św. Franciszek z Asyżu

ŚW. FRANCISZEK Z ASYŻU

RÓŻA SKWAREK

Kim był św. Franciszek?

Franciszek z Asyżu, właściwie Giovanni Bernardone, nazywany Biedaczyną z Asyżu to włoski duchowny katolicki, diakon, założyciel zakonu franciszkanów, urodzony w 1181 lub 1182r. w Asyżu. Jego ojcem był zamożny kupiec, sukiennik umbryjski Pietro Bernardone, zaś matką, pochodząca z Pikardii Pika. Źródła podają, że Franciszek miał brata o imieniu Anioł. Pierwsze lata swego życia spędził w Asyżu. Uczęszczał do parafialnej szkoły przy kościele św. Jerzego, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie.

Poglądy

św.Franciszka

Św. Franciszek z Asyżu stworzył pogląd zwany franciszkanizmem, stanowiący niezwykłą, radosną filozofię wiary. Głosił wszechogarniającą miłość do świata, braterstwo wszelkich żyjących istot, uwielbienie świata i jego piękna, radosną wiarę w Boga oraz ideał ubóstwa. Występował przeciw okrucieństwu, nienawiści, zabijaniu i chciwości. Stworzył zakon wędrujący, a legendy dotyczące jego życia zawierają Kwiatki św. Franciszka z Asyżu – zbiór opowieści o świętym, jego życiu i nauce, przekazanych przez anonimowego autora.

Główne nauki

św. Franciszka

Wszechogarniająca miłość. Miłość jest podstawą wiary.Jest to miłość do każdej istoty żywej jako dziecka Bożego. Jest to miłość do „brata-ciała”, i dlatego wyklucza udręczenie, umartwienie cielesne. Jest to też miłość do chorych i cierpiących, miłość pełna poświęceń, którą widać w opowieści o Franciszku i trędowatym. Miłość rozdawana otaczającemu światu jest w tym ujęciu miłością do Boga – jego Stwórcy.

Główne nauki

św. Franciszka

Radość - wyrazem radości, pojęcia kluczowego w filozofii św. Franciszka, jest Pieśń słoneczna. Radość wynikająca z faktu istnienia, z piękna świata, z miłości, postu, z trudu pracy i zwykłych obowiązków. Radości takiej uczy Franciszek swoich braci, przypominając mękę ­Chrystusa.

Ubóstwo – to ideał św. Franciszka inaczej rozumiany niż w przypadku św. Aleksego. Franciszek chce być ubogi, aby być wolnym. Owszem, św. Franciszek był synem bogatego włoskiego kupca Bernardone i zrezygnował z dóbr materialnych, które mógł posiadać. W Kwiatkach… często jest zwany Świętym Biedaczyną, gdyż nie chciał mieć nic – lecz nie dla pokuty, nie dla umartwień, ale dla jedności z ubogimi, dla pokonania chciwości, dla idei, że człowiek jest wolny i szczęśliwy, tylko wtedy, gdy posiada tyle, ile jest mu niezbędne do życia. Ktoś, kto ma wiele – martwi się o swój majątek, jest jego niewolnikiem. „Zostaw wszystko i pódź za mną” – mówił Chrystus – i tę właśnie ideę propagował święty Franciszek.

Dziękuję za obejrzenie prezentacji!