CHOROBY

Choroby Świata Współczesnego

Emilia Hryń IIa

Choroby krajów wysoko rozwiniętych

Choroby krajów słabo rozwiniętych

- cukrzyca - choroby serca - otyłość - alkoholizm - nikotynizm - narkomania - choroba Alzheimera - depresja - alergia i astma - choroby nowotworowe - choroba wrzodowa- grypa - AIDS

- gruźlica- malaria - cholera - tyfus - żółtaczka - trąd - gorączka krwotozna wywołana przez wirus Ebola - śpiączka afrykańska przez muchę tse-tse - choroby wynikające z niedożywienia i nieodpowiedniej diety np. krzywica - grypa - AIDS

Medycyna nie znatajemnicy wyleczenia, ale zapewnia sobie umiejętność przedłużenia choroby.

Gruźlica

Powszechna i potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, wywoływana przez prątka gruźlicy. Gruźlica dotyczy najczęściej płuc (gruźlica płucna), lecz może również atakować ośrodkowy układ nerwowy, układ limfatyczny, naczynia krwionośne, układ kostno-stawowy, moczowo-płciowy oraz skórę. Ponad 1/3 ludzkiej populacji jest lub była w przeszłości narażona na prątki gruźlicy, a nowe infekcje pojawiają się na świecie w tempie jednego na sekundę. Nie każda osoba zarażona rozwinie pełnoobjawową chorobę, zakażenie może pozostać bezobjawowe i pozostawać w uśpieniu, co zdarza się częściej. Jakkolwiek jedno na dziesięć zakażeń latentnych w późniejszym czasie ulegnie aktywacji prowadząc, jeśli nie będzie leczone, do śmierci niemal połowy chorych.

OBJAWY

PRZYCZYNY

Źródłem zakażenia jest najczęściej chory na gruźlicę człowiek, w którego wydalinach – zwłaszcza w plwocinie bądź w moczu – zawarte są prątki gruźlicy. Najczęstszą drogą zakażenia prątkiem gruźlicy jest droga inhalacyjna, a głównym źródłem zakażenia są chorzy prątkujący, czyli aktywnie wydalający prątki wraz z wydzielina z dróg oddechowych. Inną możliwą drogą zakażenia jest droga pokarmowa, chociaż w rejonach prowadzących właściwy reżim sanitarno-weterynaryjny nie zawsze odgrywa rolę w transmisji prątków gruźlicy. Gruźlica nazywana jest często chorobą społeczną, gdyż istnieje ścisły związek z warunkami życia: - niedożywienie, - złe warunki mieszkaniowe, - złe warunki sanitarne, - bieda.

Do najczęstszych objawów gruźlicy zalicza się: - symptomy ogólne – utrata masy ciała, brak apetytu, nawracające - gorączki lub stany podgorączkowe, wzmożona potliwość w nocy i ogólne osłabienie, - kaszel – jest to najczęstszy objaw gruźlicy płucnej i trwa powyżej 3 tygodnie, - odkrztuszanie wydzieliny o charakterze śluzowym, ropnym lub podbarwionej krwią, - duszność, - ból w klatce piersiowej, - krwioplucie, - objawy neurologiczne w przypadku gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (silny ból głowy, gorączka, sztywność karku, zaburzenia świadomości, wymioty), krwiomocz w przypadku gruźlicy dróg moczowo-płciowych, ból kości, patologiczne złamania w gruźlicy kości.

LECZENIE I MOŻLIWE POWIKŁANIA GRUŹLICY

Profilaktyczne leczenie lekami przeciwprątkowymi stosuje się przez okres 6 lub 9 miesięcy u osób, które miały bezpośredni kontakt z chorym, zwłaszcza dzieci poniżej 5. roku życia i osób leczonych immunosupresyjnie, mających zmiany pogruźlicze w RTG klatki piersiowej i nieleczonych wcześniej na gruźlicę, osób z HIV, które mają dodatni wynik testu IGRA.

W procesie leczniczym gruźlicy stosuje się intensywne leczenie preparatami przeciwprątkowymi. Leczenie gruźlicy jest dwuetapowe: I etap – faza wstępna, trwająca 2 miesiące (do stosowanych leków zalicza się ryfampicynę, izoniazyd, etamputol, pirazynamid), II etap – faza kontynuacji, leczenie 4 miesiące ryfampicyną i izoniazydem.

