Polscy himalaiści

Polscy Himalaiści

Paulina Grochowina

Historia polskiego himalaizmu zaczyna się w 2 połowie lat 30 XX wieku. W 1936 roku zostaje powołany

w Polsce Komitet Himalajski Klubu Wysokogórskiego. W 1939 odbywa się pierwsza wyprawa w Himalaje, w której Polacy zdobywają Nanda Devi. Wybuch II Wojny Światowej i sytuacja polityczna w powojennej Ludowej Polsce przerywa rozwój Polskiego Himalaizmu na długie lata, aż do roku 1975. W tymże roku Wanda Rutkiewicz organizuje pierwszą powojenną wyprawę do Karakorum w rejon Gaszerbrumu. Wyprawa ta odnosi duży sukces: -1 sierpnia Leszek Cichy, Janusz Onyszkiewicz i Krzysztof Zdzitowiecki stanęli na szczycie Gaszerbrum II. Było to pierwsze wejście Polaków na jeden z czternastu głównych ośmiotysięczników. -9 sierpnia na ten sam wierzchołek wszedł kolejny zespół męski – Janas, Łapiński, W-oźniak. -11 sierpnia Wanda Rutkiewicz, Alison Chadwick-Onyszkiewicz, Janusz Onyszkiewicz i Krzysztof Zdzitowiecki zdobyli Gaszerbrum III, który był wówczas najwyższym niezdobytym jeszcze szczytem na Ziemi. -12 sierpnia na Gaszerbrum II wszedł zespół kobiecy – Halina Krüger-Syrokomska i Anna Okopińska. Rozpoczyna się intensywny rozwój polskiego Himalaizmu.

wczoraj...

„Ryzyko w górach zawiera w sobie możliwość śmierci. Bo góry, zwłaszcza te najwyższe, mogą być niebezpieczne. Ale nikt z alpinistów nie myśli o śmierci i tym bardziej nie idzie w góry po to by z nią igrać. Alpinistom, którzy w górach zapłacili za swoją pasję najwyższą cenę winni jesteśmy pamięć." Wanda Rutkiewicz

Wanda Rutkiewicz

Write a subtitle

Wanda Halina Rutkiewicz-Błaszkiewicz (ur. 4 lutego 1943 w Płungianach, zm. 13 maja 1992 na stokach Kanczendzongi w Himalajach) – polska alpinistka i himalaistka, z zawodu elektronik, jedna z najwybitniejszych światowych himalaistek. Jako trzecia kobieta na świecie i pierwsza Europejka stanęła na Mount Evereście, najwyższym szczycie Ziemi. Himalaje i Karakorum 1975 – kierowniczka i organizatorka kobiecej wyprawy na Gaszerbrumy 11 sierpnia – Gaszerbrum III 7946 m (wspólnie z Alison Chadwick-Onyszkiewicz, Januszem Onyszkiewiczem i Krzysztofem Zdzitowieckim). Jest to rekord wysokości pierwszego wejścia z udziałem kobiet. 12 sierpnia – Gaszerbrum II (wraz Haliną Krüger-Syrokomską, Anną Okopińską w zespole kobiecym; o wyprawie na Gaszerbrumy opowiada film pt. Temperatura wrzenia). 16 października 1978 – Mount Everest (jako trzecia kobieta w historii oraz pierwszy Polak). 15 lipca 1985 – Nanga Parbat ścianą Diamir (wraz z Krystyną Palmowską i Anną Czerwińską – pierwsze wejście czysto kobiece). 23 czerwca 1986 – K2 (jako pierwsza kobieta i pierwszy Polak[8]). 18 września 1987 – Sziszapangma (z Ryszardem Wareckim – jako pierwsi Polacy, Elsą Ávila, Carlosem Carsolio i Ramíro Navarrete). 12 lipca 1989 – Gaszerbrum II. 16 lipca 1990 – Gaszerbrum I z Ewą Pankiewicz, 26 września 1991 – Czo Oju (samotnie). 22 października 1991 – Annapurna południową ścianą (samotnie, wejście dyskusyjne – ostatecznie udowodnione i uznane). Zdobyła osiem z czternastu ośmiotysięczników: Mount Everest, Nanga Parbat, K2, Sziszapangmę, Gaszerbrum II, Gaszerbrum I, Czo Oju i Annapurnę. Właśnie minęła wczoraj 29 rocznica jej zaginięcia W tle Kanczendzonga pod którą zginęła.

