Cykle

Cykle Juglara Kitchina Kondratiewa

Diana Toniyevych

.01

Okres połowy XIX w. to okres złotej epoki badań nad cyklem koniunkturalnym. Powstało wówczas wiele teorii cyklu koniunkturalnego prezentowanych do dzisiaj. Najważniejsze teorie tworzyli Clement Juglar w 1862 r. oraz rosyjski naukowiec Nikołaj Kondratiew, który w 1925 r. przedstawił pracę zatytułowaną ,,Długie cykle”,zgodnie z którą dzieje ludzkości powtarzają się według regularnych około pięćdziesięciu letnich cykli koniunkturalnych.

Cykl koniunkturalny to powtarzające się z określonym następstwem czasowym wzrosty i spadki aktywności gospodarczej, przejawiające się głównie w postaci zmian produkcji i zatrudnienia wokół długookresowych trendów.

Źródło: Podstawy makroekonomii, red. Z. Dach, B. Szopa, PTE, Kraków2004, s. 195

.03

Klasyfikacja cykli

Jeżeli za główne kryterium przyjmuje się czas trwania pełnego cyklu, wyróżnić można:

cykl Kitchina

cykl Kondratiewa

cykl Juglara

You can write a subtitle here

ICON 1

You can write a subtitle here

ICON 2

ICON 3

You can write a subtitle here

.04

Cykl Kondratiewa – zwany jest inaczej cyklem długim

Oznacza pewne regularne tendencje w rozwoju gospodarczym (tak zwane długie fale), o średnim okresie trwania 50–60 lat. Kondratiew badał ruchy cen i zmiany stopy procentowej w USA, Francji, Wielkiej Brytanii i Niemczech w okresie 1790–1920.

.05

Cykl Kondratiewa

Za przyczyny zaobserwowanych regularności powtarzających się cykli uznał cztery czynniki: innowacje, sferę pieniądza – inflacja lub deflacja, styl życia oraz ważne wydarzenia polityczne. Cykl koniunkturalny Kondratiewa składa się z dwóch faz: wzrostu i stagnacji. Według naukowców faza wzrostu lub stagnacji rozpoczyna się w gospodarce będącej światowym liderem.

.06

Cykl Kondratiewa

Cykle Kondratiewa rozpoczęły się od obserwacji przyrody, która bazuje na powtarzalności. W swoich badaniach przebadał 25 czynników gospodarczych wpływających na koniunkturę gospodarczą. A cały cykl podzielił na cztery pory roku.

.07

Wiosna Kondratiewa

Według ekonomisty jest jednym z najlepszych czasów do inwestycji. Gospodarka w tym okresie wyróżnia się:

• Bardzo szybkim wzrostem gospodarczym
• Niską inflacją
• Hossą na rynku akcji
• Bessą na rynku złota
• Niskim poziomem zadłużenia

.08

Lato Kondratiewa

Po wiośnie nadchodzi lato, czyli spowolnienie gospodarcze. Gospodarka w tym okresie wyróżnia się:

• Wolniejszym wzrostem gospodarczym
• Rosnącą inflacją
• Bessą na giełdzie
• Hossą na rynku złota
• Rosnącym długiem
• Możliwą stymulacją fiskalną oraz monetarną

.09

Jesień Kondratiewa

Gospodarka w tym okresie charakteryzuje się:

• Bardzo szybkim wzrostem zadłużenia
• Silną hossą na giełdzie oraz na rynku obligacji
• Ceny nieruchomości sięgają do nieba
• Bessa na złocie
• Bardzo wysoki poziom zaufania do zewsząd nadchodzącego dobrobytu
• Dynamiczny spadek inflacji

.10

Zima Kondratiewa

Zima jest bardzo niebezpieczna. Dana pora roku charakteryzuje się wielkim spowolnieniem gospodarczym. Gospodarka w okresie zimy charakteryzuje się:

• Depresją gospodarczą
• Spadkiem długu względem PKB
• Dużą ilością bankructw
• Bessą na giełdzie
• Deflacją
• Załamaniem cen nieruchomości, obligacji oraz surowców
• Hossą na złocie
• Spadekiem zaufania

.11

Cykl Kondratiewa

Według Kondratiewa cykle długoterminowe determinuje zużycie i odtworzenie podstawowych rodzajów kapitału trwałego (podstawowych inwestycji produkcyjnych, transportowych czy budowlanych). Takie głębokie przemiany społeczno-gospodarcze według Kondratiewa dokonują się bardzo wolno. Każdy nowy cykl jest efektem nagromadzenia się nowych technologii w okresie stagnacji, co prowadzi do zmiany w strukturze organizacji gospodarki i skutkuje ożywieniem

Cykle Kondratiewa w światowej gospodarce

Schemat cyklu Kondratiewa

źródło: K. Górka, M. Łuszczyk

.12

Cykl Juglara

Zwany jest inaczej klasycznym lub głównym. Juglar wyróżnił dwie fazy cyklu koniunkturalnego.Pierwsza to faza wzrostu, która przebiega od dolnego do górnego punktu zwrotnego. Charakteryzuje się wzrostem ogólnej aktywności gospodarczej i dzieli się na ożywienie i rozkwit. Druga faza to faza spadku, która przebiega w kierunku od górnego do dolnego punktu zwrotnego przejawiając się ujemnym tempem aktywności gospodarczej. Charakterystyczną cechą budowy cyklu Juglara są gwałtowne punkty zwrotne kończące cały cykl.

.13

Cykl Juglara

Okres jego trwania wynosi około 8–11 lat. Przyczyną są:

• zmiany wyposażenia technicznego produkcji, czyli zmiany kapitału trwałego, które są dokonywane z pewną regularnością.

Kończą się gwałtownie, paniką na rynkach.

.14

Cykl Juglara

Długość poszczególnych faz cyklu jest stosunkowo równa czyli w przypadku przykładowo 10 letniego cyklu Juglara zarówno na fazę spadku jak i wzrostu przypada pookoło 5 lat.

.15

Cykle mniejsze Kitchina

Były to cykle, które występowały w Stanach Zjednoczonych między dwoma kryzysami klasycznymi, występującymi zgodnie z cyklem Juglara. Czas pojedynczego cyklu obejmował około 3,5 r.Cykle te występowały do drugiej wojny światowej tylko w USA. Na kontynencie europejskim nie wykryto ich prawdopodobnie ze względu na prowadzone mniej szczegółowo badania statystyczne.

.16

Cykle mniejsze Kitchina

Przyczyną ich występowania są zmiany zapasów, a szerzej biorąc zmiany w kapitale obrotowym. Cykle kończą się w łagodny sposób bez gwałtownych ruchów. Konsekwencją są fluktuacje w poziomie aktywności gospodarczej.

.17

Badania prowadzone przez Schumpetera

Korzystając z wyników badań Kondratiewa, Juglara i Kitchina, zauważył on, wyłączając nieliczne przypadki, że każdy cykl Kondratiewa zawiera sześć cykli Juglara, a z kolei każdy z cykli Juglara obejmuje trzy cykle Kitchina Schumpeter prezentował przy tym pogląd, że ważnym czynnikiem wzrostu gospodarczego są innowacje.

Cykle koniunkturalne Kondratiewa, Juglara i Kitchina oraz ich suma

źródło: K. Górka, M. Łuszczyk

źródło: E.Kwella

Dziękuję za uwagę!