Fryderyk Chopin kl. 4

Fryderyk Chopin

Piosenka "Muzyczne echo Warszawy" str. 84

• Rodzeństwo:
• Ludwika
• Fryderyk
• Izabela
• Emilia

• polski kompozytor, pianista
• ur. w 1810 r. w Żelazowej Woli
• zm. w 1849 r. w Paryżu
• ojciec Mikołaj Chopin - Francuz, do Polski przybył w wieku 16 lat
• matka Justyna Krzyżanowska - Polka

Żelazowa Wola

Pierwszy utwór Chopina - Polonez g - moll, skomponowany w wieku 7 lat.

Żelazowa Wola

Już pół roku po urodzeniu Fryderyka, rodzina Chopinów przeniosła się do Warszawy, gdzie Mikołaj otrzymał posadę w Liceum Warszawskim. Państwo Chopinowie zamieszkali w Pałacu Saskim.

Dzieciństwo. Od najwcześniejszych lat życia Fryderyk miał styczność z muzyką. Matka grała na fortepianie i śpiewała, ojciec towarzyszył na flecie i skrzypcach, siostra Ludwika od najmłodszych lat wykazywała talent muzyczny i uczyła się gry na fortepianie. Atmosfera domu rodzinnego była ciepła i serdeczna. To właśnie dom – prowadzony przez rodziców starannie, według najlepszych wzorów polskiej arystokracji – pozostanie dla Chopina symbolem spokoju, bezpieczeństwa i miłości.

Pierwszy kontakt z fortepianem Chopin miał we wczesnym dzieciństwie, gdy słuchał gry matki. Pierwsze samodzielne próby podejmował pod okiem Ludwiki, a w wieku lat sześciu rozpoczął regularną naukę gry u prywatnego nauczyciela muzyki- Wojciecha Żywnego. Ten szybko zorientował się w niezwykłym talencie młodziutkiego ucznia i z oddaniem wprowadzał go w świat wielkich mistrzów, głównie Bacha i Mozarta, bacznie obserwując jego postępy pianistyczne i swobodę improwizacji.

Niebawem pojawiły się pierwsze kompozycje dziecięce: polonezy, marsze i wariacje. Początkowo zapisywane z pomocą ojca, niemal błyskawicznie przyczyniły się do sławy Fryderyka okrzykniętego cudownym dzieckiem. W roku 1818 w „Pamiętniku Warszawskim” odnotowano: „prawdziwy geniusz muzyczny: nie tylko bowiem z łatwością największą i smakiem nadzwyczajnym wygrywa sztuki najtrudniejsze na fortepianie, ale nadto jest już kompozytorem kilku tańców i wariacji, nad którymi znawcy muzyki dziwić się nie przestają”.

W latach następnych gościł z niezliczonymi występami w salonach warszawskiej arystokracji. Jego talent muzyczny rozwijał się niesłychanie szybko. W 1822 roku Wojciech Żywny zasygnalizował państwu Chopinom, iż nie jest w stanie już dalej rozwijać umiejętności swego podopiecznego. Fryderyk zaczął pobierać lekcje prywatne u nauczyciela kompozycji u Józefa Elsnera.

W wieku 13 lat Fryderyk rozpoczął naukę w szkole. Uczęszczał najpierw do Liceum Warszawskiego, a potem do Szkoły Głównej Muzyki w Warszawie. W czasach licealnych poznał osoby, z którymi przyjaźnił się przez całe życie. Szkolni koledzy wspominali kompozytora jako grzecznego i sympatycznego, ale lubiącego płatać figle.

W szkole Głównej Muzyki nie uczył się grać na fortepianie. Studiował jedynie kompozycję i teorię muzyki. Profesor stwierdził, że lekcje gry mogą zaszkodzić umiejętnościom utalentowanego pianisty. O uznaniu dla Chopina świadczy m.in. opinia, którą Elsner wystawił Chopinowi na zakończenie studiów: "Szczególna zdolność - geniusz muzyczny".Szkołę ukończył w wieku 19 lat. Natępnie wyjechał do Paryża i pozostał tam do końca swojego życia.

W dzieciństwie wakacje regularnie spędzał w wiejskich majątkach przyjaciół, gdzie z pasją folklorysty chłonął ludowe zwyczaje, obrzędy, a zwłaszcza muzykę. Szczególnie silne wrażenie na młodym kompozytorze wywarły letnie pobyty w Szafarni. Pozwoliły one kilkunastoletniemu Chopinowi poznać skarby kultury polskiej i polską muzykę ludową, której nie zapomniał do końca życia. W swoich utworach nawiązywał do muzyki ludowej.

Z Szafarni Chopin pisał do rodziców zabawne listy w formie gazety pt. Kurier Szafarski". Z humorem opisywał w nich codzienne wydarzenia.

W czasie roku szkolnego pełnił on rolę licealnego organisty w kościele ss. Wizytek, dzięki czemu poznawał repertuar muzyki organowej i polskiej pieśni kościelnej.

• Ciekawostki:
• Dzieła Chopina zostały wykorzystane w ponad 600 filmach i serialach np. "Pianista" Romana Polańskiego. Biografia polskiego kompozytora okazała się także ciekawym tematem dla twórców kina.
• Chopin był znany jako człowiek obdarzony komediowym talentem aktorskim, Podczas improwizowanych koncertów często wcielał się w różne postacie lub przedrzeźniał wybitnych muzyków.
• Chopin uczęszczał na wykłady Adama Mickiewicza

• Był wielbicielem włoskiej opery.
• Posiadał talent aktorski i malarski.
• Malował pejzaże, rysował karykatury.
• Ojciec wiązał z synem wielkie nadzieje, przez co zmuszał go do pilnej i ciągłej nauki gry na fortepianie. Nie chwalił go, za to wytykał najdrobniejsze błędy i potknięcia.
• Jako nauczyciel był bardzo surowy - zdarzało mu się zrzucać na ręce dzieci klapę z klawiatury fortepianu.
• Imię Fryderyka Chopina nosi jeden z kraterów na Merkurym.

Dziękuję!