HISTORIA TEATRU

HistoriaTeatru

Jacek Knitter 3K

Starożytność

Dionezje

Początki teatru w europie

Jako początek teatru w Europie uznajemy teatr Grecki oraz religijne obrzędy ku czci Dionizosa. Był to bóg winnej latorośli. Dwa razy w roku obchodzono święto zwane Dionizjami. W trakcie święta odprawiano modły które były w charakterze pieśni. Tak właśnie początek miała tragedia i komedia.

Historyczna rekonstrukcja teatru Dionizosa w czasach rzymskich

Amfiteatr

Pierwotnie przedstawienia teatralne odbywały się pod "gołym niebem" Często były to zbocza gór ponieważ dawało to świetną akustyke. Z czasem zaczęto tworzyć pierwsze amfiteatry które świetnie odgrywały swoją role.

Plan greckiego amfiteatru

Chór w teatrze

Na początkach teatru greckiego często można było spotkać dialog między chórem a aktorami. Po pewnym czasie Tespis stwierdził, że należy wyodrębnić pierwszego aktora, a następnie, Ajschylos stwierdził, że jednak 1 to za mało i na scenie się pojawił drugi, a Sofokles stwierdził, że 2 to za mało i dodał trzeciego aktora na scenę.

Zdjęcie przedstawiajace ajschylosa

03

02

01

Zasada decorum

Chór

Zasada trzechjedności

jednorodność stylistyczna

jedni z aktorów

czas, miejsce, akcja

1. Jedność miejsca - polega na umieszczeniu akcji i bohaterów w danym miejscu np. na dworze królewskim2. Jedność czasu - polega na dążeniu aktorów do tego aby czas trwania akcji równał się czasowi trwania tragedii na scenie 3. Jedność akcji - polegała na dążeniu do ukazania tylko jednego wątku fabularnego

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, Vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et

Chór w teatrze starożytnim był grupą osób która wypowiadała się zbiorowo w mowie lub śpiewie. Często przy tym tańczyli.Proces wejscia na (Parodos) był zawsze głośny z paroma wyjątkami.

Zasady teatru greckiego

06

04

05

Tytuł od imienia głównego bohatera

Katharsis

Bohaterowie

Magia maski

(gr. oczyszczenie)

Król Edyp

Zasady teatru greckiego

W starożytnym teatrze częstym zabiegiem było nazywanie występu imieniem głównego bohatera. Na celownik można wziąć spektakl Sofoklesa p.t. "Król Edyp".

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, Vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et

Mężczyźni którzy brali udział w występach zakładali maski którę przedstawiały ich emocje od surowych i poważnych po wesołe i żartobliw

Teatr Rzymski

Rzymianie w trakcie tworzenia swojego teatru zmienili trochę zasady którę panowały w grecji i m.in. zmienili konstrukcje teatru oraz często zamiast religijnych występów przedstawiano tam walki

Okazały teatr Agrypy w Meridzie (rzym. Emerita Augusta) z I wieku p.n.e.

Średniowiecze

Średniowieczne teatry

W średniowieczu teatry były głównie o tematyce religijnej. Głównym gatunkiem był dramat liturgiczny oraz misterium. Najczęściej utwory opowiadały epizoty z życia Świętej Rodziny oraz innych osób ważnych dla chrześcijaństwa. Oczywiście były również świeckie występy które skupiały się na omawianiu zagadnień moralnych np. dobrej śmierci.

Teatr w średniowieczu

Teatr Szekspirowski

William Shakespeare

W. Shakespeare był przełomową osobą w rozwoju teatru. W XVI wieku przedstawił on swoją dla niektórych szaloną wizje teatru. Całkowite zerwanie z zasadą trzech jedności, dopuszczno sceny zbiorowe oraz nie respektowały stylu decorum. W teatrze antycznym los bohatera zależał od fatum a tutaj on jest sam kowalem swojego losu.

portret Williama shakespeare

Dramat klasyczny

Dramat klasyczny

Założenie estetyczne którę przyjął dramat klasycystyczny były zupełnie inne niż Szekspir. Teatr powstały w XVII stawiał na elitarną rozrywkę wyrażającą idee monarchii absolutnej rządzonej przez Ludwika XIV - Król Słońce.

jeden z najważniejszych twórców dramatów - molier

Wiek XIX i XX

Wiek XIX i XX

Wraz z wiekiem XIX charakteryzuje sie duza iloscia nowych teatralnych nurtow i knnwencji. Pierwsza połowa XIXw. to czas w którym górował dramat romantyczny. Koniec tego stulecia oznaczał rozwój symbolizmu, ekspresjonizmu oraz naturalizmu. Z kolei XX wiek był wiekiem absurdu teatralnego. Nowatorski język starał się oddać nature powojennej polski, nie mogło również zabraknąć groteski oraz czarnego humoru które znajomicie odzwierciedlały kondycje człowieka w epoce zagrożeń totalitarnych

Laurent de LaHire, Abraham ofiarowujący Izaaka (1650). Sytuacja biblijnego Abrahama była punktem wyjścia dla pojawienia się pojęcia absurdu w myśli Sørena Kierkegaarda.

Teatr w XXI wieku

Teatr w XXI wieku

Obecnie widziane występy charakteryzują się dosyć dużą różnorodnościa. Możńa spotkać teatry lalkowe, często spotykane są występy pantomimów. Można również zobaczyć teatr muzyczny, opere i operetke dla osób którę wolą styl dźwięczny.

Opera wrocławska

Dziękuje za uwegę