Xela Arias.

Homenaxeada polo día das letras galegas.

Traballo para a asignatura de Investigación,

Noelia Antón Barro 1º ESO A.

Xela Arias

Portada

Fontes consultadas

Traxetoria literaria

Premios e recoñecementos

Obras

Vida persoal

ÍNDICE

Xela Arias naceu o 4 de Marzo de 1962 co nome de María dos Ánxeles; nome que a partir dos seis anos foi sustituído por Xela. Foi unha escritora, poeta e traductora española en varios idiomas ademáis de editora e profesora de galego. En 1992 casou co fotógrafo e matemático Xulio Gil Rodríguez, con quen tivo o seu único fillo en 1994, Darío. Faleceu aos 41 anos en novembro de 2003, en Vigo.

Vida persoal.

· Contos dos nenos galegos. · Escolma de poesía galega. · Contos eróticos. · Fin dun milenio. · Palabra de muller. · Daquelas que cantan. · Río de son e vento. · Camelias para elas. · Alma de beiramar. · Elas 2. · Un futuro para a lingua. · Intifada. · Espazo para un signo. · Cartafól poético para Alexandre Bóveda. · Pensando nelas.

· Denuncia do equilibrio (1986).· Lili sen pistolas (1986). · Tigres coma cabalos (1990). · Darío a diario (1996). · Intempériome (xullo de 2003).

Obras.

Xela Arias proclamaba a súa independencia e sinceridade artística por encima de perspectivas formais e morais, e mencionaba a independencia dos corpos e a independencia das ideas. Os tres grandes temas presentes nas súas creacións son o amor, a alienación do individuo pola sociedade e a morte e a futilidade da existencia humana.

Dende o ano 1980, Xela comezou publicar en periódicos e revistas coma " A nosa terra." A súa introducción do mundo literario foi en 1986 cando escribiu " Denuncia do equilibrio", con esta obra deuse a recoñecer e logrou ser finalista do Premio Losada Diéguez. Ademáis da súa faceta poética, Xela Arias dedicouse ampliamente á traducción ao galego de diversos autores. Tres anos despois do nacemento do seu fillo Darío, en 1996, publicou "Darío a diario", onde a poeta ofrece unha reflexión sobre a súa propia experiencia como nai.

Traxetoria literaria.

rendíuselle homenaxe incluíndo un acto poético-musical recordando a obra de Xela Arias como poeta, traductora, editora e docente. O 6 de septembro do mesmo ano, nun acto en Vilerma, inaugurouse unha placa dedicada a ela e seu pai que pon en galego: "Nesta casa viviron a poeta Xela Arias (1962-2003) e o escritor Valentín Arias (1934-2011) que en cada un dos seus actos afirmaron o seu amor a nosa lingua".

No ano 1986 foi finalista en dous certames, o Premio Antón Losada Diéguez coa súa primera obra "Denuncia do equilibrio", e no Premio Esquío de poesía con Lili sen pistolas, obra inédita. Recibiu varios premios de traducción: ​ · Sociedade da Língua Portuguesa por Amor de perdición de Camilo Castelo Branco (1986, Xerais). · Ramón Cabanillas por O derradeiro dos mohicanos de James Fenimore Cooper (1993, Xerais). · Póstumamente, el Plácido Castro 2004 por O Spleen de París de Baudelaire. O 29 de maio de 2004, fíxose unha homenaxe en Vigo, organizado pola Asociación Galega de Editores. En 2014, unha década despois do seu falecemento,

Premios e recoñecementos.

https://www.diariodepontevedra.es/articulo/cultura/xela-arias-dez-frases/202105161908181141804.html

https://www.20minutos.es/noticia/4698466/0/xela-arias-la-poeta-rebelde-que-derribo-convenciones-para-construir-su-independencia/

https://academia.gal/letras-galegas/2021/xela-arias/biografia

https://es.wikipedia.org/wiki/Xela_Arias

Fontes consultadas.

Fin...