język plastyki, środki artystycznego wyrazu kl VII

Język plastykiŚrodki artystycznego wyrazu

klasa VII

Co na dzisiejszej lekcji

Język plastyki

Środki artystycznego wyrazu

Język plastyki

Różnorodne widoki znane nam z codziennego zycia, na przykład ulicę z domami i drzewami, można pokazać w pracach plastycznych jako zbiór obiektów znajdujących się na określonym tle. Kazdy z tych elementów ma charakterystyczne cechy, które poznajemy za pomocą wzroku, a czasami też dotyku: kształt, powierzchnię, barwę. W pracach plastycznych możemy przedstawić te właściwości obiektów rzeczywistych oraz elementów z wyobraźni za pomocą środków składających się na język plastyki, czyli na plastyczne abecadło.

Środki artystycznego wyrazu

1. Barwy
2. Perspektywa
3. Faktura
4. Kształt
5. Kompozycja
6. Światłocień

TO ELEMENTY JAKIMI TWÓRCY POSŁUGUJĄ SIĘ W SZTUKACH PLASTYCZNYCH.

Barwy

Barwy podstawowe i pochodne

Barwy dopełniające i złamane

Barwy ciepłe i zimne

Gama barwna

rzędowa

Perspektywa

kulisowa

zbieżna

Perspektywa – określenie stosowane w architekturze, malarstwie, fotografii i innych sztukach wizualnych oznaczające sposób oddania trójwymiarowych obiektów i przestrzeni na płaszczyźnie.

powietrzna

malarska

Faktura

Faktura – charakterystyczny sposób ukształtowania powierzchni dzieła sztuki (np. obrazu, rzeźby) wynikający z tworzywa, techniki i woli artysty. Ocena faktury dzieła pomaga w ocenie autentyczności i datowaniu dzieła. Na fakturę dzieła sztuki w malarstwie wpływ ma bardzo wiele czynników, m.in. sposób nakładania nakładania farby.

Kształt

Za pomocą kształtów konstruujemy przedstawiane na obrazie obiekty. Pojedyncze formy geometryczne mogą być wyróżnione, mogą też być ukryte i subtelnie łączone ze sobą, by wiernie odtworzyć rzeczywistość

Kompozycja

centralna

- w sztukach plastycznych układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość. Kompozycją określa się również samo dzieło, zawierające połączone ze sobą składniki.Kompozycja - w sztukach plastycznych układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość. Kompozycją określa się również samo dzieło, zawierające połączone ze sobą składniki.

symetryczna

asymetryczna

otwarta

zamknięta

statyczna

dynamiczna

rytmiczna

Światłocień

Światłocień (czasami nazywany także chiaroscuro) – technika malarstwa polegająca na różnicowaniu natężenia światła i eksponowaniu jego kontrastów. Artysta operujący tą techniką zwraca uwagę na wartości malarskie oświetlenia poszczególnych elementów swojej kompozycji. W zależności od miejsca, skąd pada światło, część z nich jest oświetlona, bardzo wyraźna, część natomiast – zacieniona. Zastosowanie światłocienia daje wrażenie trójwymiarowości ukazywanych przedmiotów. Światłocień pozwala realistycznie ukazać wnętrza i tak komponować przestrzeń obrazu, by światłem podkreślić główne elementy kompozycji.