;ght

PRESENTATION

Julia Brzezińska

Samorozmój a pracoholizm

17. Zakończenie

16. Bibliografia

15. Film o pracoholizmie

14. Porównanie cech pozytywnych i negatywnych

7. Podział ze wzgledu na "zadowolenie z pracy"

13. Rodzaje pracoholików według Oates'a

6. Pracoholizm według Spence'a i Robinsona'a

12. Etapy uzależnienia od pracy

5. Pracoholizm

11. Pracoholizm w zachowaniach kompulsywnych ICD-10, DSM-V

4. Samorealizacja według Z.Skornego.

10. Pracoholizm w koncepcji Schaufeliego

3. Samorealizacja według J.Górniewicza.

9. Skala WART

2. Samorealizacja według A.Maslov'a.

8. Test Workaholism battery

1. Czym jest samorealizacja?

Spis treści

W ujęciu Maslov'a oraz innych wielkich twórców

Samorealizacja

Kazimierz Obuchowski (W,Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 1998 s.188)

Samorealizacja to [...] proces zmian rozwojowych polegających na doskonaleniu osobowości w przeciwieństwie do procesu zmian degenerujących.

A.H.Maslov Motywacja i osobowość, PWN, Warszawa 2009, s.118

Zaspokajanie wyższych potrzeb jest bliższe samorealizacji niż zaspokajanie potrzeb niższych

Potrzeba samorealizacji znajduje się na samym szczycie Piramidy Maslov'a

Samorealizacja według A.Maslov'a

J.Górniewicz, Kategorie Pedagogiczne, Wydawnictwo Wyższej szkoły pedagogicznej, Olsztyn 1997, s.52.

jeden z warunków i jednocześnie skutków miłości, szczęścia duchowego człowieka inspirację do działania i stanowi wewnętrznekryterium oceny działań w kategoriach poczucia satysfakcji i osobistego szczęścia

jedną z najważniejszych potrzeb ludzkich, mechanizm regulujący funkcjonowanie wszystkich struktur psychicznych jednostki

Maslow określa Samrealizację jako:

J.Górniewicz, Kategorie Pedagogiczne, Wydawnictwo Wyższej szkoły pedagogicznej, Olsztyn 1997, s.45-55

Samorealizacja jest celem wychowania i kształcenia, procesem aktualizowania potencjalnych zdolności człowieka oraz jego właściowści, dzięki której może osiągnąć poczucie szcześcia, spełnienie swoich marzeń, realizowanie zdolności, odczuwanie radości z egzystencji.

Samorealizacja wg. Józefa Górniewicza

Samorealizacja może przyjąć formy samokształcenia, wzbogacania wiedzy i doskonalenia własnej osobowości, zgodnie z aspiracjami jednostki.

Samorealizacja wg. Z.Skornego

Z.Skorny, Koncepcje samorealizacji ,Oświata dorosłych, 1989, nr I

Samorealizacja dokonuje się przez uczestnictwo w działaniu zmierzającym do urzeczywistnienia uwewnętrznionych wartości, które w toku realizacji przyjmują wymierne korzyści społeczne.

Samorealizacja wg. Z.Skornego

Koncepcja Spence'a i Robbinson'a oraz innych twórców

Pracoholizm

I.Grzegorzewska, L.Cierpiałkowska, Uzależnienia behawioralne, PWN, Warszawa 2018

Pracoholizm jest wielowymiarowym, opartym na cechach konstruktu obejmującego zaangażowanie w pracę, napęd do pracy oraz zadowolenie z pracy.

Pracoholizm według Spence'a i Robbinson'a

I.Grzegorzewska, L.Cierpiałkowska, Uzależnienia behawioralne, PWN,Warszawa 2018

wysokie zaangażowanie i napęd niski poziom satysfakcjitrakuje się jako uzależnienie

Nieentuzjastyczny pracownik

wysokie zaangażowaniei napędwysoki poziom satysfakcji

Entuzjastyczny Pracownik

Rozróznienie ze względu na Ostatni element"Zadowolenie z pracy"

Spence, Robbins, 1992

To narzędzie badawcze jest jednym ze sposobów diagnozowania szkodliwego zaangażowania w pracę u pacjenta.

Test Workaholism Battery

Robinson, Post, Khakee, 1992

Ważnym narzędziem do określania pracoholizmu jest skala WART, składająca się z 25 pozycji, którym odpowiada 5 czynników ryzyka.

skala Wart (Work addiction rsk test)

Schaufeli, Taris, van Rhenen, 2008

Pracoholizm może być postrzegany jako forma uzależnienia od pracy, charakteryzująca się tym, iż pracownik odczuwa wewnętrzny, trudny do kontrolowania, przymus pracy, przez co pracuje więcej i ciężej niż współpracownicy lub niż jest to od niego oficjalnie wymagane

Pracoholizm w koncepcji Schaufeliego

ICD-10, DSM-V

Pracoholizm możemy przenieść na kryteria diagnostyczne dotyczace zachowań kompulsywnych

Pracoholizm

ICD-10, DSM-V

• spędzanie coraz większej ilości czasu w pracy w celu zredukowania niepokoju, osiągnięcia zadowolenia czy dobrego samopoczucia, które poprzednio uzyskiwane były w normalnym czasie pracy

• postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub dotychczasowych zainteresowań na rzecz wykonywania obowiązków zawodowych

• wykonywanie czynności zawodowych pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, psychicznych i społecznych), o których wiadomo, że mają związek z poświęcaniem dużej ilości czasu na pracę

• silna potrzeba lub poczucie przymusu wykonywania czynności związanych z pracą zawodową

• subiektywne przekonanie o mniejszych możliwościach kontrolowania swoich zachowań związanych z pracą

• występowanie, przy próbach przerwania lub ograniczenia pracy, stanów niepokoju, rozdrażnienia czy gorszego samopoczucia oraz ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do wykonywania zadań zawodowych

Zachowania kompulsywne

I.Grzegorzewska, L.Cierpiałkowska, Uzależnienia behawioralne, PWN, Warszawa 2018

Etap 4

Etap 3

Etap 2

Etap 1

Etap zaangażowania sie w pracę

Etap uzależnienia od pracy

Etap pracy kompulsywnej

etap zapracowywania się

+info

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in

step 1

Etapy uzależnienia od pracy

N. Ogińska – Bulik, Pracoholizm. Typy pracowników, w: Uzależnienie od czynności. Mit czy rzeczywistość?, Difin, Warszawa 2010

Według Oates'a

• pracoholicy sytuacyjni – pracują, by zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa, nie przejawiają cech typowych dla pracoholików;

• pseudopracooholicy – przypominają prawdziwych pracoholików, ale ich zaangażowanie wynika z chęci uzyskania wysokiej pozycji zawodowej, władzy (inna motywacja niż u autentycznych pracoholików)

• pracoholicy „do szpiku kości” – perfekcjoniści, zaangażowani w pracę, stawiający sobie ambitne cele, źle znoszący drażni brak kompetencji;

• pracoholicy nawróceni — przestali być pracoholikami, cenią sobie czas wolny i wykorzystują go w pełni na odpoczynek, nie podejmują się w tym czasie wykonywania zadań związanych z pracą

• pracoholicy eskapiści – praca stanowi dla nich ucieczkę od różnych trudności, rodzinnych

Rodzaje pracoholików

I.Grzegorzewska, L.Cierpiałkowska, Uzależnienia behawioralne, PWN, Warszawa 2018

Andreassen i in., 2014

Sussman, 2012

Matuski, 2010

Europa (Norwegia)

W Norwegii wykazano, że rozpowszechnienie pracoholizmu wśród populacji znajduje się na poziomie 8,3%

USA

W Stanach Zjednoczonych szacuje się, że występuje w populacji ogólnej 18% osób, które możemy zaliczyć do kategorii pracoholików

Kanada

W populacji kandyjskiej, u osób w wieku 18-64 lata, pracujących zawodowo, współczynnik pracoholizmu wynosi 33%, co stanowi 18% populacji ogólnej

Badania na świecie

Pozytywne i negatywne cechy samorozwoju i pracoholizmu

Porównanie

T.Chirkowska-Smolak, Psychologiczny model zaangażowania w pracę, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012

Cechy negatywne

może wystepować ryzyko zgonu z powodu przepracowania

jest źródłem nieporozumień i niezadowolenia w parze niesie za sobą istotne, negatywne konsekwencje zdrowotne, psychologiczne i społeczne

Pracoholizm

T.Chirkowska-Smolak, Psychologiczny model zaangażowania w pracę, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012

Cechy pozytywne (pozornie)

pracoholik wykonuje pracę ponad stan, przez co przyczynia się do rozwoju firmy zlecona praca jest wykonywana w szybszym czasie

często pracoholizm jest traktowany jako przejaw zaangażowania w pracę pracoholicy są uważani za pasjonatów pracy

Pracoholizm

T.Chirkowska-Smolak, Psychologiczny model zaangażowania w pracę, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012

może zabierać dużo czasu wymaga opracowania planu rozwoju wymaga poświęcenia swojego "życia prywatego" na rzecz rozwoju

Cechy negatywne (pozornie)

udoskonalanie swoich umiejętności realizowanie własnych zainteresowań kształtowanie pozytywnego obrazu siebie

Cechy pozytywne

Samorozwój

Film o pracoholizmie

1. T.Chirkowska-Smolak, Psychologiczny model zaangażowania w pracę, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012
2. I.Grzegorzewska, L.Cierpiałkowska, Uzależnienia behawioralne, PWN, Warszawa 2018
3. Z.Skorny, Koncepcje samorealizacji ",Oświata dorosłych, 1989, nr I
4. J.Górniewicz, Kategorie Pedagogiczne, Wydawnictwo Wyższej szkoły pedagogicznej, Olsztyn 1997
5. A.H.Maslov, Motywacja i osobowość, PWN, Warszawa 2009
6. W.Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Waszawa 1998
7. N. Ogińska – Bulik, Pracoholizm. Typy pracowników, w: Uzależnienie od czynności. Mit czy rzeczywistość?, Difin, Warszawa 2010

Bibliografia

Julia Brzezińska

Dziekuję za poświęcony czas