Ćwiczenia do ebooka

Na tej stronie czekają na Ciebie przygotowane przeze mnie zadania, które pomogą Ci lepiej pisać ropzrawki maturalne. Część z nich ma formę interaktywną (możesz je zrobić na komputerze lub telefonie), natomiast inne to zadania, które będą wymagać kartki i długopisu. Kliknij strzałkę w prawo, aby zacząć.

This page is password protected

Enter the password

Chcę robić zadania interaktywne!

Zadanie 2

Schemat rozprawki

Zadanie 3

Ćwiczenia z rozprawki

Zadanie 1

Przykład czy argument?

Kliknij kwadrat z zadaniem, aby przejść dalej

Rozróżnianie argumentów od przykładów to jedna z najważniejszych umiejętności, które pozwalają napisać dobrą rozprawkę maturalną. Kliknij strzałkę w prawo, aby dowiedzieć się, na czym polega różnica między tymi dwoma elementami.

Zadanie 1

Każda rozprawka ma swoją strukturę. Czy wiesz, co musi się znaleźć w każdej części wypracowania? Kliknij strzałkę w prawo i przyporządkuj niezbędne elementy rozprawki w odpowiednie miejsca!

Zadanie 2

Czy wiesz, co powinno się znaleźć we wstępie, rozwinięciu i zakończeniu? Kliknij strzałkę w prawo i przejdź do zadania, w którym należy przyporządkować fragmenty rozprawki w odpowiednie miejsca.

Zadanie 3

Brawo!

Chyba nie...

ZAKOŃCZENIE

Przykład 3

ROZWINIĘCIE

WSTĘP

Argument 3

Refleksja

Argument 2

Wprowadzenie w temat

Teza LUB Hipoteza

Podsumowanie wątków

Przykład 2

Przykład 1

Argument 1

Sprawdź

Przykład czy argument?

Przykład:

Argument:

• ilustruje argument
• pokazuje, że sytuacje opisywane w argumencie mogą się zdarzyć w prawdziwym życiu lub w tekstach kultury
• odnosi się do książki, wiersza, filmu, piosenki, obrazu, mema, podcastu etc.

• musi być celny!
• jest stwierdzeniem popierającym lub obalającym tezę
• trudno go podważyć

Czy pamiętasz, na czym polega różnica?

Kliknij strzałkę w prawo i sprawdź, czy pamiętasz, czym się charakteryzuje argument i przykład. Przeciągnij poszczególne cechy w odpowiednie miejsce i kliknij "Sprawdź".

Przykład czy argument?

musi być celny

jest stwierdzeniem popierającym lub obalającym tezę

pokazuje, że sytuacje opisywane w argumencie mogą się zdarzyć w prawdziwym życiu lub w tekstach kultury

odnosi się do książki, wiersza, filmu, piosenki, obrazu, mema, podcastu etc.

ilustruje argument

trudno go podważyć

Przykład:

Argument:

Brawo!

Chyba nie...

Sprawdź

Brawo! Teraz czas zmierzyć się z trudniejszymi wyzwaniami. Przed Tobą 5 tez. Zastanów się, które zdania są argumentami, a które przykładami.

Teza: Miłość jest siłą budującą.

Jednym z najważniejszych założeń Partii w powieści George’a Orwella „Rok 1984” było unicestwienie miłości. Małżeństwa były aranżowane tylko w celu prokreacji, natomiast potomstwo od małego uczono donosicielstwa.

Miłość sprawia, że człowiek ma oparcie w drugiej osobie i jest skłonny zrobić wszystko, aby ją obronić przed złem.

Marek Winicjusz zakochał się w Ligii i był w stanie zrobić dla niej wszystko.

Przykład:

Argument:

Brawo!

Chyba nie...

Sprawdź

Teza: Warto czytać książki.

W „Dywizjonie 303” poznajemy losy polskich lotników w trakcie Bitwy o Anglię. Bohaterskie czyny znaczący przyczyniły się do wygrania przez aliantów II wojny światowej.

Powieść Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy” przedstawia walkę Polaków z Zakonem Krzyżackim.

Literatura daje wiedzę na temat wartości istotnych z punktu widzenia konkretnego narodu i buduje wspólnotę kontekstową.

Przykład:

Argument:

Brawo!

Chyba nie...

Sprawdź

Teza: Tęsknota może doprowadzić człowieka do ruiny.

Tęsknota sprawia, że człowiek nie skupia się na „tu i teraz”, lecz zastanawia nad losami swojej ojczyzny.

