Sztuka prehistoryczna KL. 4

malarstwo naskalne

kl.4

Sztuka prehistoryczna

Jaskinia Wierzchowska

To jedna z największych jaskiń na terenie Jury. Jej wnętrze budziło zainteresowanie wśród naukowców już w XIX w. Badania naukowe prowadzone wówczas m.in. przez Jana Zawiszę oraz Gotfryda Ossowskiego dały materialne dowody intensywnego osadnictwa w epoce neolitu (ok. 7 tys. lat)

powstała w wapieniach górnojurajskich stanowiąc doskonały przykład podziemnej formy krasowej.

Petroglif z Hemet, Kalifornia

poczytaj wiecej

35000–30000 p.n.e.

Głównym przejawem sztuki paleolitu są małe, mobilne formy rzeźbiarskie oraz sztuka naskalna, która obejmuje dwie główne formy: malarstwo jaskiniowe oraz ryty naskalne, tzw. petroglify.

W 1940 roku czwórka nastoletnich chłopców znalazła tę jaskinię w trakcie poszukiwań zagubionego psa (znaleźli go w grocie) i podzieliła się tą informacją z nauczycielem, który przekazał ją dalej.

Pewnego popołudnia w 1879 roku arystokrata Don Marcelino Sanz de Sauntuola wybrał się z córką na spacer do pobliskiej jaskini. Sprytne, dziewięcioletnie dziecko odkryło znajdujące się na sklepieniu setki malowideł przedstawiających zwierzęta, nielicznych ludzi i odbitki dłoni. Hiszpanowi nie uwierzono, posądzono go o podrobienie tego dzieła; umarł w ciągu kilku lat z opinią kłamcy i oszusta.

powstanie datowane na 15000–8000 p.n.e.

Francja

Lascaux

Hiszpania

Altamira

Zobacz malarstwo naskalne

Lascaux

Ciekawostka

Panel nr 4 w „Salon noir” w Jaskini Niaux (Ariège, Francja) z przewagą żubrów, ale z występującymi również końmi i koziorożcami (fot. J. Clottes)

Używano również wyrafinowane techniki (J. Chauveta), jak użycie wiszeru, tj. narzędzia (w tamtych czasach np. w formie skóry zwierzęcej) służącego do rozmazywania kreski lub mieszania kolorów, dzięki czemu można uzyskać efekt rozmycia. Takie cieniowanie dawało wizerunkom efekt głębi i perspektywy.

Czasami rysunki wykonywano za pomocą bryłki barwnika, trzymanej jak kredka lub węgiel do rysowania. W innych przypadkach mamy do czynienia z prawdziwymi malowidłami, w celu stworzenia których skruszony pigment mieszano ze spoiwem, co dawało płynną farbę. Nakładano ją na powierzchnię skalną palcami, pędzlem wykonanym z sierści zwierzęcej lub nadmuchiwano posługując się szablonem (po usunięciu którego powstawał wizerunek).

Malowidła są najczęściej czerwone lub czarne, rzadziej żółte. Tlenki żelaza (hematyt) stanowiły podstawowe źródło czerwieni, a węgiel i dwutlenek manganu – czerni.

https://archeologia.com.pl/malowidla-naskalne-w-europie/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Petroglify

https://www.youtube.com/watch?v=Jq0fCS-BM3E

https://szlakami.pl/prehistoryczna-sztuka/

żródła: