Modlitwa w życiu chrześcijanina

Modlitwa w życiu Chrześcijanina

Formy i rodzaje modlitwy.

Modlitwa chrześcijańska jawi się jako osobowe bycie człowieka z Bogiem, dokonujące się przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie. Z określenia modlitwy jako osobowego bycia człowieka z Bogiem wynikają jej zasadnicze rodzaje. Rodzaje modlitwy: – ze względu na adresata: modlitwa błogosławieństwa, prośby, wstawiennictwo, dziękczynienie i uwielbienie. – ze względu na podmiot modlitwy: modlitwa indywidualna i wspólnotowa. – ze względu na sposób modlenia się podmiotu: modlitwa ustna, myślna i kontemplacja.

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA „Błogosławieństwo jest wyrazem głębokiego dążenia modlitwy chrześcijańskiej: jest ono spotkaniem Boga i człowieka; w błogosławieństwie dar Boga i przyjęcie go przez człowieka przyzywają się nawzajem i jednoczą. Modlitwa błogosławieństwa jest odpowiedzią człowieka na dary Boże. Ponieważ Bóg błogosławi, serce człowieka może z kolei błogosławić Tego, który jest źródłem wszelkiego błogosławieństwa”. (KKK 2626)

MODLITWA PROŚBY „Najbardziej zwyczajną formą błagania, ponieważ najbardziej spontaniczną, jest prośba. Przez modlitwę prośby wyrażamy świadomość naszego związku z Bogiem: jako stworzenia nie decydujemy o naszym początku, nie jesteśmy panami naszego losu; nie stanowimy sami dla siebie celu; ponadto jako chrześcijanie wiemy, że – będąc ludźmi grzesznymi – odwracamy się od naszego Ojca. Prośba jest już powrotem do Niego”. (KKK 2629)

WSTAWIENNICTWO „Wstawianie się za innymi, prośba o coś dla innych, jest – od czasu Abrahama – czymś właściwym dla serca pozostającego w harmonii z miłosierdziem Bożym. W czasie Kościoła wstawiennictwo chrześcijańskie uczestniczy we wstawiennictwie Chrystusa: jest wyrazem komunii świętych. We wstawiennictwie ten, kto się modli, «niech ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich» (Flp 2,4), do tego stopnia, aby modlił się za tych, którzy wyrządzają mu zło”. (KKK 2635)

MODLITWA UWIELBIENIA „Uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, iż Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego, że ON JEST. Uczestniczy w szczęściu serc czystych, które kochają Go w wierze, zanim ujrzą Go w chwale”. (KKK 2639)

MODLITWA DZIĘKCZYNIENIA „Dziękczynienie jest cechą charakterystyczną modlitwy Kościoła, który celebrując Eucharystię, ukazuje się i staje się bardziej tym, czym jest. Istotnie, w dziele zbawienia Chrystus wyzwala stworzenie od grzechu i śmierci, by je na nowo poświęcić i zwrócić Ojcu na Jego chwałę. Dziękczynienie członków Ciała uczestniczy w dziękczynieniu ich Głowy”. (KKK 2637)

MODLITWA INDYWIDUALNA I SPONTANICZNA Modlitwa indywidualna jest osobistym kontaktem człowieka z osobowym Bogiem. Może ona wyrazić się w postaci spontanicznej, czyli takiej, w której modlący nie posługuje się gotowymi sformułowaniami lub uformowanej, tzn. takiej, której podstawę stanowią gotowe formuły modlitewne. Modlitwa spontaniczna jest modlitwą osobistą, w której człowiek przekazuje własne myśli i odczucia Bogu. Można powiedzieć, że ta forma modlitwy jest najbardziej angażująca, gdyż człowiek wyraża bezpośrednio Bogu swoje ubolewania, żale, pragnienia, smutki i radości. Jest to „mowa serca”, czyli modlitwa serca. Trzeba jednak uważać, aby nie stała się ona ciasnym kręceniem się w tych samych zwrotach, szukaniem siebie i nie prowadziła do fałszywej pobożności.

MODLITWA WSPÓLNOTOWA Modlitwa wspólnotowa jest realizowana we wspólnocie w ramach liturgii lub poza nią. Modlitwa liturgiczna jest oficjalną modlitwą Kościoła jako mistycznego Ciała Chrystusa i dlatego jest zanoszona w jedności z nim. Stanowi ona wzór i źródło treści dla modlitwy indywidualnej. Jej szczególnym wyrazem jest liturgia godzin, do praktykowania, której zobowiązani są kapłani i osoby konsekrowane, a którą w sposób dobrowolny coraz częściej odmawiają ludzie świeccy.

MODLITWA USTNA I MYŚLNA Modlitwa ustna, oparta na jedności ciała i ducha w ludzkiej naturze sprowadza się do wypowiadania w myśli lub na głos słów. Najistotniejszym elementem tego wypowiadania jest zwrócenie serca ku Temu, do kogo się mówi. Modlitwa ustna jest niezbędnym elementem życia chrześcijańskiego. Modlitwa myślna, zwana też rozmyślaniem, polega na poznawaniu prawdy Bożej i przyjęciu jej przez człowieka. Istotą rozmyślania jest poszukiwanie. Człowiek pragnie odkryć, o co Bóg go prosi i udzielić na to odpowiedzi. Zazwyczaj pomagają w tym procesie księgi Pisma Świętego.

KONTEMPLACJA Kontemplacja to osobowa więź z Bogiem oparta na miłości. Według św. Teresy z Avila kontemplacja jest „niczym innym jak głębokim związkiem przyjaźni, w którym rozmawiamy sam na sam z Bogiem, w przekonaniu, że On nas kocha” (KKK 2709). Wyróżniamy kontemplację nabytą, zwykłą i mistyczną. Kontemplacja zwykła, którą uzyskuje się na wskutek długotrwałej modlitwy i dążenia do wyższej formy świętości, jest w zasadzie możliwa dla wszystkich chrześcijan, chociaż niewiele osób dochodzi do tego stanu. Kontemplacja mistyczna jest nadzwyczajnym darem Bożym. Wprowadza ona człowieka w szczególne uczestnictwo w tajemnicy Chrystusa.