RODZAJE GRUŹLICY

POPIERWOTNA

PIERWOTNA

Gruźlica popierwotna jest wynikiem reaktywacji zakażenia pierwotnego. Do uaktywnienia choroby dochodzi najczęściej na skutek dołączenia dodatkowego czynnika ryzyka (np. innej infekcji). Na początku może przebiegać bez widocznych zmian zewnętrznych. Potem pojawiają się pierwsze objawy: - wilgotny kaszel, - ogólne osłabienie, - zmęczenie, - brak apetytu, - chudnięcie, - gorączka, - „krwawy” kaszel.

Gruźlica pierwotna aktywuje się niedługo po zakażeniu. Towarzyszą jej: bóle w klatce piersiowej, krwioplucie, przewlekły kaszel. Do objawów ogólnych zalicza się także w tym przypadku gorączkę, dreszcze, nocne poty, utratę masy ciała, bladość i zmęczenie.

ALKOHOLIZM

Termin wieloznaczny, w wąskim znaczeniu to choroba alkoholowa (zespół zależności alkoholowej) czyli uzależnienie od alkoholu etylowego, a w szerokim znaczeniu to następstwa nadmiernego używania alkoholu, nie tylko chorobowe, lecz również społeczne (jako patologia – pijaństwo) Spożywanie zazwyczaj w dużych dawkach alkoholu przez alkoholika jest spowodowane przymusem o charakterze psychicznym i somatycznym, nie podlega jego woli, jednak możliwe jest jego powstrzymanie i utrzymanie abstynencji. Mechanizm powstawania uzależnienia nie jest do końca wyjaśniony, ale ma bezpośredni związek z ciągłym lub cyklicznym nadużywaniem alkoholu. Rodzaj napoju alkoholowego nie ma znaczenia – człowiek nie uzależnia się od konkretnego piwa, wina, wódki, whisky czy koniaku, ale od zawartego w tych napojach alkoholu.

Alkohol potrafi z życia wszystko wypłukać

PRZYCZYNY I SKUTKI ALKOHOLIZMU

Alkoholizm to w dużej mierze wina uwarunkowań społecznych i pedagogicznych. Dziecko, które dorasta w patologicznej rodzinie i w którego otoczeniu jest nieustannie alkohol, prawdopodobnie wyrośnie na degenerata i pijaka, bo ono nie zna innego życia. Wśród przyczyn uzależnienia od alkoholu wymienia się też czynniki medyczne i genetyczne. Człowiekowi, który regularnie nadużywa napojów wysokoprocentowych- wydaje się, że łagodzą one u niego stres, ból i napięcie nerwowe. Jednak jest to mylne wrażenie. Do alkoholizmu popycha również niezaradność życiowa, bo to jedyny sposób na skuteczne odstresowanie się i zapomnienie o wszystkich kłopotach egzystencjalnych.

Alkoholizm ojca, matki lub obojga wpływa na to, że dziecko z patologicznej rodziny jest niedożywione, zaniedbane higienicznie, gorzej się uczy. Poza tym jest wycofane emocjonalnie, zamknięte, nieufne oraz skłonne do agresji- gdy nie umie sobie z czymś dać radę. Poza tym ma objawy depresji i nie widzi perspektyw na przyszłość. Przez kolegów jest oceniane jako gorsze i mniej inteligentne. Co najsmutniejsze ta opinia ciągnie się za nim przez długi czas. Są oni postrzegani przez resztę społeczeństwa jako jednostki niepełnowartościowe, wręcz szkodliwe.

OBJAWY ALKOHOLIZMU

PSYCHICZNE

FIZYCZNE

• wahania nastroju,
• stany lękowe,
• drażliwość,
• obojętność uczuciowa,
• wybuchowość,
• apatia i brak energii,
• niezdolność do odczuwania przyjemności,
• zaburzenia koncentracji,
• zaburzenia pamięci,
• trudności w myśleniu abstrakcyjnym,
• zaburzenia w poczuciu odpowiedzialności,
• nieracjonalne postrzeganie rzeczywistości.

