Quo Vadis

Quo vadis

Nikodem Górski

Henryk Sienkiewicz

Życiorys

Autor "Quo Vadis" urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzemskiej, a zmarł 15 listopada 1916 w Vevey w Szwarcarii.W 1905 roku dostał literacką nagrode Nobla za całokształt twórczości. Żył i tworzył w epoce pozytywizmu.

Napisał 21 nowel oraz 12 powieści z czego najbardziej znane to "Quo vadis", "Krzyżacy", "W pustyni i w puszczy" oraz "Ogniem i mieczem".

Na jego cześć wniesono 3 muzea: w Oblęborku, Poznaniu, i Woli Okrzemskiej

RODZAJ, GATUNEK LITERACKI, TEMAT ORAZ WĄTKI W POWIEŚCI "QUO VADIS"

"Quo vadis" zalicza się jako powieść historyczną ze względu na czas akcji czyli 63-66r n.e., oraz liczne zdarzenia historyczne zapisane w powieści.Rodzaj literacki lektury to epika.

Ma kilka wątków:

miłosny

historyczny

społeczny

religijny

obyczajowy

Utwór opowiada o dziejach pierwszych chrześcijan oraz o cesarstwie Rzymskim za panowaia Nerona

Główne miejsce akcji to Rzym, ale wydarzenia rozgrywają się też w mieście pod Rzymem: Ancjum

Plan Wydarzeń

63r n.e.

68r n.e.

66r n.e.

Koniec Akcji

Początek Akcji

Epilog14. Śmierć Nerona

Streszczenie Utworu

Rzym za panowania Nerona. Młody rzymski żołnierz, Marek Winicjusz, przypadkiem poznaje piękną Ligię, brankę wojenną wychowywaną w domu Plaucjuszów jak córka. Zakochuje się w niej i pragnie ją zdobyć. Ligia jednak wyznaje nową religię - jest chrześcijanką. Nie zgadza się zostać kochanką Winicjusza. Ucieka prosto z uczty u Nerona i ukrywa się przed zepsutym patrycjuszem w domu ubogich chrześcijan. A Marek jej uparcie szuka. Postanawia odbić Ligię siłą, ale to mu się nie udaje. Zostaje ranny. Ku jego zdumieniu chrześcijanie nie tylko się na nim nie mszczą, ale troskliwie się nim opiekują i leczą go. Ligia również okazuje mu swoją dobroć. Marek wreszcie poznaje, co to jest prawdziwa miłość. Niestety nad zakochanymi gromadzą się czarne chmury. Neron jest tak znudzony, że wymyśla okrutną rozrywkę - rozkazuje spalić Rzym, by zobaczyć prawdziwy pożar i móc skomponować taką pieśń, jak Homer Iliadę. Tak się też dzieje. Marek, będący wówczas z dworem Nerona w Ancjum, powraca zrozpaczony, że Ligii stało się coś złego. Kiedy się wreszcie spotykają, apostoł Piotr udziela mu chrztu. O podpalenie Rzymu zostają oskarżeni chrześcijanie. Z rozkazu Nerona giną w męce na arenach rozszarpywani przez dzikie zwierzęta, biorąc udział w okrutnych scenach z mitologii. Męczenników błogosławi z wyżyn amfiteatru Paweł z Tarsu. Wreszcie na arenę dostaje się wraz z Ursusem uwięziona jakiś czas wcześniej Ligia. Neron urządził sobie kolejną zabawę, tym razem kosztem Winicjusza. Ligia została przywiązana do rogów straszliwego tura germańskiego, a zadaniem Ursusa jest ją uratować. To prawie niemożliwe, a jednak potężnemu słudze Ligii udaje się skręcić turowi kark. Ligia zostaje uratowana, a zakochani dostają się pod opiekę rzymskiego ludu, wobec którego nawet Neron jest bezsilny. W finale powieści ginie sam Neron, przeświadczony o tym, że świat traci niepospolitego artystę.

Najważniejsze Cytaty

"Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem."

"Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem."

"Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem."

"Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem."

