Żolnierze Niezłomni

Żolnierze Niezłomni

Ponieważ żyli prawem wilkahistoria o nich głucho milczy

"Wilki "Zbigniew Herbert

1 września 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Zakończyła się w 1945 roku klęską Niemiec. Polska jednak nie była do końca wolna, gdyż znalazła się w strefie wpływów ZSRR.

PRL-Polska Rzeczpospolita Ludowa (nazwa Polski rządzonej przez komunistów)

Mapa Polski po wojnie

Godło

W Polsce zaczęli rządzić komuniści, a najważniejsze decyzję dotyczące naszego kraju były podejmowane w ZSRR. Nie można wtedy było krytykować władz komunistycznych, a ci, którzy to robili, byli aresztowani i skazywani. Nie wszyscy Polacy pogodzili się z rządami komunistów w Polsce i po zakończeniu wojny kontynuowali swoją walkę o prawdziwą wolność w oddziałach leśnych. Nazywamy ich "żołnierzami niezłomnymi".

Żołnierze Wyklęci byli żołnierzami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR. Walcząc z siłami nowego agresora, musieli zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski LudoweJ

Żołnierze Wyklęci dzięki swojej działalności przyczynili się do opóźnienia kolejnych etapów utrwalania systemu komunistycznego, pozostając dla wielu środowisk wzorem postawy obywatelskiej.

Komuniści nazywali ich „bandami reakcyjnego podziemia”. Z kolei osoby działające w antykomunistycznych organizacjach i oddziałach zbrojnych, które znalazły się w kartotekach aparatu bezpieczeństwa, określono mianem „wrogów ludu”

Danuta Siedzikówna, pseudonim„Inka”

Wstąpiła do AK, w roku 1945 przyłączyła jako sanitariuszka do oddziału partyzanckiego Zygmunta Szendzielarza (pseudonim „Łupaszka”); została aresztowana przez UB, torturowana i skazana na śmierć;nie zdradziła żadnych informacji na temat partyzantów Z więzienia przesłała wiadomość: „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”

WARTO PRZECZYTAĆ

Rotmistrz Witold Pilecki, pseudonim„Witold”

Był żołnierzem, walczył w wojnie polsko –bolszewickiej (1920 r.);bronił Polski w 1939 roku; dobrowolnie dostał się do obozu koncentracyjnegoAuschwitz, aby tam zgromadzić informacje na temat zbrodni popełnianych przez Niemców; został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa (UB) . Był przesłuchiwany, torturowany i osądzony. Skazano go na śmierć za rzekomą zdradę.

Mjr Marian Bernaciak „Orlik”

Dowódca Inspektoratu Puławy AK, a następnie dowódca Inspektoratu Puławy WiN. Oddział przeprowadził wiele akcji przeciwko komunisty-cznemu aparatowi terroru: 24.04.1945 r. rozbił PUBP w Puławach. 24.05.1945 r. w Lesie Stockim zgrupowanie "Orlika" , stoczyło jedną z największych bitew z Sowietami i władzą komunistyczną.

Do akcji Orlik przygotowywał się bardzo dobrze."Orlik" podzielił żołnierzy. Część z nich odgrywała czerwonoarmistów, inni - pobrudzeni i wyglądający na pobitych - zatrzymanych antykomunistycznych "bandytów", których rzekomo miano umieścić w areszcie w Puławach. Pod siedzibą puławskiego więzienia pojawiły się pierwsze problemy. Funkcjonariusz NKWD zwietrzył podstęp i chciał zaalarmować czerwonoarmistów oraz ubeków. Gdy Rosjanin sięgał do kabury po pistolet, "Orlik" zastrzelił go. W tym czasie jego żołnierze okrążali już budynek więzienia. Dosyć szybko zajęto budynek. Tylko na piętrze, w zabarykadowanych pomieszczeniach, bronili się ubecy. W tym czasie "Orlik" zarządził ewakuację Studebackerów z więźniami. W czasie pospiesznego wyjazdu z Puław, przebrany za sowieckiego oficera major Bernaciaka krzyczał po rosyjsku: "Polacy bija naszych", co wywołało zamęt wśród spacerujących po mieście czerwonoarmistów. Sowieci zaczęli bezładnie strzelać, w mieście zapanował chaos. Dla komunistycznej władzy i jej aparatu akcja „Orlika" była kompromitacją.

Dawny budynek PUBP, obecnie WKU

Bitwa w Lesie Stockim - 24 maja 1945 r.

To jedna z największych bitew z walk z Sowietami stoczona 24.05.1945 r. w pobliżu wsi Las Stocki pomiędzy zgrupowaniem partyzantów AK-Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj pod dowództwem majora Mariana Bernaciaka ps. „Orlik” a żołnierzami NKWD, KBW, UB i MO.W bitwie wzięło udział 170-190 żołnierzy „Orlika”, a strona sowiecka i UB liczyła 680 funkcjonariuszy NKWD, KBW, UB i MO, 3 samochody pancerne, 2 transportery opancerzone i 1 tankietkę.Bitwa zakończyła się zwycięstwem oddziału „Orlika”. Zginęło 11 jego żołnierzy oraz 16 funkcjonariuszy NKWD oraz 10 funkcjonariuszy MO i UB

Pomnik w Lesie Stockim

Polegli: kpr. Ryszard Pawelec ps. "Spłonka", Jan Piecyk ps. "Niezapominajka", Roman Szymonik ps. "Bystry", Zdzisław Szczęsny ps. "Stracony", Zdzisław Pastuszko ps. "Karaś", Józef Jeżewski ps. "Szczyt", Wacław Buksiński ps. "Budzik" oraz czterech żołnierzy o nieznanych nazwiskach.

Obchodzony 1 marca Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” został ustanowiony przez Sejm RP w 2011 roku, aby upamiętnić tych, którzy po II wojnie światowej z bronią w ręku przeciwstawili się narzuconej siłą władzy komunistycznej.