HIGHFLIGHTS

Write a subtitle

Halina Krüger-Syrokomska

Halina Krüger-Syrokomska (ur. 30 maja 1938, zm. 30 lipca 1982) – polska alpinistka i himalaistka. Symboliczny grób Haliny Krüger-Syrokomskiej na Powązkach Jedna z najwybitniejszych polskich taterniczek, alpinistek, himalaistek. Od początku za cel postawiła sobie propagowanie alpinizmu kobiecego i przechodzenia coraz trudniejszych dróg w czysto żeńskich zespołach. W 1975 roku jako pierwsza Europejka stanęła na Gaszerbrumie II, wchodząc nań w duecie z Anną Okopińską. Przez pewien czas jej partnerką wspinaczkową była Wanda Rutkiewicz. Zmarła w czasie kobiecej wyprawy na K2 w 1982, w obozie II na Żebrze Abruzzi. Przyczyną śmierci był prawdopodobnie obrzęk mózgu spowodowany chorobą wysokościową lub zator tętnicy płucnej. Ciało pochowano na cmentarzyku poległych wspinaczy, którzy zginęli w czasie wyprawy na K2.

W górach szukam samotności, kontaktu z naturą, tego sam na sam ze sobą, mimo że obok może iść partner. Góry to dla mnie rozmowa ze sobą. Pójdę dalej czy nie? Czy stać mnie jeszcze na to? To są przeżycia, dla których tu jestem.” Jerzy Kukuczka

Jerzy Kukuczka

(ur. 24 marca 1948, zm. 24 października 1989) urodzony w Katowicach polski alpinista i himalaista, jako drugi człowiek na Ziemi zdobył Koronę Himalajów i Karakorum – wszystkie 14 szczytów o wysokości ponad 8 tysięcy metrów, pierwszy był Reinhold Messner, któremu zajęło to 16 lat, Kukuczce zaledwie . Spośród 14 ośmiotysięczników, które zdobył w latach 1979-1987 na 11 z nich wszedł nowymi drogami (poza swoim pierwszym ośmiotysięcznikiem wspinał się albo w ekstremalnie ciężkich warunkach zimą albo nowymi trasami), 5-krotnie w stylu alpejskim, na 4 - po raz pierwszy zimą, na 1 szczyt samotnie - żaden inny zdobywca 14 ośmiotysięczników nie może pochwalić się takim bilansem. Dokonał rzeczy niebywałej – w ciągu niespełna półtora roku (21 stycznia 1985 r. – 18 lipca 1986 r.) zdobył pięć ośmiotysięczników, z czego aż trzy zimą, na dwóch zaś, także na K2, wytyczył nowe, niezwykle trudne drogi. Wolno aklimatyzował się, za to słynął z ogromnej wytrzymałości psychicznej i fizycznej. Jego partnerami byli m.in. Wojciech Kurtyka, Artur Hajzer, Krzysztof Wielicki, Leszek Cichy oraz Ryszard Pawłowski. W szkole średniej uprawiał też przez pewien czas podnoszenie ciężarów, aż do momentu kiedy dostał zakaz lekarski uprawiania tego sportu. W 1988 na Igrzyskach Olimpijskich w Calgary wraz z Reinholdem Messnerem nagrodzony srebrnym medalem olimpijskim. Reinhold Messner odmówił przyjęcia medalu uzasadniając swój gest tym, że uważa alpinizm za twórczość, a nie rywalizację

