KAROL MARCINKOWSKI

KAROL Marcinkowski Patron Szkoły PodstAwowej nr 1 w Murowanej Goślinie

23 czerwca 1800r. roku, na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu, przyszedł na świat Karol Marcinkowski, wielkopolski lekarz i społecznik, współtwórca Hotelu "Bazar".

Kościół św. Wojciecha w Poznaniu - miejsce pochówku Karola Marcinkowskiego

W 1817r., mając 17 lat zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, po czym wyjechał do Berlina, aby studiować medycynę.

Gimnazjum św. Marii Magdaleny obecnie Liceum Ogólnokształcące

r.

BERLIN OK. 1800

Okres studiów

W okresie studiów należał do tajnej organizacji „Polonia”, za co został aresztowany i skazany na karę więzienia, którą odbył w latach 1822–1823 w Twierdzy Wisłoujście.

Twierdza Wisłoujście obecnie

Po zwolnieniu zakończył studia doktoratem z medycyny.

Krótki Powrót do poznania

Po powrocie do Poznania, pracował w szpitalu miejskim i prowadził prywatną praktykę z zakresu chirurgii i ginekologii. W grudniu 1830r. wziął udział w powstaniu listopadowym, w którym najpierw służył w kawalerii, a później został lekarzem sztabowym. Wziął również udział w bitwie o Olszynkę Grochowską, za co został odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari. Po kapitulacji został internowany w Prusach Wschodnich, gdzie brał udział w zwalczaniu epidemii cholery.

Bitwa pod Olszynką

Paryż

Ucieczka...

Z Prus uciekł na Zachód. Najpierw do Wielkiej Brytanii, później do Francji. Cały czas utrzymywał kontakty z rodakami przebywającymi na emigracji i kontynuował zdobywanie wiedzy w zakresie medycyny. We Francji uchodził za autorytet w dziedzinie walki z cholerą. Niestety wracając do kraju, po przekroczeniu granicy Prus został aresztowany i skazany na pobyt w twierdzy w Świdnicy za udział w powstaniu.

Londyn

Zainicjował powołanie Spółki Akcyjnej Bazar oraz założenie Poznańskiego Towarzystwa Pomocy Naukowej, którego zadaniem było pogłębianie polskiego dorobku naukowego i pomoc w edukacji ubogiej młodzieży. Był radnym miejskim, który starał się o powstanie stałego polskiego teatru miejskiego. Zajmował się również problemem poprawy sytuacji materialnej i zdrowotnej biedoty miejskiej a w ostatnich latach życia otoczony był powszechnym szacunkiem zarówno ze strony władz, jak i rodaków, nazywających go „Naszym Doktorem” lub „Doktorem Marcinem”.

Znowu w Poznaniu

Zwolniono go dopiero w 1837r. w wyniku starań mieszkańców i władz Poznania (zarówno polskich, jak i niemieckich), w którym wybuchła wówczas epidemia cholery. Od tego momentu oprócz prowadzenia praktyki lekarskiej i udzielania pomocy ubogim, których leczył za darmo, zaangażował się w pracę na rzecz społeczeństwa.

Bazar w Poznaniu

Pozytywista

Jego doświadczenia powstańcze i poglądy sprawiły, że stał się jedną z ważniejszych postaci walczących o wolność oraz działającą dla dobra społeczeństwa. Zmarł na gruźlicę w 1846r. W jego pogrzebie wzięło udział około 20 000 osób. Dziś jego imię nosi wiele placów, ulic, szkół oraz Uniwersytet Medyczny w Poznaniu.