Kl 7 Temat(45): Czy dobro można narzucić?

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus

Dzisiejszy temat

Czy dobro można narzucić?

Na lekcji poznacie pojęcia: inkwizycja, herezja, wolność sumienia.

Modlitwa

Inkwizycja, herezja.

Wolność sumienia?

Zapamietaj

MODLITWA

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Zdrowaś Maryjo .... W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Przedstaw Bogu intencje w jakiej się pomodlisz.

Inkwizycja, herezja

Inkwizycja to była kościelno - sądowa procedura, stosowana w sprawach dotyczących herezji. Ta procedura w różnych wiekach wyglądała rozmaicie. Współcześni, oceniając ją, powinni brać pod uwagę uwarunkowania epoki.

Od końca XII do XV wieku działali inkwizytorzy - ludzie wyznaczani przez papieży, rzadziej przez biskupów, do rozsądzania zarzutów o herezję, a także o magię, czary dzieciobójstwo, wielożeństwo. Od XV stulecia inkwizycją nazywano lokalne kościelne i kościelno-państwowe trybunały działające do przełomu XVIII i XIX wieku. Choć były one kierowane i obsługiwane przez duchownych, podlegały władzy państwowej. Stad także brało się wiele nadużyć natury politycznej.

Inkwizycja, herezja

2a

Od początku swego istnienia Kościołowi zagrażały sekty i herezje. Bronił się przed nimi zgodnie z ewangelicznymi zasadami „upomnienia braterskiego”. Heretyk był traktowany jako „słabszy brat” a karano go w najgorszym przypadku wyłączeniem ze wspólnoty. Później, kiedy chrześcijaństwo stało się religia dominująca, a państwo zostało utożsamione z Kościołem, władze świeckie traktowały herezję jako zdradę państwa. Kary za nią były surowsze: od konfiskaty majątku, przez więzienie, piętnujący strój, pielgrzymkę pokutną, po karę śmierci, najczęściej przez spalenie na stosie. Zeznania - zgodnie z ówczesnym prawem i zwyczajami świeckimi - nierzadko wymuszano za pomocą okrutnych tortur.

Inkwizycja, herezja

2b

Osoby uznane za winne władza kościelna przekazywała w ręce władzy świeckiej, która wykonywała wyrok. W średnio­wieczu karą śmierci kończyło się ok. 5% dochodzeń. Wśród skazanych przez inkwizycję byli: św. Joanna d'Arc, templariusze, Jan Hus, Giordano Bruno. W XVII wieku fala tzw. polowań na czarownice pochłonęła ok. 100 tyś. ofiar, które były skazywane także przez sądy państwowe. W pierwszą niedzielę wielkiego postu w Roku Jubileuszowym 2000 w Bazylice św. Piotra św. Jan Paweł II i przedstawiciele Wa­tykanu prosili publicznie o przebaczenie „za przeszłe i obecne grzechy synów Kościoła". Papież, wzywając Kościół do nawró­cenia, wyrażał żal m.in. za grzechy wojen religijnych, wypraw krzyżowych i trybunałów inkwizycji.

Wolność sumienia

Św. Jan Paweł II mówił, że prawdę czyni się w miłości. Trzeba szanować sumienie drugiego człowieka. Nie można narzucać nikomu prawdy ani swojego sposobu rozumienia rzeczywistości. Wolność sumienia i wolność szukania prawdy to jedne z najbardziej podstawowych praw człowieka.

Wolność sumienia dotyczy prawa do wyznawania religii i swoich przekonań, a także prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie ze swoimi przekonaniami. Wychowanie nie oznacza narzucania dziecku wiary i praktyk chrześcijańskich. Powinno to być świadectwo rodzica o swojej wierze i wychowanie w miłości.

Zapamietaj

Każdy człowiek ma obowiązek dążenia do prawdy i szukania jej zgodnie z sumieniem.

4a

Pod Twoją obronę ...

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu. Jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.