• drżenie mięśni,
• nadciśnienie tętnicze,
• nudności,
• wymioty,
• tachykardię,
• bezsenność lub zaburzenia snu,
• rozszerzenie źrenic,
• wzmożoną potliwość,
• wysuszenie śluzówek,
• ból głowy,
• ogólne osłabienie i złe samopoczucie.

LECZENIE ALKOHOLIZMU

ETAPY:

- uświadomienie sobie problemu przez chorego – uzależniony musi sam przed sobą (i przed terapeutą) przyznać, że jest alkoholikiem i potrzebuje pomocy; - diagnostyka - psychoterapeuta przeprowadza z chorym wywiad i stosuje testy psychologiczne, zaś lekarz zleca podstawowe badania, w tym badanie krwi, EKG, badania USG narządów wewnętrznych

- dobór optymalnego sposobu terapii w oparciu o dane dotyczące fazy choroby, stanu fizycznego i kondycji psychicznej osoby uzależnionej; - praca z chorobą alkoholową pod okiem psychoterapeuty – nauka analizy i regulacji własnych emocji. Etap ten obejmuje psychoterapię indywidualną, grupową oraz różne warsztaty (np. asertywności abstynenckiej, technik relaksacji)

- przygotowanie indywidualnego programu do stosowania po terapii dla alkoholików w ośrodku zamkniętym – ustalenie źródeł motywacji chorego do życia w trzeźwości, zalecenie elementów terapii podtrzymującej, w tym mityngów alkoholowych, spotkań grup wsparcia czy indywidualnych spotkań z terapeutą. Grupy AA są bardzo popularne, a w takich spotkaniach można uczestniczyć w miejscu zamieszkania.

SARS-CoV-2

Koronawirusy posiadają osłonkę oraz pojedynczą nić RNA o symetrii helikalnej i polarności dodatniej. Rozmiar genomu znanych koronawirusów mieści się w zakresie od 26,4 do 31,7 knt[2], co jest wartością niezwykle dużą jak na wirusy RNA. Nazwa „koronawirus” wywodzi się z łac. corona oznaczającego koronę lub wieniec, ponieważ osłonki wirusów w mikroskopii elektronowej wydają się „ukoronowane” pierścieniem małych, przypominających żarówki struktur.

Nagrodzono dwa wzory maseczek tytułami najpiękniejszy i najbrzydszy:

Jedna forma zarazy przenosi się szybciej od wirusa - strach.

PRZYCZYNY I OBJAWY KORONAWIRUSA

Najbardziej prawdopodobnym źródłem pochodzenia źródłem pochodzenia nowego koronawirusa jest targ owoców morza w Wuhan. WHO monitoruje sytuację, a bieżące komunikaty w tej sprawie śledzić można na stronie Światowej Organizacji Zdrowia.

U osób, które zostaną zarażone zespołem ciężkiej niewydolności oddechowej, infekcja rozpoczyna się od wysokiej gorączki. Kolejno dochodzą takie objawy koronawirusa, jak: biegunka, suchy kaszel. bóle mięśni i stawów, bóle głowy, trudności z oddychaniem, zmęczenie, zapalenie spojówek, utrata smaku lub węchu, wysypka skórna lub przebarwienia palców u rąk i stóp.

SZCZEPIONKI NA COVID'A

WEKTOROWE (AstraZeneca i Johnson&Johnson)

GENETYCZNE (Pfizer, Moderna, CureVac)

W przypadku szczepionek genetycznych, wykorzystuje się jeden lub więcej genów wirusa, w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej organizmu. Oznacza to, że w preparacie znajduje się informacja genetyczna, w tym przypadku o budowie białka znajdującego się na kolcach wirusa, która powoduje, że komórki zaczynają to białko produkować. Zostaje ono przez organizm rozpoznane jako „obce”, co skutkuje wytworzeniem odpowiednich przeciwciał.

Szczepionki wektorowe opierają się na wykorzystaniu fragmentów innych wirusów do wywołania odpowiedzi immunologicznej przeciw konkretnemu wirusowi – w tym przypadku koronawirusowi SARS-COV-2. Podobnie jak szczepionki genetyczne, tak również szczepionki wektorowe są stosunkowo nową technologią. Były już szeroko badane w badaniach nad HIV oraz innymi chorobami, np. wirusem Ebola

dziękuję za uwagę!