karga neutroa sortzen zuen.

Erwin Schrödingerrek atomoaren eredu mekaniko kuantikoa proposatu zuen, elektroiak materiaren uhin gisa tratatzen dituena.

Bohr eredu atomikoa. Eredu honen arabera, atomo bakoitza karga elektriko positiboa (Ze) duen nukleo oso trinko batez osatuta dago, eta horren inguruan elektroiak ibilbide zehatzetan mugitzen dira.

Elektroiak nukleoaren inguruan mugitzen dira, orbita zirkular edo eliptikoetan. Bigarren energia mailatik hasita, maila berean azpimaila bat edo gehiago daude.