W tle Lhotse, pod którą zginął

„...Góry tylko wtedy mają sens, gdy jest w nich człowiek ze swoimi uczuciami, przeżywający klęski i zwycięstwa. I wtedy, gdy coś z tych przeżyć zabiera ze sobą w doliny...” Andrzej Zawada

Andrzej Zawada

(ur. 16 lipca 1928 w Olsztynie, zm. 21 sierpnia 2000 w Warszawie) – polski himalaista, z wykształcenia inżynier sejsmolog, mąż aktorki Anny Milewskiej, jeden z pionierów polskiego himalaizmu i wspinaczki zimowej, autor filmów i fotografii z wypraw wysokogórskich, współautor książek alpinistycznych (m.in. Ostatni atak na Kunyang Chhish, 1973). Honorowy członek brytyjskiego Alpine Club, francuskiego Groupe de Haute Montagne oraz The Explorers Club. W 1959 kierował pierwszym przejściem zimowym całej grani Tatr. W 1965 dokonał drugiego przejścia drogi Bonattiego i Gobbiego na Wielkim Filarze Narożnym Mont Blanc. Był organizatorem i kierownikiem licznych wypraw wysokogórskich, m.in. 1971 dokonał pierwszego wejścia na Kunyang Chhish (7852 m n.p.m.) w Karakorum, w 1973 pierwszego zimowego wejście wraz z Tadeuszem Piotrowskim na szczyt siedmiotysięczny Noszak (7485 m n.p.m.) w Hindukuszu, w 1974 pierwszego przejścia północnej ściany Koh-i Mandaras (6628 m n.p.m.). Szef najbardziej znanej polskiej wyprawy – pierwszego zimowego wejścia na Mount Everest w roku 1980 (Krzysztof Wielicki i Leszek Cichy stanęli na szczycie 17 lutego), oraz wiosennej w tym samym roku, podczas której Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka poprowadzili nową drogę na wierzchołek najwyższego szczytu ziemi. Prowadził również zimową wyprawę na Cho Oyu na przełomie 1984 i 1985 roku, podczas której szczyt zdobyli (nową drogą, do dziś nie powtórzoną – Maciej Berbeka i Maciej Pawlikowski 12 lutego) oraz trzy dni później Andrzej Heinrich i Jerzy Kukuczka, dla którego było to drugie wejście na ośmiotysięcznik podczas jednego sezonu zimowego (osiągnięcia tego do dziś nikt nie powtórzył). Na przełomie 1987 i 1988 roku poprowadził pierwszą zimową, polsko-kanadyjską wyprawę na K2. Wyprawa nie osiągnęła szczytu, jednak w trakcie jej trwania Maciej Berbeka jako pierwszy człowiek w historii przekroczył 8000 m n.p.m. w Karakorum, zdobywając 6 marca przedwierzchołek Broad Peak - Rocky Summit (8030 m n.p.m.).

Artur Hajzer

Artur Henryk Hajzer – polski taternik, alpinista i himalaista, twórca i szef programu Polski Himalaizm Zimowy 2010–2015, kierownik wypraw działających w ramach tego projektu, współzałożyciel i były prezes nieistniejącej już firmy ADD będącej właścicielem marki Alpinus produkującej odzież outdoorową oraz sprzęt turystyczny i wspinaczkowy, współtwórca firmy w tej samej branży: HiMountain. Był członkiem Kapituły Nagrody Środowisk Wspinaczkowych „Jedynka” aż do jej rozwiązania w 2011. Mieszkał przez 9 ostatnich lat życia w Mikołowie, w dzielnicy Kamionka .Zdobył: Manaslu – nową drogą – 1986, Annapurna – pierwsze wejście zimowe – 3 lutego 1987, Sziszapangma – nową drogą – 1987, Annapurna Wschodnia (8010 m) – nową drogą – 1988, Dhaulagiri – 11 maja 2008, Nanga Parbat – 23 czerwca 2010, Makalu – 30 września 2011.

