Mazury

Mazury

Brak tłumów, wypoczynek na łonie natury i jeziora. Z tym kojarzą nam się Mazury. I nic dziwnego – większych i mniejszych akwenów jest tu w sumie ponad dwa i pół tysiąca. Ale malownicza kraina, która znalazła się w finałowej czternastce ogólnoświatowego plebiscytu na 7 Nowych Cudów Natury, ma do zaoferowania o wiele więcej.

Mazury uważane są za jeden z cudów natury, ponieważ posiadają niemalże najbogatsza sieć wodną spośród wszystkich regionów Polski. Trudno nie zachwycać się tym miejscem skoro jest tu znacznie więcej jezior niż w innych regionach naszego kraju. Największe z nich to Jezioro Śniardwy i Mamry. Kraina Wielkich Jezior Mazurskich przyciąga masę turystów, którzy chętnie wybierają się nad jeziora w rożnych celach. Można tu spotkać żeglarzy i kajakarzy, a także miłośników ciszy i spacerów po lesie.

Jezioro Śniardwy to największy akwen w Polsce, nazywany „mazurskim morzem”. Rozciąga się na terenie powiatów mrągowskim i piskim. Leży na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, w dorzeczu rzeki Pisy. Ma połączenie z wieloma okolicznymi jeziorami poprzez które łączy się z Jeziorem Mamry tworząc razem Wielkie Jeziora Mazurskie. Nad Śniardwami jest mnóstwo atrakcyjnych pól namiotowych, ośrodków i portów. Brzegi są stosunkowo niskie, zabagnione, porośnięte sitowiem i tatarakiem, co czyni je trudno dostępnymi.

Mamry to drugie co do wielkości jezioro po Śniardwach w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Powierzchnia jeziora to około 10 tyś ha. Wyspy na tym jeziorze, wśród nich Upałty, należą do Rezerwatu Wysp na Jeziorach Mamry i Kisajno. Przez jezioro prowadzi wiele tras żeglugowych. Zawijają tu statki Żeglugi Mazurskiej, żeglarze mają do dyspozycji ekologiczną marinę, wiele przystani oraz kilka portów. Do brzegu tego malowniczego akwenu z Węgorzewa można dojść pieszo lub dojechać rowerem ścieżką wiodącą z centrum miasta. Przy mamrach znajduje się plaża miejską i molo, z którego turyści chętnie podziwiają bajeczną o każdej porze roku panoramę Mamr.

Rejon porasta Puszcza Piska, pokryta siecią szlaków pieszych, rowerowych i konnych. W okolicy można zwiedzić dużo gotyckich zamków i kościołów, wzniesionych przez władających niegdyś tymi ziemiami Krzyżaków.

Powierzchnia całej puszczy wynosi ok. 100 tys. ha. W skład obszaru Puszczy Piskiej wchodzi wiele jezior które pełnią także rolę rezerwatów. Przez obszar przepływają dwie główne rzeki – Krutynia i Pisa, a także wiele mniejszych cieków. Południowa jej część porasta piaski i torfowiska niskie. Na jej terenie znajduje się wiele jezior, a w północnej części puszczy zlokalizowana jest Kraina Wielkich Jezior. Puszcza Piska porośnięta jest lasami sosnowymi i świerkowymi z niewielką domieszką brzozy i dębu rosnących na sandrowych piaskach. Przez obszar puszczy przebiega założony w 1977 r. Mazurski Park Krajobrazowy (53,6 tys. ha). Najcenniejszy rezerwat znajduje się na jeziorze Łuknajno, które jest ostoją łabędzia niemego. Symbolem parku jest jednak bocian biały, którego gniazda widać w wielu wioskach

W rejonach północno-wschodniej Polski możemy wciąż podziwiać bardzo dużo zamków i pałaców, które powstały w okresie między XII a XIX wiekiem. Najbardziej spektakularnym i najszerzej znanym przykładem średniowiecznego budownictwa gotyckiego jest Zamek Krzyżacki w Malborku. Jednak cała Warmia i Mazury usiane są mniejszymi zamkami krzyżackimi, które wciąż można zwiedzać. Część z nich jest zachowana we względnie dobrym stanie i mieści różne instytucje i urzędy. Część jednak jest zachowana fatalnie i obecnie zostały nam z nich tylko ruiny, nieraz trudne do znalezienia. W całym województwie Warmińsko-Mazurskim znajduje się też dużo różnych pałaców i dworów, które warto zwiedzić.

Najsłynniejszym reszelskim zabytkim jest gotycki zamek w reszlu. Najpierw był on siedzibą Krzyżaków, później biskupów warmińskich. Obecnie znajduje się tu hotel, restauracja i Galeria Sztuki Współczesnej, będąca oddziałem Muzeum Warmii i Mazur. Historia reszelskiego zamku sięga jeszcze dalej niż czasy średniowiecza – przed nastaniem zakonu oraz biskupów okolice te zamieszkiwało pruskie plemie Bartów. Bartowie wznieśli swoje fortyfikacje, a ich pozostałości wykorzystali Krzyżacy, stawiając swoją strażnicę w 1241 roku. Podczas kolejnych wojen zamek był niszczony. Mimo że nie zachował swojego oryginalnego wygląd, jego monumentalne rozmiary nadal wzbudzają zachwyt kolejnych pokoleń turystów.

Dziękuję za uwagę

Wykonanie: Jakub Bakierzyński