Ligia

Petroniusz

Marek Winicjusz

Ma nieskazitelne maniery, jest doradcą samego Nerona w sprawach gustu. Jego zdanie liczy się także w sprawach sztuki, zwłaszcza poezji i aktorstwa (Neron uważa się za geniusza w tych dziedzinach). Niegdyś Petroniusz był rządcą Bitynii. Z dystansem i ironią traktuje otoczenie, właściwie ocenia dzieła Nerona, ale potrafi to ukryć, schlebia cezarowi, choć trzeba przyznać, że panuje nad jego szaleństwem i czasem udaje mu się złagodzić wybuchy Nerona. Nikomu się nie podporządkowuje. Jest bardzo bogaty, stać go na obojętność i stoicki spokój wobec ludzi i problemów. Interesuje się sztuką, uwielbia piękno. Otacza się zbytkiem i pięknymi przedmiotami, ma czterystu niewolników, o których mówi „piękne ciała”. Jest tolerancyjny wobec innych, przenikliwy. Zdaje sobie sprawę, że jest świadkiem upadku potęgi Rzymu, wie, że jego świat odchodzi w przeszłość. Ceni wygody i luksus. Nie znosi widoku krwi. Cechy charakteru: szczerość, odwaga, umiejętność respektowania woli innych przy zachowaniu własnej niezależności, zdolność do odwzajemnienia szczerej, głębokiej miłości (kocha Eunice, która wraz z nim popełnia samobójstwo).

Jest wesoły, towarzyski, chętnie bierze udział w zabawach w pałacu Nerona, lubi kobiety, ale nie ceni miłości, dopóki nie spotyka Ligii. Zresztą początkowo nie kocha jej, ale pożąda. Jest porywczy, skory do gniewu, niecierpliwy. Przyzwyczajony do tego, że każda jego zachcianka zostaje natychmiast spełniona, nie może zrozumieć, dlaczego Ligia mu się opiera. Uważa, że wszystko, nawet miłość, można kupić. Jest bardzo pewny siebie, uważa się za niezwyciężonego. Po przyjęciu religii chrześcijańskiej usposobienie Winicjusza ulega zmianie: staje się opanowany, spokojny, cierpliwy, skłonny do refleksji, myśli o Ligii jak o ukochanej kobiecie, nie jako o obiekcie pożądania. Zmienia się jego światopogląd - zaczyna inaczej myśleć o śmierci, ceni teraz wartości takie jak: prawość, dobroć, miłosierdzie, pokora. Winicjusz ma bardzo silny charakter, jest popędliwy, pewny siebie, nie umie się nikomu podporządkować, lubi dominować nad otoczeniem, jest pyszny, dumny, ufa swojej sile i urodzie. Pod wpływem Ligii staje się: cierpliwy, uległy, skromny, szlachetny, siła jego charakteru wyraża się w dobroci, uczciwości; traktuje wszystkich ludzi jak braci.

Córka króla Ligów, rzymska zakładniczka, wychowana w domu Aulusa Plaucjusza i traktowana jak córka. Jest niezwykle piękna i zgrabna. Ma alabastroworóżaną cerę i długie kręcone blond włosy. Akte, która stroi Ligię przed ucztą u Nerona mówi: „Cudny musi być wasz kraj ligijski, gdzie takie się rodzą dziewczyny”. Winicjusz, który widział wiele kobiet, jest nią oczarowany już przy pierwszym spotkaniu. Cechy usposobienia: cicha, skromna, mądra, wesoła, wśród swojej rodziny i przyjaciół czuje się swobodnie, wśród obcych jest nieśmiała i skrępowana. Ligia jest nieskazitelnie dobrą, uczciwą, szlachetną dziewczyną, uosobieniem piękna i niewinności. Jest chrześcijanką, spełnia wszystkie założenia swej religii: jest pokorna, uległa, posłuszna wobec nakazów apostołów, dobra wobec innych, umie przebaczać nawet wrogom, czego Winicjusz nie może pojąć. Ligia głęboko wierzy i ufa Bogu. Winicjusz zaczyna ją w końcu traktować jak „nadziemską istotę”. Jest wzruszająco odważna, kiedy przed spodziewaną śmiercią żegna się z ukochanym. Myśli o nim, prosi, by nie porzucał religii chrześcijańskiej. Kocha go bezgranicznie.

Postacie historyczne: Neron, Poppea, Seneka, Petroniusz, Lukan, Pitagoras, Akte, św. Piotr, św. Paweł.

Postacie fikcyjne: Marek Winicjusz, Ligia, Chilon Chilonides, Glaukos, Kryspus, Eunice, Ursus i wiele innych.

Przesłanie Utworu

Przesłanie z książki Henryka Sienkiewicza "Quo Vadis" jest przesłaniem uniwersalnym. W człowieku powinno zwyciężać dobro, za które często płaci się najwyższą cenę. W dzisiejszych czasach bardzo trudno znaleźć prawdziwie dobrego człowieka a, "dobro", które on ze sobą niesie jest cenniejsze, niż wszystko inne. Człowiek bardzo często jest stawiany przed trudnym wyborem i czasami, żeby być dobrym i prawym trzeba wiele sobie odmówić.

Dziękuję za uwagę!

01 google.pl/graphics

02 brainly.pl

03 bryk.pl

Źródła

04 wikipedia.pl

05 pngtree.com

06 app.genial.ly

07 wattpad.com

08 lubimyczytac.pl