W tle Karakorum, gdzie zginął

"Góry to moja miłość. Wypełniają moje życie i stały się także moim zawodem. [...] jestem też ratownikiem TOPR – niesienie pomocy jest chyba najważniejsze, gdybym miał ustawiać hierarchię wartości w górach. Wspinanie, uprawianie alpinizmu to piękny sport, który może wypełniać całe życie, ale pełną satysfakcję daje mi dopiero niesienie pomocy w górach: idea wyciągnięcia pomocnej ręki". Maciej Berbeka

Maciej Berbeka

Maciej Berbeka (ur. 17 października 1954 w Zakopanem, zaginął 6 marca 2013 na stokach Broad Peak w Karakorum – polski himalaista, zdobywca 5 ośmiotysięczników, artysta malarz, grafik i scenograf.Absolwent Państwowego Liceum Technik Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem oraz Wydziału Wzornictwa Przemysłowego Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Artysta malarz, grafik i scenograf Teatru im. S. I. Witkacego w Zakopanem. Ratownik TOPR (od 1979), przewodnik UIAGM, nauczyciel PLTP im. A. Kenara w Zakopanem. Członek (w l. 1982–1986 prezes) Klubu Wysokogórskiego Zakopane. Dokonał pierwszych zimowych wejść na Manaslu (1984, razem z Ryszardem Gajewskim), Czo Oju (1985, razem z Maciejem Pawlikowskim) oraz Broad Peak (5 marca 2013 r.) z Adamem Bieleckim, Tomaszem Kowalskim oraz Arturem Małkiem. Wcześniej był blisko pierwszego zimowego wejścia na Broad Peak w stylu alpejskim z Aleksandrem Lwowem podczas zimowej polskiej wyprawy na K2 w 1988 – dotarł wtedy do przedwierzchołka Rocky Summit (8028 m n.p.m.) niższego od głównego o kilkadziesiąt metrów, lecz oddalonego o godzinę wspinaczki eksponowaną granią. Tym samym został pierwszym człowiekiem, który zimą przekroczył 8000 m n.p.m. w Karakorum. Zdobył Annapurnę nową drogą – południową ścianą. Był kierownikiem wypraw zimowych na Manaslu i trzech na Nanga Parbat. W 1993 zdobył Mount Everest od strony chińskiej. 5 marca 2013 podczas zejścia po zdobyciu Broad Peak Maciej Berbeka i Tomasz Kowalski nie zdołali powrócić na noc do obozu, co zmusiło ich do biwakowania w ekstremalnych warunkach. Kowalski biwakował na grani na wysokości około 7960 m n.p.m., a Berbeka najprawdopodobniej na przełęczy na 7900 m n.p.m. W przeciwieństwie do Tomasza Kowalskiego, Berbeka był widziany następnego dnia rano na ścianie pod przełęczą, która prowadziła do obozu szturmowego.

W tle Broad Peak.

dzisiaj...

Anna Czerwińska

Anna Czerwińska (ur. 10 lipca 1949 w Warszawie) – polska alpinistka i himalaistka, zdobywczyni sześciu ośmiotysięczników i Korony Ziemi. Uczestniczyła w wyprawach wspinaczkowych m.in. z Wandą Rutkiewicz i Krystyną Palmowską. Z zawodu jest doktorem nauk farmaceutycznych, lecz od wielu lat nie pracuje w swoim zawodzie – porzuciła go dla gór, które są jej największą pasją. Obecnie prowadzi firmę, która sprowadza z Indii ubrania, biżuterię oraz inne orientalne produkty.1979 – Rakaposhi (7788 m n.p.m.), pierwsze kobiece wejście, nową drogą 30 czerwca 1983 – przedwierzchołek Broad Peak: Rocky Summit (8028 m), w dwuosobowym zespole kobiecym z Krystyną Palmowską 15 lipca 1985 – Nanga Parbat (8126 m), w zespole kobiecym z Wandą Rutkiewicz i Krystyną Palmowską 1986 – dotarcie na K2 do wysokości ok. 8200 m, nową drogą do Magic Line, z Krystyną Palmowską i Januszem Majerem 21 maja 2000 – Mount Everest (8848 m), drugie polskie kobiece wejście 6 października 2000 – Shisha Pangma Middle (8013 m) 21 maja 2001 – Lhotse (8501 m), pierwsze polskie kobiece wejście 25 września 2001 – Czo Oju (8201 m) 2 sierpnia 2003 – Gaszerbrum II (8034 m) 25 maja 2006 – Makalu (8485 m), pierwsze polskie kobiece wejście