Latarnik Skawiński zaczytuje się podczas nocnej zmiany w „Panu Tadeuszu”. Obrazy ukochanego kraju wciągają go na tyle, że zapomina o swojej pracy i doprowadza do katastrofy.

W sonecie „Stepy Akermańskie” podmiot liryczny nie jest w stanie w pełni zachwycić się przyrodą. Nostalgia sprawia, że usłyszałby nawet „głos z Litwy”.

Przykład:

Argument:

Brawo!

Chyba nie...

Sprawdź

Teza: Kto nie wychodzi poza próg swego domu, ten traci.

Wokulski podczas podróży do Francji zachwyca się Paryżem. Zauważa, że społeczeństwo patrzy na postęp jak na sztafetę pokoleniową - pracuje, aby zapewnić rozwój.

Podróżowanie sprawia, że człowiek może się czegoś dowiedzieć o świecie.

Kordian po próbie samobójczej wyjeżdża w podróż po Europie, podczas której zauważa, że światem rządzi pieniądz.

Przykład:

Argument:

Brawo!

Chyba nie...

Sprawdź

Teza: Nie warto łamać prawa w imię własnych korzyści.

Młodzieniec w „Świteziance” złamał przysięgę i został za karę zaklęty w drzewo.

Nawet jeżeli wydaje się, że zbrodnia jest doskonała, każde przewinienie zostanie ukarane.

Balladyna w dramacie Juliusza Słowackiego ginie od pioruna po tym, jak zabiła Alinę, Kirkora i Kostryna.

Przykład:

Argument:

Brawo!

Chyba nie...

Sprawdź

Doskonale!

Udało Ci się odróżnić argument od przykładu. Pamiętaj, że przykłady tylko ilustrują argument! Teraz zastanów się, jakich argumentów możesz użyć do poniższych tez. Stwórz do każdej z nich po 3 argumenty (każdy zilustrowany minimum jednym przykładem):

1. Ryzyka związane z podróżowaniem przewyższają ewentualne korzyści.
2. Człowiek, który cierpi, jest zdolny do największych poświęceń.
3. Miasto to przestrzeń, która może zniszczyć każdego.
4. Nie ma człowieka idealnego.
5. Ludzie zajmują się nauką nie po to, by panować nad naturą, lecz by poczuć się lepsi od innych.

Kliknij strzałkę w prawo, aby powrócić do menu wyboru zadania.

Doskonale!

Już wiesz, jaka jest struktura rozprawki! Pamiętaj, aby podczas pisania wypracowania zawsze przygotować plan pracy i się go trzymać!

Kliknij strzałkę w prawo, aby powrócić do menu wyboru zadania.

Doskonale!

Nie było takie trudne, prawda? Jeżeli chcesz jeszcze poćwiczyć rozprawki, napisz wypracowanie na jeden z tematów opisanych na stronie w ebooku. Pamiętaj, że każdą tezę można obronić - wystarczy tylko użyć odpowiednich argumentów!

Kliknij strzałkę w prawo, aby powrócić do menu wyboru zadania.

Temat 1: Intelektualista – wzór do naśladowania czy postać stawiająca naukę ponad życie społeczne?

ROZWINIĘCIE

ZAKOŃCZENIE

WSTĘP

Postać stawiająca naukę ponad życie społeczne

Brawo!

Chyba nie...

Sposób przedstawienia intelektualisty jest uzależniony od poglądów autora. Mickiewicz, jako czołowy przedstawiciel romantyzmu, wzgardza empirystami i przedstawia intelektualistę jako postać podważającą to, co metafizyczne, natomiast Prus – pisarz pozytywistyczny – wskazuje na niebezpieczeństwa wynikające ze zbytniego zawierzenia nauce. Na drugim biegunie znajdują się przykłady gloryfikacji intelektualistów: Krasicki zauważa, że intelektualiści to jedyna nadzieja dla świata (jako osoby oświecone), natomiast w serialu „Ranczo” widzimy przykład mędrca, który jest wzorem, ponieważ kieruje się logiką, a nie własnymi przeczuciami. a nie osobistych sympatii.

Intelektualista zajmuje się badaniami, których większość zwykłych ludzi nie rozumie. W związku z tym zasługuje na szacunek

Przykładem dobrego intelektualisty może być ksiądz Maciej z serialu „Ranczo”. Duchowny spędził wiele lat na studiach, a gdy trafił do Wilkowyj, stanowił przeciwwagę dla lokalnego proboszcza. Udzielane przez niego porady odnosiły się do istoty problemu, a nie osobistych sympatii.

