Metody

metody aktywizujące

Bezludna wyspa

Nauczyciel opowiada uczniom następującą historię: Rozbił się okręt. Jesteście rozbitkami, którzy uratowali się. Morze wyrzuciło was na bezludną wyspę. Pantomimicznie, posługując się tylko gestami i mimiką (bez słów) macie zorganizować sobie życie na tej wyspie. Od czasu do czasu nauczyciel podaje hasła: zapada zmrok, wstaje dzień, minęły trzy miesiące, itp. Ćwiczenie kończy się odpłynięciem rozbitków z bezludnej wyspy. Po zakończeniu ćwiczenia nauczyciel rozmawia z uczniami o strukturze grupy (jakie podjęto role, co się wydarzyło w grupie). Pantomima zmusza do szczególnej ekspresji uczuć i potrzeb, uwrażliwia na znaczenie komunikacji niewerbalnej. Pozwala na zaakcentowanie pozycji w grupie osobom nieśmiałym, mającym trudności w wypowiadaniu się

Metoda efektywnego współdziałania w zespole i pracy w grupie, budowania więzi międzyludzkich, podejmowania indywidualnych i grupowych decyzji

Uczniowie zastanawiają się nad swoją rolą w grupie. Uzmysławiają sobie, jak ważna jest grupa dla nich. Uczą się podejmowania decyzji.

Graffiti

Przebieg: • Nauczyciel dzieli klasę na grupy. • Określa czas pracy. • Każda grupa otrzymuje plakat z rozpoczętym opowiadaniem (zdaniem). • Uczniowie dopisują ciąg dalszy wydarzeń. • Po upływie wyznaczonego czasu przekazują plakat następnej grupie. • Plakaty krążą od grupy do grupy zgodnie ze wskazówkami zegara. • Zadanie kończy się w momencie, kiedy plakat wróci do grupy macierzystej. • Uczniowie wieszają plakaty i odczytują opowiadanie.

Metoda ta kształci twórcze myślenie w atmosferze dobrej zabawy. Umożliwia twórcze rozwiązywanie problemów. Można ją wykorzystać na wiele różnych sposobów.

Stwarza uczniowi możliwość dzielenia się własnymi pomysłami.

rybi szkielet

Metoda ta znana jest jako schemat przyczyn i skutków.

Przebieg: Na plakacie lub tablicy nauczyciel rysuje schemat przypominający rybi szkielet. W głowie ryby wpisuje dowolny problem (zagadnienie). Uczniowie metodą burzy mózgów wymieniają główne czynniki, które miały wpływ na powstanie danego problemu. Wpisują je na tzw. dużych ościach. Nauczyciel dzieli uczniów na tyle grup, ile jest dużych ości. Każda grupa otrzymuje jeden czynnik główny (dużą ość) i w określonym czasie stara się odnaleźć przyczyny, które na niego wpłynęły. Przedstawiciele grup wpisują czynniki szczegółowe (małe ości) na schemat. Z czynników szczegółowych (małych ości) uczniowie wybierają, ich zdaniem, najistotniejsze. Uczniowie wyciągają wnioski i rozwiązują problem.

Dziękuję za uwagę!