BIOLOGOA CZŁOWIEK

Rozwój człowieka od początku narodzin

HANNA BYRTEK

jak dochodzi do zapłodnienia ?

Po wytrysku plemniki dostają się do tylnego sklepienia pochwy. Mogą się one jednak swobodnie poruszać po macicy i jajowodach dzięki specjalnym witkom. Gdy plemnik trafi na komórkę jajową, w ciągu 24 godzin dochodzi do ich połączenia i jest to właśnie proces zapłodnienia.

ROZWÓJ ZARODKA

rozwój zarodka

Okres płodowy trwa od 9 tygodnia do końca 38 tygodnia. Zarodek stopniowo przekształca się w płód, a jego wygląd zewnętrzny, który jest zależny od rozwoju mózgu, serca, wątroby, kończyn, uszu, nosa, oczu – coraz bardziej upodabnia go do cech dziecka.

BŁONY PŁODOWE

BŁONY PŁODOWE

Owodnia - cienka i przeźroczysta błona, której jama jest wypełniona płynem. Pełni funkcję ochronną, zapewnia środowisko wodne dla zarodka. Chroni zarodek przed obrażeniami mechanicznymi amortyzując ewentualne wstrząsy. Omocznia jest uchyłkiem prajelita, magazynuje szkodliwe produkty metabolizmu.

Kosmówka (łac. chorion) – zewnętrzna błona płodowa owodniowców zbudowana z ektodermy, osłaniająca ciało zarodka i pozostałe błony płodowe: owodnię, omocznię i pęcherzyk żółtkowy.

Omocznia (łac. allantois) – jedna z błon płodowych, rozwija się między owodnią, a kosmówką. Gromadzi zbędne produkty przemiany materii zarodka. ... Powstaje wówczas swoisty narząd wymiany gazowej zarodka (gazy oddechowe przedostają się przez pory w skorupce).

ROZWÓJ PŁODOWY

1 .Życie człowieka zaczyna się od jaja zapłodnionego przez plemnik – zwycięzcę wyścigu, w którym uczestniczyło nawet 200 milionów jego konkurentów. W 5 tygodniu rozwoju zarodek ma wielkość pestki jabłka, a po 9 miesiącach waży już ok. 3 kg.

3 Z zapłodnionego jaja powstaje nie tylko ciało dziecka, ale także błony płodowe– owodnia, omocznia, kosmówka. Owodnia tworzy jamę bezpośrednio otaczającą zarodek. Wypełniona jest wodami płodowymi. Łagodzą one wstrząsy, pozwalają na swobodne poruszanie się zarodka. Omocznia przez część okresu zarodkowego gromadzi produkty jego przemiany materii. Kosmówka, najbardziej zewnętrzna błona płodowa, przylega do ściany macicy. Ok. 4 tygodnia wytwarza palczaste wyrostki, które wnikają w głąb jej błony śluzowej. W ten sposób powstaje łożysko

2 . Rozwój zapłodnionego jaja w łonie matki obejmuje 2 fazy: zarodka i płodu. Pierwsza z nich trwa od momentu zapłodnienia do 8 tygodnia życia zarodka. W wyniku zapłodnienia powstaje zygota, która po 24 godzinach zaczyna się intensywnie dzielić, tworząc wielokomórkowy zarodek. Jednocześnie z tymi podziałami odbywa się trwająca ok. 5 dni wędrówka zarodka przez jajowód w kierunku macicy. Rozwijający się zarodek wykorzystuje początkowo substancje odżywcze nagromadzone w komórce jajowej. Zarodek, opuszczając jajowód, ma postać bryłki złożonej z dużej liczby komórek i w takiej postaci wpada do przygotowanej na jego przyjęcie macicy. Ok. 7 dnia życia zagnieżdża się w rozbudowanej, silnie ukrwionej błonie śluzowej. Jego komórki zaczynają się stopniowo różnicować, powstają tkanki i narządy

OD POCZĘCIA DO NARODZIN

Historia życia każdego z nas rozpoczęła się w łonie matki, z dala od zgiełku świata, poza świadomością rodziców, którzy poprzez swą intymną psychofizyczną bliskość jedynie stworzyli warunki umożliwiające nam zaistnienie. Ciąg rozwojowych zmian, w wyniku których dochodzi w ciągu dziewięciu miesięcy do przeobrażenia się mikroskopijnych komórek rodzicielskich (wielkości mniejszej niż kropka kończąca to zdanie) w rozczulającego swoim widokiem i zachowaniem trzy czy czterokilogramowego bobasa jest fascynujący. Jest to prawdziwy cud rozwoju Jego wyrazem jest niepowtarzalność każdego z nas, unikalny układ cech fizycznych i psychicznych, jaki odziedziczyliśmy i który stanowi o tym, jacy jesteśmy. Co miesiąc w organizmie kobiety dojrzewa jedna z 400 komórek jajowych, gotowa do zespolenia się z jednym z około 250 – 500 milionów plemników, które akurat zostały wyprodukowane i stanowiły skład ejakulatu – a przecież organizm mężczyzny ciągle produkuje plemniki, by zastępować te, które giną. Każdy z nas powstał w wyniku połączenia materiału genetycznego rodzicielskich komórek rozrodczych. Liczba możliwych kombinacji takiego połączenia wynosiła od 80 do 150 miliardów (zależnie od liczby plemników w nasieniu). Każde współżycie stanowi dla milionów plemników nową szansę na to, że jednemu z nich uda się dotrzeć do dojrzałej komórki żeńskiej i połączyć się z nią, co da początek życiu nowego człowieka, odmiennego od wszystkich, którzy kiedykolwiek byli lub będą na świecie.