Kinga Baranowska

Kinga Baranowska (ur. 17 listopada 1975 w Wejherowie) – polska himalaistka, zdobywczyni dziewięciu ośmiotysięczników. Pierwsza Polka na ośmiotysięcznikach Dhaulagiri, Manaslu i Kanczendzondze. Członkini kadry narodowej Polskiego Związku Alpinizmu (wspinaczka wysokogórska), a także członkini zarządu Klubu Wysokogórskiego Warszawa, z wykształcenia geograf i ekonomistka. Aktualnie mieszka w Warszawie. Realizuje stworzony przez siebie program "Kobieca Korona Himalajów" czyli zdobycie wszystkich 14 ośmiotysięczników. Jest to program sportowy zakładający wejścia bez używania dodatkowego tlenu z butli. Wejścia na wierzchołki ośmiotysięczników 2003 – Czo Oju (8201 m) 2006 – Broad Peak (8048 m) – druga Polka na szczycie 2007 – Nanga Parbat (8125 m) – wejście ścianą Diamir 2008 – Dhaulagiri (8167 m) – pierwsza Polka w historii 2008 – Manaslu (8156 m) – pierwsza Polka w historii 2009 – Kanczendzonga (8598 m) – pierwsza Polka w historii 2010 – Annapurna (8091 m) – drugie polskie kobiece wejście 2012 – Lhotse (8516 m) – trzecie polskie kobiece wejście, pierwsze bez używania tlenu z butli 2015 – Gaszerbrum II (8035 m)

Miłka Raulin

Bogumiła „Miłka” Raulin (ur. 3 maja 1983 w Gdyni) – autorka projektu Siła Marzeń, himalaistka, podróżniczka. Miłośniczka wspinaczki wysokogórskiej, szybownictwa (III klasa pilota szybowcowego). W 2018 r. została najmłodszą Polką, która zdobyła Koronę Ziemi (35 lat i 19 dni w dniu zdobycia szczytu Mt. Everest, 22 maja 2018) w wersji 9 szczytowej.W 2011 r. rozpoczęła projekt Siła Marzeń Korona Ziemi po zdobyciu najwyżej góry Afryki (Kilimandżaro). 2011: Afryka – Kilimandżaro(5895 m n.p.m.) 2012: Europa – Elbrus (5642 m n.p.m.) 2013: Ameryka Południowa – Aconcagua (6961 m n.p.m.) 2014: Australia i Oceania – Piramida Carstensza (4884 m n.p.m.) 2015: Ameryka Północna – Denali (6195 m n.p.m.) 2015: Australia i Oceania – Góra Kościuszki (2230 m n.p.m.) 2008, 2016: Europa – Mount Blanc (4810 m n.p.m.) 2017: Antarktyda – Mount Vinson (4892 m n.p.m.) 2018: Azja – Mount Everest[19] (8848 m n.p.m.)

