HISTORIA TEATRU

Jacek Knitter 3K

HistoriaTeatru

Starożytność

Historyczna rekonstrukcja teatru Dionizosa w czasach rzymskich

Jako początek teatru w Europie uznajemy teatr Grecki oraz religijne obrzędy ku czci Dionizosa. Był to bóg winnej latorośli. Dwa razy w roku obchodzono święto zwane Dionizjami. W trakcie święta odprawiano modły które były w charakterze pieśni. Tak właśnie początek miała tragedia i komedia.

Początki teatru w europie

Dionezje

Pierwotnie przedstawienia teatralne odbywały się pod "gołym niebem" Często były to zbocza gór ponieważ dawało to świetną akustyke. Z czasem zaczęto tworzyć pierwsze amfiteatry które świetnie odgrywały swoją role.

Amfiteatr

Plan greckiego amfiteatru

Zdjęcie przedstawiajace ajschylosa

Na początkach teatru greckiego często można było spotkać dialog między chórem a aktorami. Po pewnym czasie Tespis stwierdził, że należy wyodrębnić pierwszego aktora, a następnie, Ajschylos stwierdził, że jednak 1 to za mało i na scenie się pojawił drugi, a Sofokles stwierdził, że 2 to za mało i dodał trzeciego aktora na scenę.

Chór w teatrze

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, Vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et

Chór w teatrze starożytnim był grupą osób która wypowiadała się zbiorowo w mowie lub śpiewie. Często przy tym tańczyli.Proces wejscia na (Parodos) był zawsze głośny z paroma wyjątkami.

03

jednorodność stylistyczna

Zasada decorum

02

jedni z aktorów

Chór

01

1. Jedność miejsca - polega na umieszczeniu akcji i bohaterów w danym miejscu np. na dworze królewskim2. Jedność czasu - polega na dążeniu aktorów do tego aby czas trwania akcji równał się czasowi trwania tragedii na scenie3. Jedność akcji - polegała na dążeniu do ukazania tylko jednego wątku fabularnego

czas, miejsce, akcja

Zasada trzechjedności

Zasady teatru greckiego

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, Vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et

W starożytnym teatrze częstym zabiegiem było nazywanie występu imieniem głównego bohatera. Na celownik można wziąć spektakl Sofoklesa p.t. "Król Edyp".

06

(gr. oczyszczenie)

Katharsis

05

Król Edyp

Tytuł od imienia głównego bohatera

04

Mężczyźni którzy brali udział w występach zakładali maski którę przedstawiały ich emocje od surowych i poważnych po wesołe i żartobliw

Magia maski

Bohaterowie

Zasady teatru greckiego

Rzymianie w trakcie tworzenia swojego teatru zmienili trochę zasady którę panowały w grecji i m.in. zmienili konstrukcje teatru oraz często zamiast religijnych występów przedstawiano tam walki

Teatr Rzymski

Okazały teatr Agrypy w Meridzie (rzym. Emerita Augusta) z I wieku p.n.e.

Średniowiecze

Teatr w średniowieczu

W średniowieczu teatry były głównie o tematyce religijnej. Głównym gatunkiem był dramat liturgiczny oraz misterium. Najczęściej utwory opowiadały epizoty z życia Świętej Rodziny oraz innych osób ważnych dla chrześcijaństwa. Oczywiście były również świeckie występy które skupiały się na omawianiu zagadnień moralnych np. dobrej śmierci.

Średniowieczne teatry

Teatr Szekspirowski

portret Williama shakespeare

W. Shakespeare był przełomową osobą w rozwoju teatru. W XVI wieku przedstawił on swoją dla niektórych szaloną wizje teatru. Całkowite zerwanie z zasadą trzech jedności, dopuszczno sceny zbiorowe oraz nie respektowały stylu decorum. W teatrze antycznym los bohatera zależał od fatum a tutaj on jest sam kowalem swojego losu.

William Shakespeare

Dramat klasyczny

jeden z najważniejszych twórców dramatów - molier

Założenie estetyczne którę przyjął dramat klasycystyczny były zupełnie inne niż Szekspir. Teatr powstały w XVII stawiał na elitarną rozrywkę wyrażającą idee monarchii absolutnej rządzonej przez Ludwika XIV - Król Słońce.

Dramat klasyczny

Wiek XIX i XX

Laurent de LaHire, Abraham ofiarowujący Izaaka (1650). Sytuacja biblijnego Abrahama była punktem wyjścia dla pojawienia się pojęcia absurdu w myśli Sørena Kierkegaarda.

Wraz z wiekiem XIX charakteryzuje sie duza iloscia nowych teatralnych nurtow i knnwencji. Pierwsza połowa XIXw. to czas w którym górował dramat romantyczny. Koniec tego stulecia oznaczał rozwój symbolizmu, ekspresjonizmu oraz naturalizmu. Z kolei XX wiek był wiekiem absurdu teatralnego. Nowatorski język starał się oddać nature powojennej polski, nie mogło również zabraknąć groteski oraz czarnego humoru które znajomicie odzwierciedlały kondycje człowieka w epoce zagrożeń totalitarnych

Wiek XIX i XX

Teatr w XXI wieku

Opera wrocławska

Obecnie widziane występy charakteryzują się dosyć dużą różnorodnościa. Możńa spotkać teatry lalkowe, często spotykane są występy pantomimów. Można również zobaczyć teatr muzyczny, opere i operetke dla osób którę wolą styl dźwięczny.

Teatr w XXI wieku

Dziękuje za uwegę