CIĄŻA A ORGANIZM KOBIETY

Ciąża wiąże się ze zużywaniem energii na wzrost dziecka, a także intensywną pracą serca i płuc matki, dlatego u ciężarnych zwiększa się zapotrzebowanie na energię, składniki odżywcze i płyny. Sposób odżywiania jest w tym okresie bardzo istotny, gdyż determinuje prawidłowe wzrastanie oraz rozwój płodu.

STAN ZDROWIA NIENARODZONEGO DZIECKA

MOŻNA OCENIĆ ZA POMOCĄ BADANIA ULTRASONICZNEGOGRAFICZNEGO, KTORE JEST BEZBLOEŚNIE I NIE SZKODZI PŁODU

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit.

PORÓD

1. OKRESY PORODU – PIERWSZY I NAJDŁUŻSZY ETAP

Rozwiązanie ciąży dzieli się na 4 fazy, nazywane fachowo okresami porodu. Pierwsza faza jest najdłuższa. U pierworódek trwa nawet 10–16 godzin. U kobiet, które wcześniej rodziły, ten etap skraca się mniej więcej do 9 godzin. Podane wartości są jedynie orientacyjne, ponieważ przebiegu rozwiązania nie da się przewidzieć. Pierwszy okres porodu to kilku(nasto)godzinna czynność skurczowa. Początkowo jest ona delikatna, choć odczucia rodzącej zależą od wysokości jej progu bólu. W tym czasie szyjka macicy skraca się i rozwiera, a intensywność i długość skurczy powoli narasta. Jeśli pojawiają się one co 7-10 minut i trwają kilkadziesiąt sekund, to na pewno dobry moment na to, aby pojawić się na porodówce. O ile czas na to pozwoli, u ciężarnej wykonuje się KTG i mierzy rozwarcie szyjki macicy. Musi dojść ono do 10 centymetrów, aby maluch mógł przyjść na świat. 2. DRUGA FAZA, CZYLI KOLEJNY OKRES PORODU Drugi okres porodu jest o wiele krótszy, niż pierwszy, ale to nie znaczy, że mniej wyczerpujący dla kobiety. Na ogół nie trwa dłużej, niż dwie godziny. Jeśli matka nie jest w stanie urodzić siłami natury, może to być wskazaniem do przeprowadzenia u niej zabiegu cesarskiego cięcia. W drugiej fazie porodu kobieta ma już pełne rozwarcie, a bóle porodowe przybierają u niej postać skurczy partych. W momentach, gdy są one bardzo bolesne, kobieta powinna wypychać dziecko. Zjawisko to określa się mianem szczytu skurczu partego i uważa się je za najbardziej efektywne, jeśli chodzi o wypieranie. Czasami konieczne jest nacięcie krocza rodzącej, aby ułatwić i skrócić jej poród. Decyzję o tym podejmuje położna w porozumieniu z lekarzem. Po kilku bolesnych skurczach na świecie pojawia się dziecko. Jest to koniec drugiego okresu porodu, ale nie koniec wszystkich jego etapów.

TRZECI OKRES PORODU – ŁOŻYSKO I ODCIĘCIE PĘPOWINY W trzecim okresie porodu nie ma mowy o bolesnych skurczach. Jest to etap, gdy kobieta powinna wydalić łożysko, a dziecku musi zostać odcięta pępowina. Łożysko jest narządem przejściowym i jedynym łącznikiem matki z dzieckiem. Odpowiada za prawidłowy przebieg ciąży, a jego funkcją jest przede wszystkim wymiana gazowa i dostarczanie substancji odżywczych dziecku będącemu w brzuchu. Gdy nie działa prawidłowo, przebieg ciąży może być zakłócony. Łożysko towarzyszy matce oraz dziecku do dnia jego narodzin. W trzecim okresie porodu kobieta musi je wyprzeć. Skurcz, który jest odpowiedzialny za ten moment, nie jest już tak silny i bolesny, jak wcześniejsze parcie. Do urodzenia łożyska dochodzi zwykle po jednym skurczu. Lekarz musi ocenić jego stan i upewnić się, czy jest ono w jednym kawałku. Jeśli fragmenty łożyska pozostaną wewnątrz macicy, konieczne będzie jej łyżeczkowanie. Łożysko musi być wydalone w całości, ponieważ dzięki temu macica kobiety zacznie się obkurczać, a ona sama będzie mogła karmić piersią. Jeśli z łożyskiem jest wszystko w porządku, kobiecie zszywa się nacięte krocze, o ile taka sytuacja miała miejsce. Będzie ona musiała zjawić się po 7 dniach, żeby ściągnąć założone szwy. Trzeci okres porodu to przedostatnia faza rozwiązania.

CZWARTY OKRES PORODU – OBSERWACJA POPOŁOGOWA Czwarty okres porodu jest dla kobiety najprzyjemniejszy, ponieważ spędza go na sali porodowej, gdzie jest poddawana obserwacji. Fakt, że podczas porodu nie wystąpiły żadne komplikacje, nie daje kobiecie w połogu żadnej gwarancji na to, że nie wystąpią one po jego zakończeniu. Obserwacja na sali poporodowej trwa około 2 godzin. Potem mama i maluch są przenoszeni na normalną salę. Poród jest dla kobiety i jej najbliższych niezapomnianym przeżyciem. Mimo że towarzyszące mu odczucia w wielu momentach nie są przyjemne, narodziny dziecka zwykle rekompensują wszelkie przeciwności. Po porodzie fizjologicznym matka i noworodek pozostają w szpitalu co najmniej przez 2 doby. Jeśli nie ma przeciwwskazań, po tym czasie można wrócić z dzieckiem do domu.

MAM NADZIEJE , ŻE SIĘ PODOBAŁO

HANNA BYRTEK