"W górach musisz wykonać pewien wysiłek bez zapłaty. Jest to mistyka, szukanie czegoś wyjątkowego. Do tego trzeba mieć wyobraźnię i filozofię życiową. Nie każdego na to stać, nie każdemu się chce. Bo w górach nie ma granic, tam się szuka wolności. A samo przebywanie w górach łagodzi, eliminuje agresję. Są elementy rywalizacji ale rywalizacji z wyznaczonym celem, a nie z przeciwnikiem." Krzysztof Wielicki

Krzysztof Wielicki

Krzysztof Jerzy Wielicki (ur. 5 stycznia 1950 w Szklarce Przygodzickiej) – polski wspinacz, taternik, alpinista i himalaista. Piąty człowiek na Ziemi, który zdobył Koronę Himalajów i Karakorum. Członek The Explorers Club. W roku 2018 otrzymał Nagrodę Księżnej Asturii w dziedzinie sportu. W roku 2019 otrzymał Złoty Czekan za całokształt osiągnięć górskich. Podbój Korony Himalajów i Karakorum Mount Everest (8848 m n.p.m.) 1980 – I zimowe wejście na ośmiotysięcznik Broad Peak (8048 m) 1984 – I wejście na ośmiotysięcznik i powrót do bazy w jedną dobę (21,5 h), wejście solo Manaslu (8163 m) 1984 – nową drogą oraz 1992 – drogą klasyczną Kanczendzonga (8586 m) 1986 – I zimowe wejście Makalu (8463 m) 1986 – nowym wariantem, w stylu alpejskim Lhotse (8511 m) 1988 – pierwsze zimowe wejście, solo, w gorsecie ortopedycznym Dhaulagiri (8156 m) 1990 – nowym wariantem, wejście solo Annapurna (8091 m) 1991 – drogą Boningtona Czo Oju (8201 m) 1993 – polską drogą Sziszapangma (8021 m) 1993 – nową drogą, wejście solo Gaszerbrum II (8035 m) 1995 – drogą klasyczną, wejście solo – oraz 2006 – drogą klasyczną Gaszerbrum I (8068 m) 1995 – drogą japońską, w stylu alpejskim K2 (8611 m) 1996 – drogą japońską Nanga Parbat (8125 m) 1996 – drogą Kinshofera, wejście solo

Adam Bielecki

Adam Radosław Bielecki (ur. 12 maja 1983 w Tychach – polski taternik, alpinista, himalaista, pierwszy zimowy zdobywca ośmiotysięczników Gaszerbrum I (9 marca 2012) i Broad Peak (5 marca 2013) oraz zdobywca K2 (31 lipca 2012), Makalu (30 września 2011) i Gaszerbrum II (16 lipca 2018).W 2000 roku w wieku 17 lat jako najmłodszy na świecie dokonał samotnego wejścia w stylu alpejskim na Chan Tengri (7010 m n.p.m.). Zdobyte ośmiotysięczniki: 2011 – Makalu 2012 – Gaszerbrum I (pierwsze wejście zimowe) 2012 – K2 2013 – Broad Peak (pierwsze wejście zimowe) 2018 – Gaszerbrum II (zachodnią ścianą) 27 stycznia 2018 roku, wspólnie z Denisem Urubką, Jarosławem Botorem i Piotrem Tomalą przerwali Narodową Zimową Wyprawę na K2 i wzięli udział w akcji ratowniczej na Nanga Parbat, która została zorganizowana, by pomóc schodzącym ze szczytu Élisabeth Revol i Tomaszowi Mackiewiczowi. Wspinając się wraz z Urubką, w godzinach nocnych, dotarł do Revol na ok. 6100 m n.p.m. Udało się sprowadzić ją do obozu. Dojście do Mackiewicza, z uwagi na ekstremalne warunki pogodowe, nie było możliwe

"Tak to już jest w życiu, że kiedy człowiek bardzo czegoś pragnie i długo na to czeka, to wyobraża sobie, że jak już osiągnie ten cel - cały świat przewróci się do góry nogami. Kiedy w końcu ten moment przychodzi, okazuje się, że nic się nie zmieniło, wszystko jest po staremu, a radość nie jest tak ogromna. W marzeniach finał jest dużo istotniejszy. Dopiero kiedy go osiągamy, okazuje się, że w gruncie rzeczy ważniejsze jest, aby mieć cel niż żeby go osiągnąć." Leszek Cichy

