Przypowieść o Dobrym Pasterzu

Przypowieść o Dobrym Pasterzu

To hala – wielka łąka w górach. Na hali pasą się owce.

W stadzie jest dużo owiec – małe i duże, czarne i białe.

Każdego stada pilnuje pasterz, który troszczy się o swoją owczarnię.

Jeśli któraś owieczka zaplącze się w ciernistym krzaku, pasterz szybko pomaga jej się wyplątać.

Gdy któraś wpadnie w szczelinę, pasterz zrobi wszystko, żeby ją wyciągnąć.

Jeśli któraś owieczka się skaleczy, pasterz opatruje jej ranę.

Wieczorem pasterz liczy owce i sprawdza, czy są wszystkie w stadzie.

Jeśli którejś brakuje, pasterz zostawia stado i idzie na poszukiwanie zagubionej owieczki.

Szuka jej tak długo, aż ją znajdzie. Kiedy uda mu się odnaleźć owcę, pasterz bardzo się cieszy.

Pasterz bierze owieczkę na ręce i zanosi do stada. znów wszystkie owce są razem.

Nocą pasterz czuwa, by do stada nie zakradł się nieprzyjaciel.

Pan Jezus jest Dobrym Pasterzem, a my jesteśmy z Jego owczarni, którą jest Kościół.

Pan Jezus troszczy się o nas, jak dobry pasterz na hali o swoje owce.

Jeżeli się zagubimy, popełniając grzech, Jezus – Dobry Pasterz szuka nas i czeka, aż wrócimy.

Każde dziecko Boże niech śpiewa z radości: „Pan jest moim Pasterzem, niczego mi nie braknie”.