Dziady

Dziady

Adam Mickiewicz

otwarta kompozycja

fragmentaryczność

inspiracja ludowością

synkretyzm rodzajowy

długie monologi

synkretyzm gatunkowy

nieszczęśliwy główny bohater,

Dramat romantyczny

główny bohater, przechodzący przemianę

luźna struktura dzieła

łączenie wątków realistycznych i fantastycznych

tematyka narodowo-wyzwoleńcza

niesczeniczność

złamanie zasady decorum

sceny

symboliczno-wizyjne

realistyczno-historyczne

mała improwizacja

więzienna

balu u Senatora

Wielka improwizacja

widzenie Ewy

z Salonu Warszawskiego

widzenie ks. Piotra

egzorcyzmów

sen Senatora

dedykacja

Dedykacja jest skierowana do zmarłych już wpsółwięźniów, współuczniów, współwygnańców autora. Były to osoby prześladowane za miłość do ojczyzny. Autor stwierdza, że zmarli z tęsknoty za ojczyzną. Nazywa ich męczennikami narodowej. Byli to: Jan Sobolewski, Cyprian Daszkiewicz i Feliks Kółakowski.

przedmowa

Zwrócona jest w niej uwaga na cierpienie narodu polskiego pod niewolą rosyjską. "Niezmordowane i niezbłagane okrucieństwo tyranów". Przedmowa zdradza, co będzie tematem dramatu. "w sprawie uczniów wileńskich było coś mistycznego i tajemniczego". "naród nasz przemawiać tylko będzie słowami Zbawiciela: "córki Jerozolimskie, nie płaczcie nade mną, ale nad samymi sobą" (słowa te wypowiada Chrystus podczas drogi krzyżowej do niewiast, które płaczą nad jego cierpieniem, a Chrystus wie, że zmartwychwstanie). "królowie mają przeczucie narodowe, o zjawieniu się nowego światła na ziemi"

Dziady, jako całość

dramat amorficzny

II cz. - dramat społeczny

IV cz. - dramat miłosny

III cz. - dramat narodowo-rewolucyjny

geneza powstania

II i IV cz. powstały w latach 1823 -24 i są nazywane Dziadami wileńsko-kowieńskimi.

III cz. powstała w 1832 roku i jest nazywana Dziadami drezdeńskimi.

Dziady cz. I

Dziady cz. IV

godzina miłości

godzina rozpaczy

godzina przeztrogi

oddziela je od siebie bicie zegara, pianie koguta i zgaśnięcie świecy w sposób nadprzyrodzony.

spór

Pustelnik

Ksiądz

romantyk

racjonalista

vs

serce

rozum

7. Treść i znaczenie prologu oraz przemiany Gustawa w Konrada, pojęcie psychomachia, czas i miejsce przemiany.

8. Oniryzm w “Dziadach” III.

9. Martyrologia Polaków ukazana w dramacie - Scena więzienna - Tomasz, Wasilewski, Janczewski, wywózki; Salon Warszawski historia Cichowskiego, Pan Senator - syn pani Rollinson

10. Obraz społeczeństwa polskiego w III części Dziadów na przykładzie Salonu Warszawskiego (ważna metafora lawy!) i i Pana Senatora.

11. Pojęcie mesjanizmu narodowego, interpretacja widzenia księdza Piotra i hasła Polska Chrystusem narodów.

12. Pojęcie prometeizmu (Wielka Improwizacja), walka Konrada z Bogiem w Wielkiej Improwizacji jej przyczyny i skutki.

13. Niebo, czyściec, raj w trzech widzeniach - symboliczna interpretacja 3 scen wizyjnych.

14. Znajomość tematyki Ustępu.

15. Konrad jako przykład bohatera romantycznego - cechy bohatera.

16. Charakterystyka Nowosilcowa.

18. “Lawa” Tadeusza Konwickiego - analiza i interpretacja, sposób wykorzystania “Dziadów”

17. Nawiązania do “Dziadów” wiersz Andrzeja Bursy “Poeta”, fragmenty powieści Sylwii Chutnik “Dzidzia” - w jaki sposób nawiązują i do czego?

To juz jest koniec!

nie ma juz nic...