Intelektualista jest typem człowieka, który wyniszcza sam siebie.

Ignacy Krasicki w bajce „Filozof” przedstawia w ironiczny sposób postać wchodzącą do gabinetu swojego zmarłego stryja. Bohater krząta się po pomieszczeniu, kompletnie nie rozumiejąc, do czego służą rozmaite przybory. Krasicki pokazuje w ten sposób ignorancję każdego z nas. Chociaż nie wiemy, czym zajmują się naukowcy, wszyscy korzystamy z ich dorobku.

W „Lalce” Bolesława Prusa pojawia się postać Geista, uczonego przedkładającego odkrycia naukowe ponad własne zdrowie. Sam twierdzi, że w życiu nie można tracić czasu na „błazeństwa”. W ten sposób alienuje siebie od innych ludzi – a jak wiadomo, człowiek jest istotą społeczną. Poświęcenie nauce odbywa się zatem kosztem kapitału społecznego, co nie jest postawą.

Adam Mickiewicz w balladzie „Romantyczność” krytykuje postawę całkowitego oddania nauce. Zauważa, że mędrzec spoglądający na świat przez szkiełko nie jest w stanie zauważyć elementów metafizycznych. Nie odczuwa emocji, ponieważ nie może ich zbadać. Co za tym idzie, odrzuca wiedzę ludową (np. osądy, przekonania), które również są cennym źródłem wiedzy.

Trudno jest uogólnić sposób przedstawiania intelektualistów. Z jednej strony są to postaci w pełni oddane nauce, co zasługuje na pochwałę, z drugiej jednak – nierzadko są uznawani za osoby zbyt mocno pochłonięte zdobywaniem wiedzy.

Wzór do naśladowania

Intelektualista to osoba mająca wiedzę, dzięki której nie osądza na podstawie własnych przekonań, lecz szuka logicznych argumentów. To sprawia, że widzi więcej i lepiej.

Intelektualista żyje w oderwaniu od rzeczywistości, ponieważ neguje to, co nie poddaje się zbadaniu empirycznemu.

Sprawdź

Temat 2: Epistolografia – relikt przeszłości czy nieśmiertelna forma literacka?

ROZWINIĘCIE

ZAKOŃCZENIE

WSTĘP

Brawo!

Chyba nie...

Chociaż listy nie są współcześnie najpopularniejszą formą komunikacji, nic nie wskazuje na to, żeby były reliktem przeszłości. Przykłady utworów Kultu, Hey oraz Łony i Webbera pokazują, że epistolografia może służyć między innymi autoterapii albo spisaniu na papier tego, co leży nam na sercu. Ponadto są znacznie bardziej trwałym sposobem archiwizowania informacji o samym sobie - przetrwają każdą burzę elektromagnetyczną, dzięki czemu lepiej sprawdzają się w roli pamiętnika niż notatki w telefonie lub wpisy na blogu.

W piosence „Lewe Lewe Loff” Kultu podmiot liryczny pisze porady, pochwały i przestrogi do siebie samego. Utwór kończy się stwierdzeniem, że list powstał w listopadzie 1993. Po latach autor będzie mógł skonfrontować swoje poczynania z tym, co zawarł w epistole do samego siebie.

W piosence „List” Hey podmiot liryczny opisuje swoją tęsknotę za ukochanym. Pisze o swoich przeżyciach i próbuje pocieszyć siebie samą, że kiedyś jeszcze spotka się z miłością swojego życia.

List pozwala przelać na papier swoje emocje. Mogą być pisane same dla siebie - na przykład jako narzędzie terapeutyczne.

Listy wymagają namysłu i są znacznie bardziej uroczystą formą komunikacji niż np. wiadomości SMS, co świadczy o tym, że nie zostaną wyparte przez inne sposoby komunikowania.

W utworze „Wyślij sobie pocztówkę” Łony i Webbera podmiot liryczny zachęca do opisania swoich codziennych problemów i wysłania pocztówki z takim opisem na dowolny adres.

Listy mogą trwać wiecznie i być świadectwem postawy autora w konkretnym momencie jego życia.

Sztuka pisania listów zanika, ale dzięki temu ten gatunek literacki jest znacznie szlachetniejszy, co czyni go nieśmiertelną formą literacką.

Sprawdź