„Syzyfowe prace” Stefan Żeromski

„Syzyfowe prace”

Stefan Żeromski

Quiz!

Cytat:

„Kaszy, wie pani, to nie mogę, bo ani mój młynarz tego jak się patrzy nie zrobi – a zresztą, wie pani... Wolę za to kazać zemleć na pytel pszenicy. Będziesz pani miała czy na kluski, na łazanki, czy choćby też ciastko jakie upiec, żeby się przecie chłopczyna rozerwał. Grochu... ileż byś pani chciała?... Słowa te wnikały aż do głębi umysłu chłopca i sprawiały mu ból istotny”.

Pytanie: Kto i o czym rozmawia?

Quiz!

Cytat:

Trafiały się dnie, że lekcje arytmetyki były dla niego od a do z niezrozumiałymi. Wtedy owiewał go strach idący z półświadomego przeświadczenia, że kłamie, że nie uczy się chętnie, że umyślnie martwi rodziców, że nie kocha ich wcale...

Pytanie:

Dlaczego Marcin miał trudności z nauką matematyki?

Quiz!

Cytat:

W przeddzień fatalnego dnia mieszkanie, kuchnia nauczycielska i izba szkolna były obrazem zupeł- nego popłochu. Wszyscy biegali z oczyma szeroko rozwartymi i spełniali najzwyklejsze czynności w niewymownym naprężeniu nerwów. W nocy prawie nikt nie spał, a od świtu znowu wybuchł w całym domu paroksyzm biega- nia, szeptania z zaschniętym gardłem i wytrzeszczonymi oczyma.

Pytanie:

Co było powodem tego popłochu?

Quiz!

– (...) Ja mogę się dowiedzieć, ale odpowiem chyba aż jutro, bo mój brat mieszka bardzo daleko, na drugim końcu miasta, za przed- mieściem Podpórką, a ja nie mam tam żaden interes... – Ja bym panu zwróciła koszta na dorożkę – rzekła pani Borowiczowa, wydobywając z woreczka papierek rublowy i podając go kupcowi – gdybyś pan zechciał zaraz pojechać i dowiedzieć się szczegółowo. – Owszem, ja to mogę zrobić dla pani – rzekł starozakonny, od niechcenia chowając papierek do portmonetki.

Cytat:

Pytanie:

O jaką przysługę prosiła pani Borowiczowa?

Quiz!

Cytat:

Gniada klacz była ulubienicą całego folwarku. Pochodziła z rodziny tak dalece arystokratycz- nej, że rozpowiadano istne o niej legendy. Jedno z takich wierzeń głosiło, że gniada w prostej linii pochodzi z dziada araba i matki spolszczonej angielki – inne, że jest wnuczką jakiejś Hatfy, importowa- nej wprost z Arabii – i tam dalej.

Pytanie:

Co się stało z Gniadą?

Quiz!

Cytat:

– Ależ, Radek, linię F G trzeba poprowadzić na lewo... Wzburzony i drżący uczeń starł ją i bezwładnie opuścił ręce. Czarne płatki latały mu przed oczyma, gruczoły wydzielające ślinę nie funkcjonowały prawidłowo, a usta schły, kurczyły się i drgały. Wtedy z przedostatniej ławy wysunął głowę Tymkiewicz i donośnie po polsku szepnął: – Wojtek, ady k'sobie! Radek właśnie w owej chwili zebrał się w kupę, machnął linię prawid- łowo i zaczął wybornie dowodzić. Śmiech ogólny zabrzmiał w klasie. (...)

Pytanie:

Co wydarzyło się chwilę potem?

Quiz!

Cytat:

Minęła jedna godzina, wybiły wszystkie kwadranse drugiej, zaczęła się wreszcie trzecia... Nagle wśród tej absolutnej ciszy z ostatnich ław rozległ się dobitny i zniecierpliwiony głos: – Ależ bij treflem! Trudno opisać rejwach wywołany przez te słowa. Władza rzuciła się do ścigania bezwstydnych graczów, poddała całą połać badaniu i rewizji. Żadne jednak środki nie wykryły winowajcy, który nawo- ływał do bicia treflem – ani jego partnerów.

Pytanie:

Kiedy doszło do tej sceny? Jak nazywała się grupa młodzieży, która brała udział w tej scenie?

Quiz!

Cytat:

Usłyszawszy te wyrazy Sztetter zerwał się na równe nogi i zaczął machać rękami, ale Zygier nie umilkł. Jakby odepchnięty jego wzrokiem, nauczyciel siadł na swym krześle, podparł głowę rękoma i nie spuszczał oka z szybek we drzwiach. W klasie stała się cisza.

Pytanie:

Co się wydarzyło?

Quiz!

Cytat:

– O, już będzie z pięć niedziel, jak pojechały. – I ta panienka, córka, to samo? – A ino, pojechała i ona. Zapłakała se, chudziątko, jak przyszło włazić na furę. Jeszcze mi złotówkę wetknęła, żem, widać, sterczała jako się patrzy przy bramie.

Pytanie:

Kto i gdzie pojechał?

Quiz!

Cytat:

Chłopak z nagła wrzasnął prze- raźliwie, szarpnął się, wyrwał z rąk nauczycielki i pędem pobiegł za sankami. Trafił na rów idący wzdłuż drogi, jednym susem wybrnął z zaspy i pędził przed siebie. Odbiegłszy od światła, nic nie widział w ciemności. Potknął się raz, drugi na jakichś kołkach i upadł na ziemię wrzeszcząc co sił (...).

Pytanie: Kto i dlaczego biegnie?

Quiz!

Cytat:

Ksiądz chrząknął, zakaszlał i spytał go cicho: – Widziałeś? – Widziałem! – rzekł Marcin z determinacją, choć nie wiedział, czy to dobrze, czy źle. – Słuchajże, ty ośle, jeżeli mi piśniesz jedno słowo o tym, coś tu widział, to ja ci sprawię! Będziesz gadał? – Nie będę gadał, proszę księdza.

Pytanie: Co widział Marcin?

Quiz!

Cytat:

– A kawaler coś za jeden, czyj syn? – Tam jednego... – Co za jednego... tam? – Włościanina. – Proszę... włościanina. A dokądże to tak walisz samopas, kochanku? – Do Klerykowa. – Fiu – fiu. A po cóż to? – Do szkół, proszę wielmożnego pana. – Cóż, u licha! Ojciec na szkoły dla ciebie ma, a na furmankę nie ma?

Pytanie:

Kto z kim rozmawia? W jakich okolicznościach?

Quiz!

Cytat:

Było to istne monstrum, stąpające na nogach szeroko rozstawionych, odziane w kupę błota i przykryte cylindrem zmiażdżonym jak stary kalosz. Marcin zaśmiał się jeszcze i ruszył z powrotem.

Pytanie:

Kim jest „monstrum (...) odziane w kupę błota”?

Metody rusyfikacji

Poniżanie uczniów nieradzących sobie z nauką w języku rosyjskim.

Kary cielesne za wykroczenia.

Faworyzowanie uczniów ulegających rusyfikacji.

Lekcje języka polskiego były nieobowiązkowe i umieszczane na początku lub na końcu w planie lekcji.

Metody rusyfikacji

Zakaz posługiwania się językiem polskim. Jedynym dozwolonym językiem był rosyjski.

Stałe kontrole i rewizje na stancjach, które później mogli prowadzić tylko Rosjanie.

Na lekcjach historii podkreślano tylko porażki i klęski Polski. Bardzo dokładnie uczono historii rodów rosyjskich.

Co Ci się kojarzy?

Dziękuję

Subtitle