Leszek Cichy

Leszek Roman Cichy (ur. 14 listopada 1951 w Pruszkowie) – polski alpinista, geodeta, od 1977 pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej, po 1989 makler i finansista, obecnie przedsiębiorca Himalaje, Karakorum, Korona Ziemi 1974 – pierwsze wejście na Shispare (7611 m), 1975 – trzecie wejście na Gaszerbrum II (8035 m) (ówczesny polski rekord wysokości i pierwszy ośmiotysięcznik z listy czternastu najwyższych, zdobyty przez Polaków), z Januszem Onyszkiewiczem i Krzysztofem Zdzitowieckim nową drogą północno-zachodnią ścianą, 1976 – pierwsza, polska wyprawa na K2 (8611 m), pod kierownictwem Janusza Kurczaba, dojście do wysokości 8230 m, najwyższej osiągniętej na nowej drodze filarem północno-wschodnim, 1978 – uczestnictwo w wyprawie na Makalu (8470 m), dojście do wysokości 7400 m, najwyższej osiągniętej, 17 lutego 1980 – pierwsze wejście zimowe na Mount Everest (8848 m) wspólnie z Krzysztofem Wielickim – światowy rekord wysokości w alpinizmie zimowym, wyprawa pod kierownictwem Andrzeja Zawady, 1982 – K2, wyprawa pod kierownictwem Janusza Kurczaba, dochodzi najwyżej, do wysokości 8250 m. 1984 – nowa droga na Yalung Kang (Kanczendzongę Zachodnią, 8505 m), 1984 – wejście na Elbrus (5642 m), 1987 – Aconcagua (6960 m), nową drogą – południową ścianą (wraz z Ryszardem Kołakowskim), 1987 – K2, pierwsza w historii, zimowa wyprawa na K2, pod kierownictwem Andrzeja Zawady, wraz z Krzysztofem Wielickim dochodzi najwyżej, do wysokości 7300 m, 1988 – Lhotse (8501 m), zimowa, polsko-belgijska wyprawa pod kierownictwem Andrzeja Zawady, w samotnym ataku szczyt zdobywa Krzysztof Wielicki, 1989 – Denali (McKinley), pierwsze polskie wejście środkiem południowej ściany Filarem Cassina, 1998 – Mount Vinson, Antarktyda, drugie polskie wejście, z Markiem Kamińskim 1998 - Kilimandżaro, Tanzania, z Markiem Kamińskim 1998 - Góra Kościuszki, Australia, z Markiem Kamińskim 1999 – Piramida Carstensz, Nowa Gwinea, 2005 – K2 (8611 m), wraz z Anną Czerwińską i Dariuszem Załuskim dotarł do wysokości 7850 m. Jako pierwszy Polak skompletował do 1999 roku Koronę Ziemi: z Górą Kościuszki, Piramidą Carstensza, Elbrusem i Mont Blanc. Postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 9 grudnia 2003 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla polskiego taternictwa i alpinizmu, za popularyzowanie sportu wspinaczkowego.

Team

Thankfulness

Tak wyglądają nadrody z zdobycie 8 tysięcznika

01

04

03

• Zródło:
• D. Kortko, M. Pietraszewski "Kukuczka"
• Adam Bielecki "Spod zmarzniętych powiek"
• R. Fronia "Anatomia Góry"
• A. Kamińska "Wanda"
• A. Kamińska "Halina"
• M. Sepioło "Himalaistki"
• M. Raulin "Siła Marzeń"
• B. Dobroch "Artur Hajzer . Droga słonia"
• K. Saysse- Tabiczyk "W górach wysokich"

Dziękuję za uwagę

"W górach jest wszystko, co kocham..." -Harasymowicz